به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، شهرسازی تاکتیکی طی چند سال اخیر به جنبشی عظیم در بین شهروندان سراسر دنیا تبدیل شده و به تدریج در برنامه طراحان شهری قرار گرفته است. متخصصان شهری که اغلب به علت هزینه‌های بالا، سرعت پایین و قوانین سختگیرانه شهری از پیاده‌سازی پروژه‌های بزرگ خود در شهرها ناامید می‌شوند، شهرسازی تاکتیکی را رویکردی کارآمد برای ایجاد تغییراتی کارآمد در شهرها می‌دانند.
در شهرسازی تاکتیکی، اجرای پروژه‌هایی با مقیاس کوچک و اغلب به صورت موقت توسط شهرنشینان آغاز می‌شود که می‌تواند تحولاتی عظیم و دائمی در شهرها به وجود بیورد. در واقع، مشارکت مردم در این فرآیند نقش مهمی ایفا می‌کند و آن‌ها را به تغییر محیط زندگی، مطابق با میل خود سوق می‌دهد.
امروزه مردم و مقامات در بسیاری از شهرهای جهان، از رویکردهای موقت برای احیای خیابان‌ها و بازطراحی آن‌ها به عنوان پارک، پلازا، مسیرهای دوچرخه‌سواری و حتی باغ‌های سبز بهره می‌گیرند. به عنوان مثال، مردم نیویورک آمریکا، سال‌ها قبل میدان ساعت را که از پرترددترین مناطق شهری به شمار می‌رفت، به پیاده‌راهی عظیم تبدیل کردند.
آن‌ها ابتدا ایده‌های خود را در قالب بستن بعضی از خیابان‌ها روی تردد وسایل حمل و نقل موتوری، نقاشی‌های زیبا و نصب مبلمان ارزان قیمت آغاز کردند تا در نهایت به پیاده‌راه عظیم امروزی، با مبلمان پیشرفته دست یافتند. در واقع، شهرسازی تاکتیکی از تغییرات کوچک و موقت آغاز می‌شود و ممکن است تحولاتی بزرگ و دائمی در شهرها به وجود آورد. در ادامه به مراحل اساسی پیاده‌سازی شهرسازی تاکتیکی شرح داده می‌شود.
کشف ارزش‌ها
فضاهای زیادی در اغلب شهرهای جهان وجود دارد که برای مدت زمان زیادی استفاده نشده است. مردم با استفاده از شهرسازی تاکتیکی می‌توانند در چنین فضاهایی بیشترین تغییرات را به وجود بیاورند و آن‌ها را به مکان‌هایی پویا تبدیل کنند. چنین اقداماتی نه تنها امنیت را برای ساکنان منطقه به ارمغان می‌آورد، در رشد اقتصاد محلی نیز کمک زیادی می‌کند. برای مثال، شهروندان میامی، کلانشهری در ایالت فلوریدای آمریکا، یکی از زمین‌های خالی شهر را به مکانی بسیار جذاب تبدیل کردند به طوری که تنها طی ۲۳ روز، بیش از ۲۰ هزار بازدید کننده را به سمت خود جذب کرد.
جذب ذی‌نفعان از ابتدای پیاده‌سازی پروژه‌ها
اطلاع‌رسانی عمومی می‌تواند به ارائه ایده‌های جدید از سوی ساکنان یک منطقه، ایجاد جوامع حامی و بهبود درک عموم از مسائل شهری کمک کند. در واقع، چنانچه مقامات محلی یا خود ساکنان یک منطقه پیش از آغاز یک مداخله موقت، مردم را از اهداف خود آگاه کنند، آنگاه بهتر خواهند توانست با حمایت جامعه، تغییراتی دائمی را در منطقه مورد نظر به وجود آورند.
گروهی از برنامه‌ریزان شهر سائوپائولو در برزیل که قصد پیاده‌سازی پروژه‌های خود در زمینه شهرسازی تاکتیکی را داشتند، ابتدا کارگاه‌هایی آموزشی برای تمام علاقمندان برگزار کردند و پس از گذراندن دوره‌ها از مردم خواستند برای اعمال تغییرات در منطقه ایده‌های خود را ارائه دهند. بدیهی است که این گونه اقدامات می‌تواند حمایت اجتماعی را برای ایجاد تغییرات موقتی در منطقه جلب کند و به تحولات دائمی منجر شود.
ارائه اسناد و تصاویر لازم از تغییرات صورت گرفته
تهیه تصاویر، قبل و بعد از پیاده‌سازی اقدامات مداخله‌ای در یک منطقه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که ساکنان آن را از مزایای تغییرات به وجود آمده آگاه می‌کند. در واقع، گروه‌های داوطلب و برنامه‌ریزان می‌توانند از طریق ارائه تصاویری از یک منطقه و تغییرات به وجود آمده در آن و حتی زمان دقیق هر تصویر، شهروندان سایر مناطق را به حمایت برای پیاده‌سازی اقدامات مشابه جذب کرده و آن‌ها را از مزایای شهرسازی تاکتیکی آگاه کنند.
جلب توجه شهروندان
استفاده از هنر، نقاشی‌های رنگارنگ و سایر عناصر زیبا در حین پیاده‌سازی پروژه‌های شهرسازی تاکتیکی می‌تواند به طور چشمگیری به جلب توجه مردم به تحولات موقت کمک کند. حتی مقامات محلی می‌توانند در یک فضای خالی، رویدادهای مختلف برگزار کنند تا از این طریق نگرش ساکنان منطقه را به بهره‌برداری حداکثری از چنین مناطقی سوق دهند. مثلاً، در کلانشهر فورتالزای برزیل، پروژه‌ای به نام Cidade 2000 اجرا شد که طی آن افراد علاقمند می‌توانستند در کارگاه‌های آموزشی دوچرخه‌سواری را یاد بگیرند. جالب است بدانید که پس از پایان جلسات آموزشی، به هر یک از شرکت‌کنندگان یک دوچرخه امانت داده می‌شد تا تمرین کنند. علاوه بر این همزمان با کلاس‌های آموزش دوچرخه‌سواری، جلساتی نیز برای آموزش زیباسازی شهر ارائه می‌شد که افراد علاقمند پس از گذراندن دوره کامل موظف بودند فضاهای بدون استفاده اطراف محل سکونت خود را بیابند و برای پویاسازی بیشتر آن ایده‌پردازی کنند.
نظر شما