به گزارش خبرنگار ایمنا، سعید قاسمی از داوران بین‌المللی فوتبال ایران متولد سال ۱۳۵۸ است، او ورزش را با فوتبال شروع کرده و از سال ۷۴ تا ۷۸ در تیم‌های ایران اسپورت، مهندسی چهل صاحب‌الزمان، فولاد مبارکه و مقاومت اصفهان بازی کرده است. قاسمی به دلیل مصدومیت از از ناحیه زانو مجبور می‌شود فوتبال را کنار بگذارد، اما به خاطر علاقه به داوری از سال ۷۸ وارد این حرفه می‌شود.
این داور سال ۸۶ وارد لیگ برتر و ابتدای سال ۲۰۱۵ وارد لیست بین‌المللی ایران شد که یکی از افتخارات ایران محسوب می‌شود.
قاسمی مظلوم‌ترین قشر در فوتبال را داوری می‌داند و می‌گوید: "کاش مدیرعاملی پیدا می‌شد که درصدی از قرار داد بازیکنان را به فدراسیون می‌داد تا به داوران بدهند با این کار داوری هم پیشرفت می‌کرد"، خبرنگار ایمنا گفت و گویی با این داور انجام داده که در ادامه می‌خوانید:
از چه سالی وارد ورزش و داوری شدی؟
از سال ۷۴ در رده‌های نوجوانان، جوانان و امید در باشگاه‌های ایران اسپورت، مهندسی چهل صاحب‌الزمان و فولاد مبارکه بازی کردم و دو سال سربازی را در باشگاه مقاومت اصفهان حضور داشتم. در دره سنی امید از ناحیه زانو آسیب دیدم و دکتر گفت باید کمتر فوتبال بازی کنی، به خاطر علاقم به داوری و اساتیدی که بودند از سال ۷۸ در کلاس داوری ثبت نام کردم و وارد این حرفه شدم.
چه سال‌هایی داوری درجه سه، دو، یک و بین‌المللی را گرفتی؟
بعد از اتمام کلاس داوری درجه سه، سال ۸۰ کلاس داوری درجه دو با مهدی اخوان، سال ۸۲ کلاس درجه یک با مرحوم محمد صالحی و در نهایت سال ۸۵ با منوچهر نظری کلاس ملی را در اهواز گذراندم. از سال ۸۶ به لیگ برتر اضافه شدم و حدود ۱۴ سال است که در لیگ برتر ایران قضاوت می‌کنم.
با چه اساتید داوری کار کردی؟
بعد از اینکه درجه‌های مختلف داوری را در اصفهان گرفتم. مهدی اخوان، اسماعیل سفیری، ایرج نظری، مصطفوی دانشور، رضا خداداد و مرحوم منصور سمیرمی از اساتید بزرگی بودند که به ورزشگاه‌ها می‌آمدند و بدون هیچ چشم داشتی بعد از مسابقه ایرادهای داوران جوان را می‌گفتند که من هم از راهنمایی‌های آنها استفاده کردم.
وقتی کمک داور می‌خواهد به رده‌های بالا برسد نیاز به یک داور قوی دارد، زمانی که به عنوان کمک داور وارد مسابقات لیگ برتر شدم چندین سال کمک احمد صالحی در مسابقات کشوری و لیگ برتر بودم، وی طی این سال‌ها مطالب زیادی به من آموخت که از آنها استفاده کردم.
چقدر تمرین می‌کنی؟
در هفته چهار الی پنج جلسه تمرین دارم که بستگی به زمان مسابقات، دوران استراحت و نیم فصل دارد.
از چه سالی در لیست داوران بین‌المللی قرار گرفتی؟
بعد از اینکه سال ۸۶ به لیگ برتر اضافه شدم، چهار سال به عنوان کمک داور جز لیست کاندیدای بین‌الملی داور ایران بودم تا اینکه سال ۲۰۱۴ به عنوان کاندیدا آزمون دادم و ابتدای سال ۲۰۱۵ وارد لیست بین‌المللی ایران شدم که در این چندسال مسابقات مختلف آسیایی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان قضاوت داشتم.
در کدام بازی‌های مهم آسیایی حضور داشتی؟
در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا همراه با بیژن حیدری حضور داشتم که تا رده یک چهارم قضاوت کردیم، اما به خاطر اینکه تیم‌های عربستان و عمارات درخواست داده بودن داوری از ایران برای ادامه رقابت‌ها نباشد نتوانستیم در مراحل بالاتر حضور داشته باشیم.
الگوی داوری تو چه کسی است؟
الگوی داوری من در ایران همه اساتید و همکارانم حتی افراد جوان هستند، زیرا در هر مسابقه وقتی نکته و مطلب خوب و تازه‌ای است سعی می‌کنم به ذهنم بسپارم و از آن استفاده کنم.
در داوری چگونه می‌توان به مقاطع بالا رسید؟
شرایط پیشرفت در داوری مانند گذشته نیست، در گذشته فرد فوتبال بازی می‌کرد بعد به سمت داوری می‌آمد ولی در حال حاضر همه چیز عوض شده است. افراد از رده سنی زیر ۱۶ سال می‌توانند در کار گاه‌های آموزشی داوری شرکت کنند و از ۱۶ تا ۱۸ سالگی دیپلم داوری بگیرند، هر مقطعی را دو سال طی کنند و به رده‌های بالا برسند. در داوری آمادگی جسمانی، دانش داوری و زبان انگلیسی اهمیت دارد.
وضعیت داوری در ایران به چه شکل است؟
بعد از اینکه بزرگان داوری ایران در یک مقطعی بازنشسته شدند با یک خلع در داوری روبرو شدیم، ولی در حال حاضر جوانان جویای نامی پیدا می‌شوند که به عرصه مسابقات بیایند، باید به آنها میدان داده شود تا خود را نشان دهند. اشتباهات داوری همیشه بوده ولی داوری در ایران از فوتبال جلو تر است که نمونه‌ای از آن را در جام جهانی دیدیم، در آسیا چند کوبل داوری داریم که مسابقات AFC Cup، جوانان و نوجوانان را قضاوت می‌کنند و نیاز به حمایت مسئولین دارند تا بتوانند پیشرفت کنند و ادامه راه فغانی باشند.
در اصفهان کلاس‌های آموزشی برای داوران جوان برگزار می‌شود؟
کلاس‌های آموزشی را هیئت فوتبال و کمیته داوران هر چند وقت یک بار برگزار می‌کنند که مطالب و کلیپ‌های جدید AFC را به داوران جوان نشان می‌دهیم و راجع به آنها بحث می‌کنیم. بدون هیچ چشم داشتی تجربه‌ای که دارم را به جوانان انتقال می‌دهم، دوست داشتم این کلاس‌ها تداوم داشته باشد ولی متأسفانه به خاطر کرونا یک سالی است که این کلاس‌ها تعطیل شده و امکان حضور نبوده، اما در تلاش هستیم با هماهنگی هیئت فوتبال و رعایت پروتکل‌های بهداشتی کلاس حضوری برگزار کنیم و آخرین مطالب را به داوران جوان انتقال دهیم تا در پیشرفت آنها کمکی کرده باشیم.
برای رسیدن به بالاترین سطح داوری باید چه کاری انجام داد؟
امروزه برای رسیدن به بالاترین سطح داوری در ایران، آسیا و جهان فاکتورهای زیادی باید در کنار هم قرار بگیرند که اگر در یکی از این آیتم‌ها مشکلی باشد داور نمی‌تواند به هدف خود برسد. در داوری بحث مادی وجود ندارد بلکه باید از جیب هم هزینه کنی، فردی که وارد این عرصه می‌شود باید از شغل و زندگی خود بزند زیرا پنج الی شش جلسه در هفته تمرین دارد، باید تعداد زیادی بازی قضاوت کند و از هر اشتباهی تجربه کسب کند تا در بازی‌های بعدی آن اشتباه را نداشته باشد، اگر کسی بخواهد در بحث بین‌المللی و بالاتر از آن موفق باشد باید از درجات پایین زبان انگلیسی خود را تقویت کند تا در کلاس‌های AFC ارتباط برقرار بگیرد.
تجربه حضور در دربی را داری، چه حسی دارد؟
در دربی سال ۹۲ به کمک بیژن حیدری این بازی را قضاوت کردیم که بازی با نتیجه دو بر دو تمام شد، نکته منفی داوری نداشت و نمره قبولی کسب کردیم. تجربه خوبی بود، قضاوت در دربی معادل قضاوت در همه بازی‌های لیگ است که با یک اشتباه پایین‌ترین سطح و با قضاوتی درست به بالاترین سطح می‌رسی، بعد از بازی فشار زیادی را از جانب رسانه‌ها و تماشاگران باید تحمل کنیم که زندگی یک داور را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگر اشتباهی انجام شده باشد از نظر روحی روانی داور را به هم می‌ریزد و امکان دارد تا چند ماه اثرات آن روی داور باقی بماند.
خانواده در مسیر داوری کمک کردند؟
برای رسیدن به موفقیت در بالاترین سطح حمایت خانواده مهم است، زمانی که می‌خواستم ازدواج کنم یکی از شرایطم بحث قضاوتم بود و به همسرم گفتم ممکن است در هفته چند سفر داخلی یا خارجی داشته باشم که او قبول کرد، در زندگی شده بهم ایراد بگیرند که بچه‌ها به پدر نیاز دارند چرا نیستی ولی در کل خیلی حمایتم کرد که جای قدردانی دارد.
کمک داور می‌تواند داور اصلی شود؟
وقتی داور به سطح ملی می‌رسد باید تصمیم خود را بگیرد که در داوری می‌خواهد فعالیت کند یا کمک داوری، زیرا اگر یک کمک داور بخواهد داور اصلی شود باید تمام مسیری که رفته را برگردد و دوباره شروع کند.
حرف آخر؟
به عنوان فردی که ۲۲ سال سابقه فعالیت در داوری دارم می‌خواهم بگویم مظلوم‌ترین قشر در فوتبال است، پولی که به داور می‌دهند کم است ولی این شرایط را پذیرفتیم و آمدیم، اما شغل اصلی ما نبوده و نیست. پولی که به داور در ایران می‌دهند ۳۰ تا ۴۰ دلار است ولی در کشورهای دیگر حداقل ۱۵۰ دلار به داور می‌دهند، از روز اول پول داور را کم در نظر گرفتند هنوز هم آن را درست نکردند.
مدیرعامل، مربی و بازیکن همیشه برعلیه داوران حرف می‌زنند ولی هیچوقت ندیدن مشکل ما چیست، ای‌کاش مدیرعاملی شجاعت این را داشت که می‌گفت برای مثال امسال ۱۰ میلیارد قرار داد بستیم، ۵ یا ۱۰ درصد آن را به حساب فدراسیون می‌ریزیم تا به داوران کمک کنند، ما مثل قرار داد بازیکن نمی‌خواهیم چند درصدی از آن هم به ما تعلق بگیرد کافی است. اگر این اتفاق رخ دهد داوری در ایران حرفه‌ای تر خواهد شد، امیدوارم روزی مدیرعامل، مربی و بازیکنان باشگاه‌ها به این نتیجه برسند که در حق داوری ظلم شده است.
گفت و گو از: کیمیا گلپیرا _ خبرنگار سرویس ورزش ایمنا
نظر شما