به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مالکیت شهرهای قرن بیستم را خودروها به خود اختصاص داده بود چرا که زیرساخت‌های شهری اغلب برای وسایل حمل و نقل طراحی شده بود. به همین دلیل، مردم کمترین سهم را از فضاهای عمومی داشتند و اغلب با خودروهای شخصی یا وسایل حمل و نقل عمومی تردد می کردند. در همین راستا، هر ساله بسیاری از مردم جان خود را بر اثر سوانح خیابانی از دست می‌دادند چرا که مکان خاصی در اختیار عابران پیاده قرار نداشت و در نتیجه هنگام عبور از خیابان‌ها و وقوع تصادفات، قربانی می‌شدند. در این بین، یان گل نظریه "شهرهایی برای مردم" را مطرح کرد که از محبوبیت خاصی در میان بسیاری از برنامه‌ریزان شهری برخوردار شد و آنان را به طراحی خیابان‌ها و فضاهایی عمومی برای عابران پیاده و سایر افرادی ترغیب کرد که از شیوه‌هایی غیر از وسایل حمل و نقل موتوری برای تردد خود بهره می‌گیرند.
خیابان‌های مردم محور
طی قرن بیستم شهرها به گونه‌ای طراحی شده بود که مردم اغلب مجبور بودند هرروزه چندین ساعت را در وسایل حمل و نقل موتوری طی کنند تا بتوانند خود را به محل کار یا منزل برسانند. این شرایط مشکلات بسیاری را برای شهرنشینان به وجود آورد و سلامت جسمی و روانی آنان را به طور جدی تحت تأثیر قرار داد. بر همین اساس یان گل چنین استدلال کرد که طراحی شهرها باید تغییرات قابل توجهی را متحمل شود و مالکیت فضاهای عمومی در اختیار مردم و نه خودروها قرار بگیرد تا نشاط شهروندی افزایش یابد. وی بر این باور بود که فضاهای عمومی شهری باید شبکه‌ای از پیاده‌راه‌ها و مسیرهایی برای دوچرخه‌سواری و وسایل حمل و نقل عمومی باشد تا خودروهای شخصی کمترین جایگاه را در شهرها به خود اختصاص دهند. بدیهی است که بشر امروزی روزانه حدود ۲۰ درصد زندگی خود را در خیابان‌ها طی می‌کند بدون اینکه تجربه خوشایندی از این فعالیت به دست آورد.
توجه به احساسات انسانی در طراحی فضاهای عمومی
یان گل بر این باور است تنها شهرهایی از زیست‌پذیری بالا و سطح کیفیت زندگی مناسب برخوردار هستند که در طراحی آن‌ها، احساسات بشر به درستی لحاظ شده باشد. اگر شهر به خوبی طراحی شود، آنگاه مردم می‌توانند آزادانه و در هوایی پاک به تردد و انجام فعالیت‌های جسمی بپردازند و تجربه شیرینی از پویایی در شهرها کسب کنند. بدیهی است که در یک قرن اخیر، طراحان شهری تمام توان خود را به کار گرفته‌اند تا شهرهایی مطابق با نیاز خودروها شکل دهند و احساسات انسانی را قربانی وسایل حمل و نقل موتوری کرده‌اند.
مردم ونیز در ایتالیا و برازیلیا، پایتخت کشور برزیل، در مقایسه با ساکنان سایر شهرهای جهان، لحظاتی متفاوت و بسیار شگفت‌انگیز از تردد روزانه خود در داخل شهرهای خود تجربه می‌کنند. یان گل طراحان شهری را به ایجاد خیابان‌های کم‌عرض و کانال‌های بزرگی نظیر آنچه که در ونیز وجود دارد دعوت می‌کند. احداث چنین زیرساخت‌هایی، جذابیت شهرها را در نگاه مردم دو چندان می‌کند و آن‌ها را به سمت پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری سوق می‌دهد.
کیفیت زندگی
از نظر یان گل، طراحان شهری به منظور افزایش کیفیت زندگی شهری باید سه اصل حفاظت، آسایش و لذت را برای شهروندان مورد توجه قرار دهند. هر یک از این اصول، زمینه را برای افزایش کیفیت زندگی در سایر جنبه‌های شهرنشینی نیز فراهم می‌آورد و در نهایت شهرهایی با بیشترین زیست‌پذیری را برای ساکنان آن شکل می‌دهد "حفاظت" به معنای حفظ جان انسان‌ها در مقابل سوانح ترافیکی، جرم، خشونت و سایر تجربیات ناخوشایند است. برنامه‌ریزان شهری به منظور ایجاد "آسایش" شهروندان باید زمینه را برای پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، برقراری تعاملات اجتماعی و استراحت آنان در فضاهای عمومی را فراهم آورند. در نهایت، طراحان شهری موظفند شهرها را به گونه‌ای طراحی کنند که بیشترین فرصت را برای کسب تجربه‌های شیرین از زندگی شهری و "لذت" در آن در اختیار شهروندان قرار می‌دهد.
کپنهاگ، نمونه‌ی از شهرهای موفق جهان
کپنهاگ، پایتخت دانمارک و محل تولد یان گل، یکی از موفق‌ترین نقاط جهان در زمینه طراحی شهری به شمار می‌رود. یان گل از سال ۲۰۰۹ ایجاد شهر زیست‌پذیر برای ساکنان را بسیار جدی‌تر از قبل مورد توجه قرار داد و تصمیم گرفت فضای کپنهاگ را با امنیت بیشتر و خانه‌هایی مقرون به صرفه‌تر طراحی کند. در سال ۲۰۱۴ نام کپنهاگ برای اولین بار در طول تاریخ، به عنوان زیست‌پذیرترین شهر جهان درخشید که بخش اعظم موفقیت آن در این زمینه، گسترش پیاده‌راه‌های شهری بود.
افزایش پیاده‌راه‌ها در پایتخت دانمارک مؤلفه‌های دیگر زیست‌پذیری نظیر بهبود کیفیت هوا، کاهش حداکثری تغییرات اقلیمی، افزایش نشاط و پویایی شهروندان و در نهایت سلامت جسمی و روحی آنان را در پی داشت. از سال ۲۰۱۴ به بعد کپنهاگ هر ساله میزبان رویدادهای مختلفی در هوای باز است که گردشگران زیادی را از سراسر دنیا به سمت خود جذب می‌کند. بدیهی است که پایتخت دانمارک به علت گسترش پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در لیست زیست‌پذیرترین شهرهای جهان قرار گرفته است و می‌تواند به عنوان الگویی برای سایر شهرهای جهان عمل کند.
نظر شما