به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مهم‌ترین مسئله‌ای که بشر امروز با آن دست و پنجه نرم می‌کند، سازگاری با عواملی است که به سرعت در حال تغییر هستند. این در حالی است، که در پی افزایش باورنکردنی جمعیت شهرنشینی، برنامه‌ریزان تلاش می‌کنند شهرهایی پایدار و مقاوم نسبت به مشکلاتی که ممکن است در آینده پیش آید، به وجود آورند. در واقع، این افراد از طریق تغییراتی که شهرها به سرعت تجربه می‌کند، به پیش‌بینی آینده آن‌ها می‌پردازند و سعی می‌کنند مناطق شهری پایداری به وجود آورند. چنانچه طراحان بدون توجه به آینده، تنها به طراحی شهرها متناسب با نیاز امروز بپردازند، نه تنها ساکنان نسل جدید با مشکلات بسیاری مواجه می‌شوند، بلکه شهرها نیز در مقابل کوچک‌ترین بحران، بیشترین آسیب‌پذیری را متحمل خواهد شد. هر یک از اجزا شهری، از ساختمان‌ها گرفته تا خیابان‌ها، باید به طور پایدار طراحی شود تا آمادگی مقابله با بحران‌های احتمالی در آینده را داشته باشد.
اغلب شهرهایی که از کارآمدی، پایداری و طراحی مناسب برخوردار هستند، می‌توانند در مواجهه با تغییرات احتمالی بیشترین موفقیت را کسب کنند. برنامه‌ریزان در اغلب کشورهای در حال توسعه، استراتژی‌هایی کوتاه‌مدت برای طراحی شهری در پیش گرفته‌اند و همین امر منجر به ایجاد مشکلات زیادی برای آن‌ها در مقابله با تغییرات فوری شده است.
در سال ۲۰۱۸، مجمع اقتصاد جهانی لیستی از پایدارترین شهرهای جهان را ارائه داد که اغلب آن‌ها نظیر سان فرانسیسکو و نیویورک در ایالات متحده آمریکا واقع شده است. شهرهای اروپایی نظیر لندن، پاریس و آمستردام نیز از بهترین نقاط دنیا با تکنولوژی، زیرساخت، کیفیت زندگی، جذابیت، آموزش، زیست‌پذیری و ارتباطات پیشرفته محسوب می‌شود که از آینده‌ای پایدار برخوردار است. اما سوالی که در اینجا ممکن است ذهن همه را به خود درگیر کند اینکه، یک شهر چگونه می‌تواند به پایداری دست یابد؟
طراحی اقتصادی شهرها
یکی از جنبه‌هایی که در طراحی شهرهای پایدار باید به دقت مورد توجه قرار گیرد، بعد اقتصادی آن است. در واقع، رونق اقتصادی یک شهر می‌تواند آینده‌ای پایدار برای نسل‌های بعدی رقم زند پس نباید از دید برنامه‌ریزان امروزی در طراحی شهری نادیده گرفته شود. استفاده بهینه از منابع موجود و بازیافت درست پسماندها یکی از بهترین رویکردها در ایجاد اقتصاد مدور شهری به شمار می‌رود که به سهم خود می‌تواند آینده‌ای پایدار برای شهر و شهروندان به ارمغان آورد. از سوی دیگر، توجه به تراکم، میزان دسترسی مردم به منابع و خدمات، قابلیت استفاده و جنبه‌های آگاهی زیست‌محیطی می‌تواند در ایجاد شهرهایی مقاوم نسبت به تغییرات آنی در آینده سهیم باشد. مهم‌تر از همه اینکه، نوع پویایی در شهرها می‌تواند آینده‌ای متفاوت برای آن‌ها رقم بزند به این صورت که هرچه یک شهر از حمل و نقلی سبزتر برخوردار باشد، آینده‌ای پایدارتر نیز خواهد داشت.
مناطق شهری چندمنظوره
شهرهای پایدار به گونه‌ای طراحی می‌شود که نیاز تمام ساکنان، با توانایی‌ها و سلیقه‌های مختلف را برآورده کند. در واقع، اگر مناطق شهری کاربردهایی چندمنظوره داشته باشد و تنها با یک هدف طراحی نشود، آنگاه می‌تواند پاسخگوی تمام نیازهای مردم در محل سکونت خود باشد. به عنوان مثال، بارسلونا در اسپانیا میزبان "شهرک‌های ۱۵ دقیقه‌ای" است که در آن‌ها مردم تنها با ۱۵ دقیقه پیاده‌روی و یا دوچرخه‌سواری به تمام امکانات مورد نیاز خود دسترسی دارند و دیگر لازم نیست مسافت‌هایی طولانی را برای رفع ملزوماتشان با وسایل حمل و نقل سپری کنند. در سواحل سانفرانسیکوی آمریکا نیز قرار است بخش عظیمی از زمین‌های بدون استفاده به یک منطقه بسیار بزرگ چندمنظوره شهری تبدیل شود. شهردار پاریس نیز از ایجاد شهرک‌های خودکفا در آینده نزدیک خبر داده و ادعا کرده است به زودی مردم در ۱۵ دقیقه‌ای محل سکونت خود به تمام امکانات رفاهی، اداری، مدارس، محل کار و غیره دسترسی خواهند داشت.
استراتژی‌های جدید برای سیستم‌های حمل و نقل یک شهر
زیرساخت‌های کارآمد و سیستم‌های حمل و نقل عمومی از مولفه‌های ضروری شهرهای پایدار به شمار می‌روند. ایجاد ارتباطات جدید و بهبود شبکه‌های موجود به شهرهایی پایدار با توسعه‌های جدید برای نسل‌های آینده منجر خواهد شد. اخیرا، برنامه‌ریزان شهری تلاش کرده‌اند ترافیک خودرویی را از مراکز شهری و مناطق جدید حذف کنند تا از این طریق، اثرات منفی آن‌ها را بر اقتصاد، جامعه و محیط زیست به حداقل برسانند. در عوض، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری هر روز بیشتر از قبل در میان شهروندان ترویج پیدا می‌کند که این امر به سهم خود، بسیاری از جنبه‌های زندگی شهری را به طور مثبت تحت تاثیر قرار می‌دهد.
نظر شما