به گزارش خبرنگار ایمنا، لیلا دودمان در یک گفت‌وگوی برخط با موضوع "شیراز، توسعه و پایداری" با اشاره به شهر انسان محور و مسائل پیرامون آن اظهار کرد: در شورای شهر شیراز و در مسائل اجتماعی زمانی که صحبت از انسان محوری و شهروند مداری می‌کنیم خیلی به این گفته برخورد کرده‌ایم که "ای کاش قبل از اینکه به مسائل ساختار کالبدی شهر توجه کنیم به مسائل و موضوعات اجتماعی بیشتر توجه می‌کردیم. "
وی افزود: هنگامی که صحبت از توسعه می‌کنیم، باید بدانیم که در واقع پیش زمینه توسعه برای شهروندان چیست و از این اقدام در جهت توسعه شهر چه استفاده‌ای می‌توان کرد تا بهره مندی مفیدی داشته باشد.
عضو شورای شهر شیراز تصریح کرد: نمی‌توان تا زمانی که معنی واقعی توسعه را درنیافته‌ایم، صرفاً شعار توسعه دهیم. نمی‌توان گفت که شهر خود را می‌خواهیم توسعه و شهروند مدار کنیم بدون اینکه توجه ویژه‌ای به مسائل اجتماعی، پایداری اجتماعی و یا توجه به ناپایداری‌های اجتماعی که در شهر وجود دارد بکنیم.
وی با اشاره به نکات مختلف توسعه پایدار و اجرای آن در شهر گفت: یکی از خصوصیت‌های مهم توسعه پایدار همان امنیت، هم بستگی و یکپارچگی است. در واقع کل جهان از مرحله توسعه گذر کرده و به مرحله توسعه پایدار رسیده است.
دودمان افزود: از بدو تولد توسعه در قرن نوزدهم تعداد زیادی از اقتصاددان‌ها درباره این موضوع صحبت و اظهار نظر کرده و تمرکز آنها برای توسعه در راستای افزایش تولید و افزایش در آمد بوده است.
وی گفت: پس از مدتی در این تئوری‌های اقتصادی که تنها در تعریف‌ها توسعه داشتند و پاسخگوی نیازهای جامعه نبودند پیچیدگی‌هایی به وجود آمد که باعث شد اندیشمندان و جامعه شناسان به موردی بیشتر از توسعه بپردازند و در حال حاضر از لحاظ اجتماعی و اقتصادی به مفهوم توسعه پایدار دست یافته‌ایم.
دودمان اضافه کرد: در توسعه پایدار در واقع به عامل محیط زیست توجه ویژه‌ای شده اما پس از مدتی با رشد شهرنشینی، مسائل و مشکلاتی که در زندگی شهری به وجود آمد، نیازمندی‌های مردمی که به یکباره وارد شهرها شدند، اندیشمندان را آگاه کرد و در توسعه پایدار موارد محیط زیستی و اجتماعی را نیز به مورد اولیه اقتصاد اضافه کردند.
رئیس کمیسیون هوشمند سازی شورای اسلامی شهر شیراز افزود: اندیشمندان در بعد اجتماعی به مسائل پیش آمده، آشفتگی‌های اجتماعی که در شهرها موج می‌زد، شکاف‌های طبقاتی و اختلافات میان نسلی بیش از پیش پرداختند.
وی با اشاره به ضرورت نگاه اجتماعی در توسعه پایدار و توجه نظریه پردازان در این امر افزود: اوج توجه اندیشمندان به توسعه پایدار در بعد اجتماعی به سال‌های پس از ٢٠٠٠ میلادی بازمی گردد یعنی پیش از این سال توسعه داشته‌ایم اما با شروع قرن بیستم عملاً به توسعه پایدار اجتماعی توجه بارزی شد.
وی تاکید کرد: در سال ١٩٩٠ کنفرانسی در ریودوژانیرو و با موضوع توسعه پایدار برگزار شد که در اصل یکم اعلامیه ریو، به انسان محوری و در حوزه شهری به شهروند مداری توجه ویژه‌ای شد بنابراین وظیفه مدیریت شهری این است که تنها به ساختار کالبدی شهر توجه نداشته باشد.
وی ادامه داد: برنامه‌هایی که مردم را نادیده می‌گیرد، امنیت شهروندان را مورد تهدید قرار می‌دهد، رفاه شهری را برای مردم ایجاد نمی‌کند، آزادی عمل را در اختیار شهروندان قرار نمی‌دهد و هیچگونه خدمات رسانی را برای مردم ایجاد نمی‌کند، نمی‌تواند در توسعه پایدار شهر نقشی داشته باشد یا به عنوان برنامه توسعه پایدار برای شهر نقش پیدا کند.
وی با اشاره به وظیفه مدیریت شهری در توسعه پایدار و توجه به دو بعد اساسی در این امر افزود: مدیریت شهری باید شهر را به گونه‌ای ترسیم کند تا کیفیت زندگی شهروندان را بالا برده و دسترسی آنها را به امکانات و خدمات شهری افزایش دهد.
وی تصریح کرد: باید این را پرسید که در توسعه پایدار تا به امروز مدیریت شهری چه مقدار به خدمات شهری و اجتماعی پرداخته است و اینکه چه میزان به بعد فیزیکی و کالبدی توجه کرده و امکانات رفاهی، ورزشی، فرهنگی، محله‌ای و محیط زیستی را تا چه حدی برای یک شهروند عادی یا یک شهروند معلول ایجاد کرده است؟
دودمان ادامه داد: لازم است نظام جامع تسهیلگری محلی برای محلات ایجاد شود زیرا به وجود آوردن ارتباط محکم بین کالبد شهری و بعد اجتماعی توسعه، نکته‌ای است که هیچ مدیریت شهری در آن موفق نبوده و رضایتمندی شهروندان را به خود جذب نکرده است.
وی افزود: این نارضایتی در حالی است که در توسعه پایدار اینگونه به ما آموزش می‌دهند تا چشم انداز برنامه شهری انسان گونه و انسان محور باشد و هنگامی که مدیریت شهری به شهروندان توجه داشته باشد ساختار کالبدی شهر را نیز به گونه‌ای خواهد ساخت که نیاز و رضایت شهروندان در آن رفع شود.
رئیس کمیسیون هوشمند سازی شورای اسلامی شهر شیراز با اشاره به طرح ملی بازآفرینی مجموعه تاریخی زندیه افزود: این بافت تاریخی بر خلاف تمام نظرات و انتقادات پیوست اقتصادی دارد چون سرمایه گذاران در این مسئله سهیم اند و سرمایه گذاری انجام می‌دهند و تنها پیوست اجتماعی ندارد. در این باره به یک نکته مهم توجه نداریم و همچنان در حال ساخت و ساز هستیم و آن هم این است که نظام اجتماعی محله‌ای در بافت تاریخی نداریم.
دودمان اشاره کرد: بافت تاریخی زندیه یک زمانی بهترین قسمت شهر و در زمان زندیه مرکز فعالیت‌های سیاسی بوده، فعالیت‌های اقتصادی در بازار وکیل و فعالیت‌های محله محوری در اطراف ارگ کریمخان شکل می‌گرفت اما در حال حاضر در این بافت تاریخی هزینه‌هایی صرف می‌شود که عملاً در بازآفرینی آن نظام اجتماعی دیده نمی‌شود و این یک نوع آسیب به شمار می‌آید و شهروندان رضایتمند نیستند پس در این خصوص پیوست اجتماعی و فرهنگی و نظام محله محوری و اجتماعی در این رویداد و بازآفرینی وجود ندارد.
دودمان با اشاره به فعالیت‌های خود در شورا افزود: زمانی که رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی بودم تقسیم بندی‌هایی در این حوزه انجام و شاخص‌هایی در برنامه‌های اجرایی آن قرار داده شد که از برنامه شهر دوستدار کودک، امنیت برای زنان، چاره‌اندیشی برای مهاجرت‌هایی که در شهر رخ داده است می‌توان در این خصوص نام برد؛ در این باره نیازمند تقویت فرهنگ شیراز برای افرادی که به وسیله مهاجرت وارد این شهر می‌شوند هستیم.
وی اشاره کرد: در حوزه کودکان و آن چیزی که در توسعه پایدار شهری به سمت آن حرکت کرده‌ایم و سعی داریم تا به شاخص‌های اصلی شهر دوستدار کودک دسترسی پیدا کنیم، یک مقوله ارزشی و انسان محوری و یک فرایند مستمر فعالیتی است؛ چه در حوزه فعالیت‌های فرهنگی و چه کالبدی و ساختاری تا به امروز جلو رفته‌ایم.
دودمان با اشاره به برخی از این فعالیت‌ها گفت: در هفته جهانی کودک در شیراز برای اولین بار موفق به چاپ کتاب‌هایی برای افراد نابینا شدیم و کتابخانه نابینایان نیز در مدرسه نابینایان احداث خواهد شد.
عضو شورای اسلامی شهر شیراز با بیان اینکه به سبب رویکرد هوشمندسازی شهر که تا مرداد ١٤٠٠ سند چشم انداز شیراز هوشمند آماده خواهد شد، افزود: بزرگترین مشکل شیراز در اجرای برنامه راهبرد توسعه پایدار این است که معاونت شهرسازی توجه ویژه‌ای به برنامه جامع شهری ندارد و به مقدمات شهرسازی هیچ اعتنایی نمی‌کند و تنها به معمار و شهرساز اکتفا دارد، به همین خاطر شهروندان در شهر رضایت خاطر ندارند.
دودمان افزود: باید باور ذهنی نسبت به شهرسازی خود داشته باشیم و رویکرد ذهنی و باورهایمان را نسبت به مسائل شهری از نظام سنتی فراتر برده و شهر را به عنوان یک موجود زنده نگاه کنیم.
رئیس کمیسیون هوشمند سازی شورای اسلامی شهر شیراز با توجه به رویکردهای نامناسب معاونت شهرسازی شهرداری شیراز خاطرنشان کرد: اگر شهرسازی و معاونت شهرسازی شیراز مثل گذشته ادامه دهد قطعاً این شهر در ۱۰ سال آینده زیست و محیطی ارزشمند برای شهر و برای زندگی مردم نخواهد داشت.
نظر شما