به گزارش ایمنا، امین رفیعی پور، با یادآوری اینکه ویروس کرونا نه تنها زندگی و سلامت میلیونها انسان را مورد تهدید قرار داده و مرگ و میر و آسیبهای جسمی به همراه داشته بلکه باعث ایجاد فاجعه روانی در کل جهان شده است، اظهار کرد: به طور کلی هنگام رویارویی با چنین بحرانهایی ترس و اضطراب پدیدهای بسیار رایج است چرا که به دلیل پیشبینی ناپذیر بودن شیوع پاندمی بیماری عفونی، یک ترس شدید روانی از سرایت آن، تمامی افراد را دربرمی گیرد.
وی ادامه داد: این ترس و نگرانی هنگامی که بیماری، جان ما را تهدید میکند یا زمانی که احتمال ناقل بودن نزدیکان میرود، تأثیرات منفی فزایندهای بر زندگی میگذارد که اغلب هم منجر به مشکلات روانی خاصی در جامعه میشود.
به گفته این روانشناس سلامت، مشکلات عدیده روان شناختی بیش از همه سلامت روان اقشار آسیب پذیر و کارکنان بهداشت و درمان را تحت تأثیر قرار داد و احساس اندوه جمعی برای جامعه به وجود آورد. علاوه بر این به دلیل به وجود آمدن شرایط قرنطینه و در خانه نشینی ناخواسته که از نگاه عموم بی نهایت دشوار و طاقت فرسا است، منجر به تعارضات خانوادگی شد.
ضرورت توجه ویژه به کودکان و نوجوانان در دوران کرونا و پس از آن
رفیعی پور با تاکید بر اینکه در دوران کرونا، کودکان و نوجوانان بیشترین آسیب را متحمل شدند، افزود: با شیوع کرونا، رعایت پروتکلهای بهداشتی و فاصله گذاری فیزیکی در قرنطینه به شدت توصیه شد و به همین دلیل علاوه بر اینکه مدارس غیرحضوری شد بلکه مراکز تفریحی تعطیل شد که تأثیرات منفی بسیاری بر روی این قشر داشت.
وی به این موضوع که خانه برای برخی از کودکان محیط امنی نیست و با تعطیلی مدارس این افراد در معرض مخاطرات تازهای قرار میگیرند، اشاره کرد و گفت: طبق تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفت نیاز کودکان و نوجوانان به روان شناس و روان پزشک در دوران کرونا بیش از سایر سالها بود اما متأسفانه به دلیل بد دانستن مراجعه به روانشناس در میان برخی خانوادهها بر گستره مشکلات این قشر آسیب پذیر افزوده شده است.
درمان آسیبهای روانی امروز، مصون کننده فردای جامعه
سرپرست معاونت آموزش سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور، خاطرنشان کرد: این وضعیت در حالی است که بررسی مشکلات روانی و درمان به موقع آن، از ایجاد آسیبها و دردسرهای بزرگتر در جامعه ممانعت میکند.
رفیعی پور با اشاره به اینکه مادران هم تحت تأثیر این ویروس تاجدار متحمل آسیبهای جدی شده و بر بار مسئولیت آنان افزوده شده است، تصریح کرد: این آسیبهای روحی و روانی نیاز به برنامهریزی های خاص دارد و اگر هر چه سریعتر این برنامه ریزی و فعالیتهای خاص انجام نشود در دوران پسا کرونا با آسیبهای بسیاری روبرو خواهیم بود و این بار روانی به جامعه روانشناسان و آسیب شناسان منتقل میشود پس باید به بحث سلامت جسمی، اجتماعی و روانی در دوران پسا کرونا توجه ویژه داشت.
این روانشناس سلامت خاطرنشان کرد: برای مصون کردن جامعه پساکرونا باید به گروههای هدف و آسیب پذیر، آموزشهای مهارتی و خودمراقبتی لازم ارائه شود تا بتوانند از حالت روانی و سیستم دفاعی که در دوران کرونا برایشان به وجود آمده دوری کنند و خود را با شرایط روز وفق دهند. درواقع نباید طوری رفتار کنیم که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده و همه چیز مانند گذشته است.
وی بر ضرورت دوچندان شدن حمایتهای عاطفی و روانی برای بازگشت همه افراد بخصوص کودکان و نوجوانان به زندگی عادی تاکید کرد و اظهار کرد: به عنوان مثال نیاز است برای بازگشت به زندگی عادی کودک و نوجوانی که مدتها به دلیل قرنطینه در خانه مانده و تکالیف را از سیستم مجازی انجام داده است اقدامات لازمی انجام شود.
منبع: ایرنا
نظر شما