به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، افزایش چشمگیر زمین‌های کشاورزی در حومه شهرها منجر به کاهش شدید تنوع زیستی شده است چرا که اینگونه زمین‌های کشاورزی اغلب شامل گیاهان منابع تغذیه انسان مانند غلات و درختان میوه است و برای حشراتی نظیر زنبورهای عسل و پروانه‌ها، نبود گل‌های گرده‌افشان به معنای پایان منابع شهد و ذخیره غذایی لازم است. بدون شک، کاهش تنوع زیستی و کیفیت گل‌های گرده‌افشان عامل مهمی در به حداقل رساندن تعداد حشرات ارزشمند برای محیط زیست به شمار می‌رود که می‌تواند تبعات منفی زیست محیطی داشته باشد.
شهرها می‌توانند در زمره یک ناجی برای حفظ حشرات گرده افشان‌ها قرار بگیرند؛ در واقع، مکان‌هایی که از زمان‌های قدیم در چشم‌اندازهای شهری به عنوان زمین‌های بایر محیط زیستی در نظر گرفته شده‌اند، این پتانسیل را دارند که برای حفظ و حتی افزایش تنوع زیستی استفاده شوند. اخیراً گروهی از دانشمندان انگلیسی در مورد میزان عسل تولید شده در مناطق مختلف شهرها تحقیق کرده و مقدار عسل هر منطقه را با یکدیگر و با مناطق روستایی مقایسه کرده‌اند. آن‌ها در نهایت به این نتیجه رسیدند که بخش اعظم عسل مصرفی مردم بریتانیا را مناطق روستایی تولید می‌کند و شهرها کمترین نقش را در تولید این ماده غذایی ارزشمند بر عهده دارند.
قابلیت شهرها در افزایش تنوع گرده‌افشان‌ها
در حال حاضر، بیش از ۸۳ درصد مردم بریتانیا در شهرها سکونت دارند و هرروز بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. مناطق شهری دارای الگوهای بسیار پیچیده‌ای از کاربرد زمین‌ها به عنوان فضاهای عمومی، پارک‌ها، باغ‌ها و زیرساخت‌های مخصوص تردد و پارک وسایل حمل و نقل عمومی هستند. محققان بریتانیایی میزان تولید گرده در مناطق مختلف شهرها نظیر باغ‌های شخصی و پارک‌های عمومی را مقایسه کردند و تحقیقات پیشین در این زمینه را مورد مطالعه قرار دادند.
اگرچه اندازه‌گیری میزان گرده تولید شده کاری بسیار پیچیده است اما این که هر گل چه میزان ماده غذایی برای حشراتی مانند پروانه و زنبور عسل تولید می‌کند، فرآیند اندازه‌گیری را برای محقق بسیار خوشایند می‌کند. دانشمندان با استفاده از یک لوله مویین شیشه‌ای بسیار نازک که زبان یک زنبور را می‌مکد شهد روی آن را استخراج کردند و به اندازه‌گیری حجم آن پرداختند. سپس میزان شکر موجود در شهد بزاق زنبور عسل‌ها را اندازه‌گیری کردند و در نهایت به یک نتیجه‌گیری کلی در مورد میزان شهد تولید شده از هر گیاه دست یافتند.
محققان بریتانیایی در نهایت چنین استدلال کردند که مناطق شهری مکان‌هایی بسیار ارزشمند برای افزایش تنوع گرده‌افشان‌ها به شمار می‌روند. در واقع، طبق نتایج این محققان، تنوع گل‌های گرده‌افشان در شهرها و مناطق شهری بسیار بیشتر از روستاها و حومه‌های شهری است بنابراین میزان عسل تولید شده در آن‌ها نیز می‌تواند بیشتر از روستاها باشد. بدیهی است که حشرات نیز درست مانند انسان‌ها برای حفظ سلامت خود و در امان ماندن از بیماری‌ها، به تعادل در رژیم غذایی خود نیاز دارند که مزارع شهری می‌تواند به بهترین نحو ممکن، این تعادل را فراهم آورد.
اهمیت وجود باغ‌ها در شهرها
مناطق مختلف شهری از تفاوت زیادی در تولید دانه‌های گرده برای حشرات برخوردار هستند؛ باغ‌هایی که در هر خانه شخصی وجود دارد، چهار برابر بیشتر از فضاهای سبز شهری می‌تواند گیاهان گرده‌افشان پرورش دهد. در واقع، بر اساس نتایج تحقیقات دانشمندان بریتانیایی، بیش از ۸۵ درصد عسل مصرفی شهرها را زنبورهایی تولید می‌کنند که از گیاهان باغ‌های شخصی تغذیه کرده‌اند. این یعنی از هر ۱۰ گرم عسلی که تولید می‌شود، هشت تا ۹ گرم آن محصول باغ‌هایی است که در منازل شخصی وجود دارد.
شهروندان با آگاهی از این واقعیت می‌توانند با پرورش گل‌ها در محل سکونت خود، به افزایش هر چه بیشتر تنوع حشرات گرده‌افشان و در نتیجه تولید عسل بپردازند. البته این کار به راحتی امکان‌پذیر نیست بلکه اصولی اساسی بر پرورش گیاهان خانگی حاکم است که پیروی از آن‌ها می‌تواند به تنوع منابع تغذیه حشرات و تولید عسل بیشتر کمک کند. به عنوان مثال، در پرورش گل‌های خانگی توجه به انتخاب گیاهانی با حداکثر توانایی گرده‌افشانی، از اهمیت زیادی برخوردار است. علاوه بر این، مردم باید گل‌های متفاوتی را برای پرورش در فصول مختلف سال انتخاب کنند تا بتوانند امکان گرده‌افشانی را به بهترین شکل ممکن فراهم کنند. به عنوان مثال، گیاهانی از خانواده خربق و سنبلک بهترین انتخاب برای فصل بهار به حساب می‌آید در حالی که بهتر است در فصل‌های سرد گیاهانی نظیر ماهونیا در مزارع شهری پرورش داده شود.
نظر شما