به گزارش ایمنا، مردم مهربان و نیکوکار ایران هر ساله در آستانه عید نوروز و بهار طبیعت، همزمان با هفته احسان و نیکوکاری در ۱۴ اسفند در همایشی بزرگ که نشانهای از نوع دوستی، نیکوکاری و مهرورزی مردم نوع دوست ایران اسلامی است؛ دستهای پر محبت و عاطفه خویش را بر سر خانوادهها و کودکان نیازمند میکشند.
میرسد پیک بهار
تا زند جار که شد وقت نثار:
جشن نیکوکاری است
جلوه همیاری است
روز احسان و نیکوکاری مبارک
- بیشتر بخوانید: ۱۴ اسفند؛ روز احسان و نیکوکاری + تاریخچه
برای کسانی که نیکی کردند، در این جهان نیکی است و بی گمان سرای واپسین بهتر است؛ چه خوب است سرای پروا پیشگان!
پس، خدا پاداش این جهان و پاداش نیکوی سرای آخرت را به آنان ارزانی داشت و خداوند نیکوکاران را دوست دارد.
۱۴ اسفند روز احسان و نیکوکاری مبارک
به شما میاندیشم به شما که این گونه به یاری نیازمندان میشتابید به شما که سبد سبد محبت را از باغ همیشه سبزِ باورِ خود به ارمغان میآورید به شما میاندیشم؛ به شما که عطوفت و مهربانی پروردگار در رگهایتان جاری است.
روز احسان و نیکوکاری مبارک
ایمان داشته باش که کمترین مهربانیها از ضعیفترین حافظهها پاک نمیشوند.
۱۴ اسفند روز احسان و نیکوکاری مبارک
همچو خورشید به ذرات جهان قسمت کن
گر نصیب تو ز گردون، همه یک نان باشد (صائب تبریزی)
۱۴ اسفند، روز احسان و نیکوکاری را فراموش نکنیم
تو مهربانی کن، یک شهر مهربان میشود.
۱۴ اسفند، روز احسان و نیکوکاری بر مهربانان مبارک
امروز در مزرعه عشق، بذر نیکوکاری میپاشند،
تا فردا در بهار دلها، گلهای معنویت شکفته شود.
روز نیکوکاری مبارک
شاید بتوان با سرمایه احسان و نیکوکاری، در این روز دلی به دست آورد و با دوستی و مهرورزی، بوستان وجود را زینت داد و نهال عشق و خوبی را بار دیگر آبیاری کرد
۱۴ اسفند "روز احسان و نیکوکاری" مبارک
۱۴ اسفند روز احسان و نیکوکاری
دلها به هم نزدیک میشوند و شکوفههای مهربانی در قلبها جوانه میزند.
امروز لبها برای لبخند پر از بهانه اند و بازار محبت گرم است
شاید بتوان با سرمایه احسان و نیکوکاری، در این روز، دلی به دست آورد و با دوستی و مهرورزی، بوستان وجود را زینت داد و نهال
عشق و خوبی را بار دیگر آبیاری کرد.
رگهایمان از خون انسانیت لبریز است. نبضمان هر لحظه با یاد دیگران میزند. هوای حیاط دلهایمان لبریز از مهربانی است. در هر تپش، قلبمان فداکاری را فریاد میزند. از باغچه هامان بوی سیب عاطفه میآید. دریای چشمانمان تا ساحل غربت موج میزند.
ما اهالی سرزمین نیکوکاری این روز همیشه سبز را به همه هموطنان خود تبریک میگوئیم.
۱۴ اسفند روز احسان و نیکوکاری مبارک
ای دل، تو سزاوار کرامتی. نگاههای منتظر، به تو خیره مانده است. اینک در جشن نیکوکاری دلهای خسته را در میهمانی خود پذیرا باش و بدان لبخند را بر لبهای خشکیده بباران. فردا که بهار آید دستان خود را سبز خواهی دید.
روز احسان و نیکوکاری مبارک
باید نگریست. باید با دقت به مهربانی اینان نگریست. کدام زبان میتواند این همه عاطفه را سپاس گوید؟ گلهای احساس را ببین که از شرم عرق کردهاند. امروز، «حی علی خیرالعمل» است. امروز روز نیکوکاری است.
روز احسان و نیکوکاری مبارک
آرام و سبک بار پر میکشند. اوج میگیرند و آسمان را زیبایی میبخشند. پرندگان مهربانی را میگویم. چقدر هوا شرجی طراوت است. چقدر باغ دلها شکوفاست که اینگونه عطر عشق در هوا پراکنده است. مگر امروز چه روزی است؟ آری، امروز روز نیکوکاری است.
روز احسان و نیکوکاری مبارک
کرامت از خرمن شما خوشه میچیند. نیکوکاری از آسمان عطوفت شما میبارد و مهربانی، دست به دامان شماست. شما که شادمانی را میهمان سفره نیازمندان کردید و عاطفه را شرمنده خود ساختید. درود فراوان پروردگارتان بر شما باد و خجسته باد بر شما روز نیکوکاری
امروز روز بازگشت به مکتب خاندان پیامبر است. امروز روز «و سجیتکم الکرم» است. امروز روز «و عادتکم الاحسان» است. آنان که عنان مرکب دل را به دست این خاندان سپردهاند، همواره به محرومان لبخند میزنند و بر چشمهای منتظرشان سفره میگسترانند. و امروز که روز نیکوکاری است با آغوش باز، نیازمندان را در مییابند.
روز احسان و نیکوکاری مبارک
ای مردم رنج دیده، ای مردم محروم، گمان مکنید که بی حضور شما شاد خواهیم بود. تلخی محرومیت شما را تاب نخواهیم آورد و گرمی آغوش خود را، میهمان حضور شما خواهیم کرد. دل خود را با شما تقسیم خواهیم کرد و فردا که بهار آمد، گلهای مهربانی در باغچههایمان خواهد شکفت و آسمان خانهمان پر از ستاره نیکوکاری خواهد شد.
روز احسان و نیکوکاری مبارک
تو را سپاس باید گفت؛ تو را که دلی به پاکی شبنم داری؛ تو را که به نگاههای معصومانه کودکان محروم میاندیشی. فردا بهشت از آن توست. قیامت، دستهای مهربانت به نیکوکاری تو شهادت میدهند. فردا از آن توست ای نیکوکار.
روز احسان و نیکوکاری مبارک
فردا سر انگشتانت شکوفه خواهد داد. فردا سبز خواهی شد. تو را میگویم، ای نیکوکار! تو که صمیمانه خوشیهایت را به سفره محرومان میریزی. دستان نیازمند هر شب برائت به دعا بلند خواهد شد و چشمهای کودکان بی بضاعت این مهربانی را هرگز فراموش نخواهد کرد
روز احسان و نیکوکاری مبارک.
برخیزیم. برخیزیم و دعا کنیم؛ برای دلهای بی قراری که عید امسال خود را شاد میخواهند. برای آنان که نگران طراوت کودکان معصوم خود هستند. آنان که چشم به یاری من و تو دارند. برخیزیم که امروز، روز «اللهم اغن کل فقیر» است. امروز روز تلاش برای عدالت است. برخیزیم! امروز روز نیکوکاری است.
روز احسان و نیکوکاری مبارک
ای پاکیها، ای عاطفهها، ای مهربانیها، امروز روز شماست. از خانه بیرون آیید و کوچه کوچه شهر را از عطر دل انگیز خود سرمست سازید. ای گندم زارهای محبت، برخیزید و خورشید را خوشه چین گرمی خود سازید؛ و تو ای عشق، امروز از دستان مهربان این مردم بر کویر نیاز ببار و دشت را پر از گل نیکوکاری کن.
۱۴ اسفند روز احسان و نیکوکاری مبارک
این جا باغ عاطفه است. درختان احساس، شکوفه کردهاند. بر گلبرگهای ایمان، شبنم محبت چکیده است. پرندههای نیکوکاری، فضای باغ را از نغمههای توحیدی خود پر کردهاند و باغبان لبخندزنان فریاد میزند: مژده! مژده! بهار نزدیک است.
روز احسان و نیکوکاری مبارک
کودکان همسایه را خوب میشناسم. عشق یک کودک به پیراهن سبز و کفش قرمز را درک میکنم. از شادی کودکان هنگام تحویل سال لذت می برم. هنوز هم نگاههای خیره به سفره هفت سین را میفهمم. باید امروز کمی از شادیام را به خانه همسایه بریزم. باید امروز مهربانی را به حیاط خانه همسایه تقدیم کنم. باید امروز نیکوکار باشم.
روز احسان و نیکوکاری مبارک
نظر شما