به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، کاهش محدودیت‌های اعمال شده برای مهار شیوع ویروس کرونا حقایق بسیاری را در مورد قدرت و اراده مقامات رسمی نقاط مختلف جهان به تصویر کشید که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به نقش این افراد در پویایی و حمل و نقل شهری اشاره کرد. هرچه تغییرات آب و هوایی اثرات خود را بیشتر بر زندگی بشر بر جای می‌گذارد، نیاز به مدیریت حمل و نقل و مبارزه با تراکم، آشکارتر می‌شود. بدیهی است که دنیای پساکرونا با ماقبل آن متفاوت خواهد بود و درک این واقعیت می‌تواند به بهبود بسیاری از نقص‌های زندگی شهری و به خصوص صنعت حمل و نقل کمک زیادی کند.
پس از پایان یافتن محدودیت‌های کرونایی و افزایش تردد مردم در داخل و خارج شهرها، مقامات تلاش کرده‌اند امنیت آنان را تا حد ممکن فراهم آورند. بر هیچکس پوشیده نیست که حمل و نقل نقش مهمی در ثبات اقتصادی و زندگی روزانه ایفا می‌کند بنابراین ایجاد یک مدل حمل و نقل با قابلیت پایداری، امنیت و مقرون به صرفه بودن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. افزایش خدمات حمل و نقل در ۱۰ سال اخیر، نقش مهمی در رونق اقتصادی و پیشرفت اجتماعی ایفا کرده است اما پاندمی کرونا و ترس مردم از آلوده شده به آن حین تردد از طریق وسایل حمل و نقل عمومی، لطمه‌ای جبران‌ناپذیر به آن وارد کرده است. گزارش‌ها حاکی است که در بریتانیا در ماه آوریل، تعداد مسافران متروی شهری به میزان ۹۵ درصد و مسافران اتوبوس‌های عمومی بیش از ۸۵ درصد کاهش یافت. پس از آن مقامات رسمی به ارائه راه‌حل‌هایی برای برطرف نمودن مشکلات اساسی حمل و نقل عمومی پرداختند و امنیت مسافران را در رأس تصمیمات خود قرار دادند.
کاهش ترافیک جاده‌ای
در پی کاهش استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی در دوران کرونا و گرایش بیشتر مردم بریتانیا به استفاده از وسایل نقلیه شخصی، ثبت نام شهروندان برای خرید خودرو نسبت به سال گذشته، ۱۱ درصد افزایش یافته است. اگرچه تردد از طریق خودرو منجر به کاهش چشمگیر انتقال ویروس کرونا در شهرها می‌شود، اما از سوی دیگر، اثرات ناشی از تراکم جاده‌ای آسیب‌هایی نظیر تصادفات و انتشار گازهای آلاینده را در پی دارد. گزارش‌ها حاکی است که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا یا کیفیت پایین آن برای انسان به مراتب خطرناک‌تر از آلوده شدن به ویروس کرونا است چرا که نرخ مرگ و میر در مناطق آلوده نسبت به سایر محله‌ها، ۱۵ درصد بیشتر است. تراکم خودرویی همچنین اثرات جبران‌ناپذیری بر رشد اقتصاد و کیفیت زندگی شهرنشینان بر جای می‌گذارد.
شواهد حاکی است که اعمال محدودیت‌های کرونایی در بسیاری از شهرهای جهان، کاهش ترافیک خودرویی را در پی داشت چرا که بسیاری از خیابان‌ها روی تردد خودروها بسته شد و مردم به دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی روی آوردند. بدیهی است که مقامات ارشد، پس از پایان محدودیت‌ها نیز باید کنترل تردد خودروها را به طور جدی مورد توجه قرار دهند و نمودار ترافیکی را در سطح هموار کنونی نگه دارند.
نگاهی به آینده رباتیک
مقامات ارشد در اکثر نقاط دنیا در تلاشند مشکلات موجود در حمل و نقل عمومی را سازگار با نیازهای امروزی بشر برطرف کنند و وابستگی آنان به خودورهای شخصی را کاهش دهند. با این حال، چالش عمده‌ای که سیاست‌گذاران در این زمینه تجربه می‌کنند متقاعد کردن عموم مردم برای امینت داشتن وسایل حمل و نقل عمومی است. با این وجود، در سال‌های نه چندان دور، استفاده از تکنولوژی‌ها در ایجاد خودروهای الکتریکی خودران می‌تواند به طور چشمگیری مشکل فوق را برطرف کند. محققان پیش‌بینی کرده‌اند که تا سال ۲۰۲۳، حدود ۷۵ میلیارد دلار برای توسعه خودورهای بدون سرنشین هزینه شود که این اتفاق، بسیاری از مشکلات مربوط به حمل و نقل را برطرف خواهد کرد.
شهر هوشمندتر، پایدارتر و مقرون به صرفه‌تر
بدیهی است که مقامات شهری، صاحبان کسب و کار و عموم مردم نقش مهمی در آینده صنعت حمل و نقل ایفا خواهند کرد با این حال مقامات محلی بیش از سایرین مسئولیت تأمین تردد ایمن‌تر و کارآمدتر را بر عهده خواهند داشت. برای این کار مقامات مسئول باید از تکنولوژی برای ایجاد خودروهای بدون سرنشین یا الکتریکی بهره گیرند تا هوشمندی، پایداری و مقرون به صرفه بودن را برای وسایل حمل و نقل به ارمغان آورند. بدیهی است که انجام این کار راحت نیست و سال‌ها تلاش لازم است تا پیشرفت چشمگیری در این زمینه حاصل شود.
نظر شما