به گزارش خبرنگار ایمنا، شیده شادلو در وبینار آسیب شناسی مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان ایران امروز، اظهار کرد: مشارکت سیاسی زنان شامل فعالیت در فرایند تصمیم‌گیری و تصمیم سازی به صورت کار آمد و مؤثر است؛ فعالیت زنان در رده‌های تصمیم‌گیر سیاسی با در نظر گرفتن معیارهای خاص برای انتخاب و انتصاب، مشارکت آنان در سطح توده، مشارکت در انتخابات و رأی و شرکت در تظاهرات مهم‌ترین عرصه‌های مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان است.
وی در خصوص مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان در ایران، افزود: مشارکت زنان در سطح توده مثل شرکت در راهپیمایی و انتخابات به عنوان رأی دهنده بیشتر مشهود است. مشارکت سیاسی زنان در راستای تحکیم نظام جمهوری اسلامی به عنوان تأیید کننده، مورد توجه است، اما نیاز است در راستای ارتقا وضعیت زنان و به‌کارگیری نخبگان در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی تعریف مشخص‌تری ارائه شود.
عضو گروه روندهای فکری پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه تصریح کرد: اگر از دیدگاه فمینیسم به این موضوع نگاه کنیم، ارزش گزاری منفی اتفاق می‌افتد؛ گاهی طرفداری از فمینیسم، از سوی فمینیست‌های ایرانی بدون دانستن فلسفه و جامعه شناسی تاریخ ایران مطرح می‌شود.
شادلو افزود: گاهاً از واژه فمینیسم از طرف مراجع زن دولتی به منظور کسب آرای توده زنان و جلب توجه مراجع بین‌المللی استفاده ابزاری می‌شود.
وی با اشاره به آسیب در حوزه مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان، گفت: این آسیب‌ها در نتیجه تفاوتی است که در سطح انتظارات و امکانات جامعه برای زنان وجود دارد. همچنین تفاوت بین واقعیات و پروپاگاندا موجود در رابطه با وضعیت زنان و تبعیض‌های جنسیتی در سطوح‌های مختلف، دیگر عامل تشدیدکننده این آسیب‌هاست که شامل عرف، وضعیت حقوقی یا سنت‌ها و آداب و رسوم محلی می‌شود.
عضو گروه روندهای فکری پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه تصریح کرد: حاکمیت دیدگاه‌های مقایسه‌ای برای مطلوب جلوه دادن وضعیت زنان نیز دیگر آسیب این حوزه است؛ مثلاً مقایسه وضعیت زنان قبل از ظهور اسلام و بعد از ظهور اسلام یا مقایسه وضعیت اجتماعی زنان قبل و بعد از انقلاب اسلامی؛ در حالی که شرایط و متغیرهای دیگر سنجیده نمی‌شود.
شادلو اظهار کرد: مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان در ایران به تحقق حقوق واقعی آنان منجر نشده و بزرگ‌ترین دلیل آن، این است که عزم راسخ از سمت خود زنان برای تحقق این موضوع وجود ندارد.
وی ادامه داد: به موارد محدودی می‌توان اشاره کرد که تلاش‌های کوچکی برای کاندیداتوری در ریاست جمهوری انجام داده‌اند، مانند خانم طالقانی؛ اما تلاش نهادهای دولتی و نهادهایی که مختص زنان است در رابطه با وضعیت زنان، بیشتر پاسخگویی به نهادهای بین‌المللی بوده و اینکه تا چه حد موفق بوده اند بحث دیگری است.
نظر شما