به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بدیهی است که کودکان در طراحی اغلب شهرهای جهان نادیده گرفته شده‌اند و کمترین جایگاه را از فضاهای عمومی در دسترس داشته‌اند. شیوع بیماری کووید_۱۹ وضعیت این گروه سنی در شهرها را با بحران بیشتری مواجه کرده به طوری که ۱۵۰ میلیون نفر از آن‌ها در وضعیت فقر مطلق قرار گرفته و ۳۵ درصد از آن‌ها را راهی اردوگاه‌های پناهنده کرده است. این در حالی است که برنامه‌ریزان می‌توانند با کمی خلاقیت این وضعیت را به طور چشمگیری بهبود بخشند و مناطق شهری ایمنی برای تمام گروه‌های سنی، به ویژه کودکان به وجود بیاورند.
به عنوان مثال، گروهی از خلاقان هلند وسیله‌ای شبیه به یک عینک به وجود آورده‌اند که افراد بزرگ‌تر می‌توانند با استفاده از آن، دنیای اطراف را از دید یک کودک سه ساله تماشا کنند. شکی نیست که این ابزار مفید کمبودهای محیط‌های شهری برای کودکان را به تصویر می‌کشد و برنامه‌ریزان را به طراحی شهرهایی دوستدار کودک سوق می‌دهد. در این عینک پیشرفته، با استفاده از هوش مصنوعی، صداهای واقعی و یک سیستم ترافیکی به کاربران و طراحان سراسر دنیا امکان مشاهده تردد کودکان در یک شهر را می‌دهد و همین امر نقص‌های طراحی شهری را به خوبی نمایان می‌کند.
نخست وزیر ساحل عاج، کشوری در غرب آفریقا اعتراف کرد که پس از استفاده از این وسیله تازه متوجه شده که کودکان کشورش در چه وضعیت خطرناکی به رفت و آمد در داخل شهرها می‌پردازند.
سرایت ویروس کرونا در سراسر دنیا باعث شد تعداد ۱۵۰ میلیون کودک به فقرای قبلی اضافه شود و همین امر، تربیت، سلامت، آب، تغذیه و مسکن آن‌ها را تحت تأثیر قرار داد. بدیهی است که فقر باعث می‌شود کودکان بیشتر به کار کردن و ترک تحصیل روی آورند و همین امر زمان انجام بازی، که اقتضای سن آن‌ها به حساب می‌آید را به حداقل می‌رساند. البته مدیران شهری می‌توانند نقش مهمی در حل این مشکل ایفا کنند؛ ایجاد فضاهایی امن از یک سو و کاهش شرایط فقر از سوی دیگر، کودکان را به انجام نیازهای مربوط به سن خود سوق می‌دهد و از این گروه سنی، افرادی موفق در آینده پرورش خواهد داد.
تحقیقاتی که توسط گروهی از پژوهشگران بریتانیایی در اردوگاه‌های پناهندگان و مناطق فقیرنشین انجام شد نشان داد که متأسفانه بیش از ۳۵ درصد کودکان ساکن در چنین مناطقی روزانه زمان زیادی از خود را بیهوده صرف پرسه زدن در اطراف می‌کنند چرا که محل سکونت آن‌ها از جمعیت سرشار است و جایی برای بازی و استراحت آنان وجود ندارد.
گزارشات حاکی است که بازی نقش مهمی در ایجاد مهارت‌های اجتماعی، عاطفی و جسمی کودکان ایفا می‌کند و آینده‌ای موفق‌تر برای آنان رقم می‌زند بنابراین مدیران شهری باید با ایجاد فضاهای مختلف نظیر زمین‌های بازی و فضاهای سبز زمینه را برای برطرف کردن این نیاز کودکان فراهم آورند و افرادی موفق و فعال در آینده پرورش دهند. به خصوص در حال حاضر که بیماری کووید_۱۹ وضعیت اقتصادی شهرها را دگرگون کرده و بسیاری از خانواده‌ها را در وضعیت فقر مطلق قرار داده است امکان این که کودکان از تحصیل در مدارس و بازی در فضاهای عمومی باز داشته شوند و به کسب درآمد سوق داده شوند، خیلی زیاد است. این امر لطمه‌های جبران‌ناپذیری به این قشر آسیب‌پذیر وارد می‌کند و آینده‌ای بسیار ناموفق نیز پیش روی کشورها قرار می‌دهد. در این بین، مقامات باید بسیار مسئولیت‌پذیرتر از قبل عمل کنند که تماشای محیط از نگاه کودکان به بهترین شکل ممکن می‌تواند در این راستا مؤثر واقع شود.
نظر شما