به گزارش خبرنگار ایمنا، تیم فوتبال بایرن مونیخ آلمان که از فصل پیش تاکنون با هدایت مربی آلمانی جوان و اما در عین حال پخته و با تجربه خودش، روند خیره کننده و در عین حال دیوانه کننده‌ای داشته است. بایرن توانست با برتری مقابل تیگرس مکزیک در جام جهانی باشگاه‌ها، بعد از بارسا به دومین تیمی تبدیل شود که دومین سه‌گانه خودش را جشن می‌گیرد.
به این آمار دقت کنید، ۶۸ بازی و ۶ جام! یعنی به طور متوسط هر ۱۱ بازی یک جام. برای چه کسی؟ برای همان کسی که دستیار نیکو کواچ بود، برای همان کسی که پسوند موقت در ادامه اسمش خودنمایی می‌کرد و برای کسی که بعد از ۶ سال، شنیدن اسمش این پرسش را در ذهن مطرح کرد که نکند عامل اصلی قهرمانی جهان آلمان او بوده است؟
از زمان آخرین قهرمانی در اروپا، نیمکت بایرن بزرگانی همچون گواردیولا و آنچلوتی را به خودش دیده، حتی باز هم برای مقطعی یوپ هاینکس به آنجا برگشته است و برای مدتی طولانی هم اسیر دست نیکو کواچ بوده است، اما در آخر کسی دوباره آنها را قهرمان اروپا کرد که هرگز چشم کسی به دنبالش نبود.
فلیک حالا تعداد جام‌هایش از تعداد شکست‌هایش در بایرن بیشتر است، یک آمار فوق‌العاده برای مردی که با کج‌سلیقگی، عنوان برترین مربی دنیا به او تعلق نگرفت. حالا اسم فلیک هم، به صف مربیانی که می‌توانند جانشین یواخیم لو در تیم ملی فوتبال آلمان شوند در کنار اسم کلوپ و توخل که برای رسیدن به آن سِمَت از پیش‌تر کاندید شده بودند، اضافه شده است.
فلیک یک بار طعم قهرمانی دنیا را چشیده، اما نه کسی آن جام را متعلق به او دانسته و نه خودش لذت حضور در جلوی صحنه را داشته است، او جایی کنار دست سرمربی فقط مشغول نظر دادن بوده است، حالا در مونیخ هر چیزی که به دست آمده متعلق به خودش است، کسی هم جرأت ندارد که بگوید اگر هرکسی جای فلیک بود هم همین نتیجه را می‌گرفت، چون همه دیدند که او جانشین کواچی شده که با همین سرمایه‌ها داشت بایرن را به نابودی می‌کشاند.
مسیر پیش روی هانسی فلیک در بایرن قرار است خیلی بیشتر در شناختن درست او به ما کمک کند. مردی که تا قبل از رسیدن به نیمکت تیم ملی فوتبال آلمان مطمئناً افتخارات بیشتری جلوی پایش قرار می‌گیرد.
همه منتظرند تا ببینند مرد آلمانی به همین موفقیت‌هایی که در این زمان اندک به دست آورده است قانع می‌شود یا قرار است کاری کند که تاریخ از او به عنوان یک چهره ماندگار در فوتبال یاد کند.
نظر شما