به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بدیهی است که مردم ساکن در مناطقی با جمعیت متراکم، بیشترین اختلال سلامت، چه روانی یا جسمی، را تجربه می‌کنند. جمعیت زیاد، آلودگی هوا، خشونت شهری و کاهش حمایت اجتماعی از مهم‌ترین مشکلاتی است که شهرنشینان امروزی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. وجود عناصر طبیعی در شهرها یکی از مهم‌ترین راه‌حل‌ها برای مقابله با چالش‌های شهرنشینی است که به طور چشمگیری، رضایت شهروندان را در پی دارد. شواهد حاکی است افرادی که در نزدیکی طبیعت زندگی می‌کنند، از سطح استرس پایین‌تری برخوردار هستند و در برخورد با مسائل جامعه، رفتاری منطقی‌تر از خود نشان می‌دهند. بنابراین، برنامه‌ریزان در طراحی شهرها باید تمام توان خود را به کار گیرند تا شهروندان را با طبیعت پیوند دهند.
اگرچه حجم زیادی از مطالعات شهری به فضاهای سبز و مزایای آن اختصاص داده شده است، با این حال برخی پژوهشگران در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده‌اند که مردم ساکن در نزدیکی آب‌ها، نسبت به سایر افراد از سلامت روان بیشتری برخوردار هستند. اغلب این افراد از مرگ زودهنگام و اضافه وزن در امان هستند و از نظر سلامت روانی نیز، نسبت به سایرین در وضعیت بهتری به سر می‌برند.
گزارشات حاکی است افرادی که در نزدیکی فضاهای آبی سکونت دارند، بیشتر به سمت انجام فعالیت‌های جسمی رغبت پیدا می‌کنند که همین امر در افزایش تناسب جسمی و در نتیجه سلامت روانی آن‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند. علاوه بر این فضاهای آبی سطح استرس و نگرانی مردم را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد و در تامین رفاه روانی و رفتاری آن‌ها سهیم است. افرادی که در نزدیکی آب‌ها سکونت دارند، بیشتر به زیباسازی منازل و حتی مناطق اطراف خود رغبت دارند و در حفظ محیط زیست بیشتر تلاش می‌کنند. این رفتارها همگی نشان از وجود سلامت روانی انسان‌ها دارد که می‌تواند در پی نزدیکی به آب‌های روان، حاصل شده باشد. اما برنامه‌ریزان چگونه می‌توانند به ایجاد فضاهای آبی در شهرها بپردازند؟
اگرچه مزایای وجود آب در محل سکونت مردم امری بدیهی است، با این حال دسترسی به چنین فضاهایی در اغلب شهرهای جهان بسیار مشکل به نظر می‌رسد.
طی دوران ویکتوریا، وجود کانال‌های آب در انگلستان از اهمیت بالایی برای اقتصاد برخوردار بود و به همین دلیل مردم از این فضاهای آبی بیشترین بهره را می‌بردند. اما به تدریج، کانال‌های بریتانیایی اهمیت خود را در میان شهرنشینان از دست دادند و حتی بسیاری از آن‌ها به محل‌هایی برای جمع شدن ضایعات و مواد پلاستیکی تبدیل شدند. گزارشات حاکی است که کانال‌های بیرمنگام انگلستان به مراتب بیشتر از کانال‌های آبی ونیز ایتالیا است، با این حال مردم این شهر به واسطه وجود آسمانخراش‌های شهر، کمترین دسترسی را به آب‌های آنجا دارند و از مزایای بیشمار آن محروم هستند. البته، طی چند سال اخیر، برنامه‌ریزان شهرهای مختلف بریتانیا تلاش کرده‌اند قابلیت دسترسی مردم به فضاهای آبی را افزایش دهند و از این طریق، به رونق اقتصادی شهرها کمک کنند.
علاوه بر این، مقامات شهری در نقاط مختلف انگلستان طی یک دهه اخیر، به بازطراحی مکان‌های اطراف کانال‌های آبی پرداخته‌اند تا از این طریق، از فضاهای آبی شهرهای خود برای پیشگیری از وقوع سیل بهره گیرند.
در اسکاتلند نیز، زمین‌هایی که قبلاً با سیلاب پوشیده می‌شد و خطرات زیادی را برای ساکنان و سازه‌ها به بار می‌آورد، اکنون به فضاهای آبی زیبایی تبدیل شده، که هر سال با جمع‌آوری آب باران، مکان‌هایی تفریحی برای شهروندان فراهم می‌آورند. برنامه‌ریزان در کنار این رودخانه‌های مصنوعی، پیاده‌راه‌ها و مسیرهای دوچرخه‌سواری متعددی نیز به وجود آورده‌اند تا بر جذابیت چشم‌اندازهای آبی شهرهای خود بیفزایند.
نظر شما