به گزارش خبرنگار ایمنا، «مردن در آب مطهر» به کارگردانی نوید محمودی و تهیه کنندگی جمشید محمودی، تازه‌ترین فیلمی است که به شکل آنلاین اکران شده است. این فیلم، محصول سال ۹۸ است و در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. اما طی یک سال گذشته نتوانست به دلیل شیوع کرونا رنگ پرده را به خود ببیند و از چهارم دی ماه راهی اکران آنلاین شده است.
درباره فیلم
مردن در آب مطهر، پنجمین ساخته نوید محمودی، پس از «چند متر مکعب عشق»، «رفتن»، «رونا» و «شکستن همزمان بیست استخوان» است. مردن در آب مطهر که توسط خود محمودی به نگارش درآمده، روایتگر قصه چند جوان مهاجر افغان است که قصد رفتن به اروپا را دارند. رونا: حامد از دریا نترسی، از هرچی که بترسی بلای جونت میشه. حامد: نمی‌ترسم.
کسانی که آثار قبلی برادران محمودی را دیده‌اند با سبک فیلمسازی و محتوای آثار این دو برادر افغان آشنا هستند. عاشقانه‌هایی با اشاره به مشکلات و معضلات اجتماعی هموطنان افغان، درون مایه اکثر فیلم‌های نوید و جمشید محمودی می‌باشد. مردن در آب مطهر نیز با حفظ همین درونمایه، به بررسی پدیده‌ای به نام مهاجرت می‌پردازد.
بزرگ‌ترین مشکل مردن در آب مطهر، فیلمنامه آن است. فیلمنامه‌ای کهنه و نخ نما که به سراغ سوژه‌ای تکراری رفته است. مهاجرت به خودی خود ماهیتی تلخ دارد، اما حجم سیاه نمایی درام در بخش‌هایی، آزاردهنده می‌شود. فیلمنامه، سرگردان است و میان موقعیت‌های مختلفی همچون سختی‌های مهاجرت، تعصب‌های ناموسی، عشق و عاشقی و فقر، معلق مانده است. از یکی به سمت دیگری پرتاب می‌شود و هیچ کدام را به سرانجام درستی نمی‌رساند. فیلم تکه پاره است و خنثی بودن حامد، شخصیت اصلی فیلم هم این کلاف را سردرگم‌تر می‌کند.
فیلم با عاشقانه‌ای جمع و جور آغاز می‌شود که میان حامد و یکی از همسفرانش که به صورت غیرقانونی به ایران می‌آیند شکل می‌گیرد. حامد و رونا، سودای مهاجرت به اروپا را در سر دارند و می‌خواهند از طریق ایران به رویایشان دست یابند. اما رابطه هر چه فیلم جلوتر می‌رود متناقض‌تر می‌شود. واکنش‌های پسر طوری است که انگار هم با دختر تازه آشنا شده و هم گویی سال‌ها است که او را می‌شناسد. بعد از رسیدن به تهران، موضوع اصلی فیلم تغییر می‌کند و فقر، موقعیت بد مهاجران در ایران و از دست دادن هویت‌های فردی در پروسه مهاجرت غیر قانونی باعث می‌شود تا ماجرای عشق حامد و رونا فراموش شود.
در اواسط فیلم است که ناگهان پای تعصب‌های ناموسی و قتل‌های ناموسی به میان می‌آید و در اواخر فیلم، دوباره ماجرای عشق اولیه به آن بازگردانده می‌شود. در طول سیر همه این اتفاقات، قهرمان فیلم، خنثی‌ترین آدم ماجرا است که بود و نبودش در قصه چندان تفاوتی ندارد. همه کارها را دیگران انجام می‌دهند و قهرمان فقط نگاه می‌کند و دنبال رفیقش به راه می‌افتد!
وقتی برادران محمودی در سینما و تلویزیون ایران دیده شدند، بسیاری از این فضا که برای فعالیت دو کارگردان افغان در ایران فراهم شده بود خوشحال شدند. اینکه می‌توانستند صدای نسل مهاجر افغانستان و مشکلاتی که این گروه تجربه کرده‌اند، باشند. اما به نظر می‌رسد با گذشت زمان، این دو برادر فیلمساز از لحاظ محتوا و فرم در حال دور شدن از حداقل استانداردهای مورد نیاز سینما هستند. شاید حضور آنها در تلویزیون و ساخت چند سریال تلویزیونی که معمولاً در آنها شتاب زدگی به چشم می‌خورد باعث شده تا از سینما و استانداردهای آن دور شوند.
نوع فیلمبرداری مردن در آب مطهر نیز به شدت شبیه سریال‌های بی‌کیفیت تلویزیون است. نماهای فیلم عموماً کلوزآپ (نمای نزدیک) هستند. شاید در طول فیلم کمتر از ۱۰ نمای لانگ شات ببینیم و این اولین ویژگی سریالی فیلم است.
به نظر می‌رسد برادران محمودی، کیفیت را فدای کمیت کرده‌اند و دیگر نمی‌توان به سینمای آنها برای ترسیم مشکلات مهاجران افغان چندان امیدی داشت.
درباره کارگردان
نوید محمودی، دوم مهر ماه سال ۵۹ در ولایت پروان افغانستان متولد شد و از ۶ سالگی به ایران مهاجرت کرد. این نویسنده، کارگردان و شاعر تاکنون در بیش از ۱۰۱ جشنواره بین‌المللی فیلم حضور داشته و دو بار، با سه فیلم سینمایی به عنوان نماینده سینمای افغانستان برای دریافت اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان به آکادمی اسکار معرفی شده است. فیلم‌های سینمایی رفتن، رونا جان، مردن در آب مطهر و هفت و نیم آثاری هستند که محمودی آنها را کارگردانی کرده است. او دو فیلم چند مترمکعب عشق و شکستن همزمان بیست استخوان را به عنوان تهیه کننده در کارنامه حرفه‌ای خود به ثبت رسانده است.
«سایه‌بان» و «دلدار» نیز از جمله سریال‌های تلویزیونی این کارگردان هستند. محمودی چندین کتاب شعر نیز به چاپ رسانده است که از میان آنها می‌توان به «سنگریزه»، «شهریور مردودی» و «در من باران می‌بارد» اشاره کرد.
برخی از مهم‌ترین جوایز این کارگردان عبارتند از: سیمرغ بلورین بهترین فیلم سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در بخش نگاه نو، تندیس بهترین فیلم خانه سینما، تندیس بهترین فیلم ریل ورد کانادا و تندیس جشنواره فیلم داکا بنگلادش برای فیلم چند مترمکعب عشق.
جایزه ویژه کارگردانی جشنواره فیلم بوسان، تندیس بهترین فیلم فستیوال تریپولی لبنان و تندیس غزال طلایی بهترین فیلم فستیوال پارسی استرالیا برای فیلم رفتن.
درباره بازیگران مردن در آب مطهر
متین حیدری‌نیا، صدف عسگری، علی شادمان، ندا جبرائیلی، سوگل خلیق، علیرضا آرا، پیمان مقدم، امیررضا رنجبران و خیام وقار کاشانی در مردن در آب مطهر ایفای نقش کرده‌اند. محمودی در بازی گرفتن از بازیگران و هدایت آنها، موفق عمل کرده است. متین حیدری نیا که بعد از چند سال دوری از عرصه بازیگری، در اوایل جوانی با این فیلم به دنیای بازیگری بازگشته، به خوبی نقش حامد را به تصویر کشیده است. استیصال او به ویژه در سکانس‌هایی که با چالش تغییر مذهب برای مهاجرت، به صورت ذهنی دست و پنجه نرم می‌کند ستودنی است.
درخشان‌ترین بازی‌ها در مردن در آب مطهر را باید بازی علی شادمان و ندا جبرائیلی دانست که در نقش یک خواهر و برادر مهاجر افغان که سختی‌های زیادی کشیده‌اند ظاهر شده‌اند. هر دوی این بازیگران در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر، نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر شدند اما از دریافت آن بازماندند.
نظر شما