حسینی درباره امکان منظم برگزار شدن دوسالانه‌ها در سال‌های آتی اظهار کرد: ما برگزارکننده دوسالانه‌ها نیستیم، اما تسهیل‌گر و همراه هنرمندان هستیم تا بتوانند رویدادهای تخصصی خود را برگزار کنند. این تمایل بیش از اینکه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دنبال شود، وابسته به اهتمام هنرمندان و انجمن‌های تخصصی هنرهای تجسمی است. فکر می‌کنم در تمام ادوار همکاران من در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بی‌میل به کمک و همیاری برای برگزاری این رویدادها نبوده‌اند. اما در این دوره ما اهتمام ویژه‌ای داشتیم که با گفتگو با هنرمندان امکانی فراهم کنیم که این دوسالانه‌ها برگزار شود.
هم‌نشینی جوانان و بزرگ‌ترها در هشتمین دوسالانه مجسمه‌سازی
حسینی در پایان درباره ویژگی‌های هشتمین دوسالانه مجسمه‌سازی عنوان کرد: به نظر من در این دوسالانه چند نکته قابل‌توجه است. نخست آنکه هم‌نشینی جوانان و بزرگ‌ترها نکته قابل‌ستایشی است. نکته دوم آنکه توجه به المان‌های هویتی و فرهنگی کشور عزیز ما در آثار دیده می‌شود و این مساله هم در ایده‌پردازی، هم در استفاده از مواد و مصالح و هم در جمع‌بندی وجود دارد. این آثار روایت دارند و هرکدام بر اساس فرایندی در ذهن هنرمند شکل‌گرفته است، نه صرفاً برای اینکه کاری را به دوسالانه مجسمه‌سازی ارایه دهند. این موضوع یکی از ویژگی‌های قابل‌ستایش دوسالانه است.
در ادامه این مراسم، هادی مظفری، مدیر کل مرکز هنرهای تجسمی نیز درباره هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران گفت: تا امروز گفته می‌شد وزارت ارشاد مخالف برگزاری دوسالانه‌ها است، در حالی‌که برگزاری این دوسالانه و پیش از آن دوسالانه سرامیک نشان می‌دهد که نه تنها مخالفتی نیست، بلکه هر شرایطی هم که به وجود آمد تا این دوسالانه‌ها برگزار نشود، تلاش کردیم که آن موانع را برطرف کنیم. دوسالانه مجسمه‌سازی از سال گذشته با اتفاقات متعددی مواجه شد، از استعفای دبیر گرفت تا به تعویق افتادن دوسالانه، جابجایی مکان برگزاری از باغ کتاب به پهنه رودکی، شیوع کرونا و شرایط بد اقتصادی، هرکدام از این‌ها به تنهایی بهانه‌ای بود برای برگزار نشدن این دوسالانه. ولی ما سعی کردیم همه این بهانه‌ها را دور کنیم و از دوستان در انجمن مجسمه‌سازان خواستیم با توان بیشتر کار کنند تا این بینال برگزار شود.
مظفری ادامه داد: ما تسهیل‌کننده برگزاری دوسالانه‌ها هستیم، اما بعضی وقت‌ها حتی این ترغیب و انگیزه بیشتر دادن به جامعه هنری را نیز جزو وظایف خود میدانیم، زیرا دوسالانه‌ها مهم‌ترین رویداد تخصصی هر حوزه است. بعضی از بینال‌ها ۱۰ سال برگزار نشده بودند و یک علت آن است که هیات مدیره انجمن‌ها ۲ سال یک‌بار عوض می‌شود و تا گروهی بخواهند تصمیم بگیرند و برای برگزاری بینال آماده شوند فرصت آن‌ها به پایان می‌رسد و باید کار را به گروه دیگری بسپارند. این مساله برای برگزاری دوسالانه‌ها باعث ایجاد چالش‌هایی می‌شود.
مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی بیان کرد: واقعاً خوشحال هستم که دوسالانه مجسمه‌سازی امروز افتتاح شده است چون بارها تا پای عدم برگزاری پیش رفت. تغییراتی در این دوره دوسالانه وجود دارد و همه پیشنهادها درباره مسایل شکلی و محتوایی توسط انجمن مجسمه‌سازان ایران ارایه شد. یعنی ما یک ساختار داریم که آن را در اختیار انجمن‌های تخصصی قرار می‌دهیم و به لحاظ مالی حمایت می‌کنیم تا دوسالانه برگزار شود. اما نوع برگزاری، شکل، محتوا، تعداد آثار، داوری‌ها و کارهایی که انتخاب می‌شود همگی در اختیار انجمن‌های تخصصی است و ما تلاش می‌کنیم که در آن دخالت نکنیم. در این بینال نیز چنین اتفاقی افتاد و ما نظرات انجمن و دبیران محترم را صائب دانستیم و به آن‌ها احترام گذاشتیم و اجازه دادیم کاری را که فکر می‌کنند درست است انجام دهند.
۲ تغییر در فراخوان در ابتدای برگزاری دوسالانه
او تصریح کرد: از همان ابتدا که انجمن پیشنهاد برگزاری این دوسالانه را داد، ۲ تغییر در فراخوان آن مشهود بود. یکی اینکه وجه رقابتی دوسالانه برداشته شده بود و تلاش شده بود به سمت نمایشگاه‌گردانی و کیوریتوری حرکت کنند تا فرایند تولید و خلق ایده تا اجرای اثر به نمایش گذاشته شود. باور آن‌ها این بود که معمولاً افرادی که در بینال شرکت می‌کنند، هم در میان جوانان و هم در میان اساتید، جزو بهترین‌ها هستند و بنابراین داوری و قضاوت را نباید گروه کوچکی در دوسالانه انجام دهد، بلکه باید اجازه دهند افکار عمومی و جامعه این قضاوت را انجام دهد. این پیشنهاد به‌خودی‌خود درست بود، کما اینکه در بینال‌ها و جایزه‌های بزرگ جهانی همین رویکرد را می‌بینید که افرادی دارای رزومه و سابقه کار اجازه ورود در آن فضا را دارند، اما نهایتاً کار آن‌ها قضاوت نمی‌شود.
مظفری افزود: نکته دیگر رویکرد بینا رشته‌ای دوسالانه است. البته در دوره هفتم دوسالانه نیز انجمن مجسمه‌سازان به فضای بینارشته ای نزدیک شده بود و بحث‌هایی در این زمینه انجام شد. در آن دوسالانه نیز صرفاً با مجسمه‌هایی با نگاه کلاسیک مواجه نبودیم، زیرا امروزه مرزها برداشته شده و مدیوم‌ها دیگر قضاوت نمی‌شوند. من فکر می‌کنم در بینال هشتم آن مسیر چند قدم جلوتر رفته و راهی که قبلاً انجمن مجسمه‌سازان شروع کرده بود و باور اینکه مجسمه معاصر چیزی فراتر از مجسمه‌های کلاسیک است را امروز در این دوسالانه می‌بینیم.
او در پایان گفت: واقعاً با شرایط سختی که امسال به لحاظ شرایط اجتماعی، شیوع کرونا و شرایط مالی پشت سر گذاشتیم، اینکه در حال حاضر در حوزه تجسمی هم‌زمان ۲ بینال سرامیک و مجسمه در کشور ما در حال برگزاری است جزو اتفاقات نادری بوده که در حوزه هنر افتاده است. دوسالانه صرفاً این آثاری که در این محل به نمایش درآمده است نیست، بلکه یک عقبه و آماده‌سازی هماهنگ و گسترده می‌خواهد و چند ماه کار شبانه‌روزی انجام شده است تا این دوسالانه برگزار شود. خوشحالم حرفی که در ابتدای سال در میان جامعه هنری زده و گفته بودم که امسال سال پر فعالیتی در حوزه تجسمی خواهد بود تا حدودی تحقق یافته و انشاالله تا پایان سال این فعالیت‌ها بیشتر و بیشتر شود.
هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران تا ۲۱ بهمن‌ماه در تالار وحدت و پهنه رودکی برپاست و علاقمندان می‌توانند همه روزه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و به تعداد محدود از این آثار دیدن کنند.
نظر شما