به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سرایت ویروس کرونا در جهان تبعات کوتاه و درازمدت بر تمام جنبه‌های زندگی بشر بر جای گذاشته که پیش‌بینی می‌شود اثرات آن به راحتی قابل جبران نباشد. کووید -۱۹ در کوتاه‌مدت، بحران‌هایی در تامین معیشت انسان به وجود آورده، انسجام اجتماعی را از بین برده و به طور قابل توجهی، از اعتماد جهانی کاسته است. در درازمدت نیز، ویروس کرونا اثراتی نظیر اتخاذ رویکردهای مناسب جهت کاهش اثرات تغییرات اقلیمی، کنترل درگیری‌های ژئوپولیتیک و مدیریت تقسیمات دیجیتالی و پیامدهای ناشی از توسعه تکنولوژی داشته است.
با وجود این که در حال حاضر واکسن کرونا کشف شده و به مرحله تولید و توزیع رسیده است، اما پاندمی کووید -۱۹ نشان داد که تنها اعمال استراتژی‌های واکنشی برای مهار خطرات درازمدت کافی نیست. در واقع، لازم است کشورها پیش از وقوع هر گونه بحرانی، از آمادگی کامل و نوعی انسجام بین‌المللی برخوردار باشند تا بتوانند بدترین اثرات ناشی از یک بحران را به حداقل برسانند. در واقع بختک کرونا نشان داد که کشورها و جوامع مختلف در مقابل خطرات جهانی بسیار تحت تأثیر قرار می‌گیرند و به وضعیتی ناپایدار دچار می‌شوند البته مدیران در اغلب شهرهای دنیا، از شیوع ویروس کرونا درس‌های زیادی گرفته‌اند و پیش‌بینی می‌شود در ایجاد کشورهایی هر چه پایدارتر در آینده بکوشند اما پرسشی که در اینجا ممکن است ذهن همه را مشغول کند این که چگونه می‌توان کشورهایی پایدار در پساکرونا ایجاد کرد؟
حل نابرابری درآمدی و بحران‌های اشتغال
بخش‌هایی از جوامع که پیش از شیوع بیماری کووید -۱۹ نیز نسبت به سایرین از حمایت دولت‌های خود بی‌بهره بوده‌اند در این دوران بیشترین آسیب را متحمل شده‌اند. بر اساس گزارشات ارائه شده از سوی مجمع اقتصاد جهانی، نابرابری درآمدی و بحران‌های اشتغال که پیش از دوران کرونا نیز در سراسر جهان ترویج داشت طی پاندمی کووید -۱۹ شدت بیشتری پیدا کرده و به بدترین شکل ممکن، زندگی افراد آسیب‌پذیر را تحت تأثیر قرار داده است. در واقع، نه تنها طی این دوران، فقرا با مشکلات بیماری کرونا دست و پنجه نرم کرده‌اند، بلکه از بحران‌های مالی نیز رنج بسیاری متحمل شده‌اند همین امر باعث شده نابرابری بین مردم به اوج خود برسد و بیش از ۱۵۰ میلیون نفر از جمعیت جهان، به فقرای قبلی افزوده شود. مقامات ارشد کشورهای سراسر جهان باید حل چنین بحران‌هایی را در اولویت برنامه‌های حکومتی خود قرار دهند تا از این طریق بتوانند کشورهایی پایدار در پسا کرونا به وجود آورند.
حمایت از نسل آسیب دیده
اگرچه تمام مردم جهان تحت تأثیر گسترش ویروس کرونا قرار گرفته‌اند، با این حال جوانان با خطرات استثنایی بیشتری مواجه شده‌اند که اختلالاتی در آموزش، پویایی اجتماعی و سلامت روانی آن‌ها به وجود آورده است. در واقع طی یک نظرسنجی که از مردم ۱۱۲ کشور دنیا انجام شد حدود ۵۱ درصد جوانان بر این باور بودند که شیوع بیماری کووید -۱۹ مشکلات زیادی بر سر راه فرآیندهای آموزشی آن‌ها قرار داده است. زنان نیز بسیار بیشتر از مردان تحت تأثیر شیوع کرونا قرار گرفته‌اند چرا که بر اساس گزارشات، ۷۰ درصد این گروه اجتماعی از ۹ اقتصاد برتر دنیا بر این باورند که ویروس کرونا انجام فعالیت‌های کاری آن‌ها را با مشکل جدی مواجه کرده است. بدیهی است که حمایت از قشرهای آسیب‌دیده و تضمین بهبود وضعیت نابرابری جنسیتی باید در مرکز توجه مقامات کشورهای سراسر جهان قرار گیرد تا دنیایی با پایداری اقتصاد در پساکرونا به وجود آید.
استفاده از تکنولوژی برای تامین منافع عمومی
نابرابری‌ها تنها زمانی به اوج می‌رسد که رفع شکاف دیجیتالی از توجه دولت‌ها خارج شود. شکاف‌های دیجیتالی اشکال مختلفی دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به میزان اتوماتیک بودن مشاغل، تعصبات الگوریتمی، نبود دسترسی به اینترنت و کمپین‌های انتشار اطلاعات نادرست اشاره کرد. انتشار ویروس کرونا بر سرعت خودکارسازی مشاغل افزوده که این امر باعث شده است نیمی از کارکنان سراسر دنیا تا سال ۲۰۲۵ به یادگیری مهارت‌ها، سازگار با شرایط کاری جدید نیاز داشته باشند چرا که بیش از ۸۵ میلیون شغل از بین خواهد رفت. دولت‌ها و مراکز تجاری باید با همکاری یکدیگر سرمایه‌گذاری لازم جهت زمینه‌سازی برای آموزش مهارت‌های جدید به کارکنان را فراهم آورند و تجهیزات لازم برای کار کردن را در اختیار دانش‌پژوهان و کارکنان قرار دهند.
نظر شما