هدیه تهرانی هنوز هم ستاره است

به نظر می‌رسد فیلمسازان و صاحبان آثار، چاره‌ای جز این ندارند که اکران آنلاین را به عنوان تنها بستر نمایش فیلم هایشان بپذیرند و به آن تن دهند. هرچند این شیوه از اکران چندان هم بی نقص نیست، اما با توجه به شیوع کرونا در حال حاضر بهترین و مطمئن‌ترین گزینه به نظر می‌رسد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، دوئت به کارگردانی نوید دانش، فیلم دیگری است که این روزها اکران آنلاین را تجربه می‌کند. این فیلم به تهیه کنندگی احسان رسول اف، در سال ۱۳۹۴ جلوی دوربین رفت و پس از ۴ سال، ۲۴ بهمن سال ۹۸ اکران خود را در سینماها آغاز کرد اما با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی سینماهای کشور، تکلیف این فیلم نامشخص ماند. بعد از چند ماه تعطیلی سینماها، بالاخره عوامل فیلم دوئت تصمیم به انصراف از ادامه اکران این فیلم گرفتند. این روزها دوئت در پلتفرم‌های نماوا و فیلیمو قابل دسترسی و تماشاست.

درباره فیلم دوئت

دوئت اولین فیلم بلند نوید دانش در مقام کارگردان است که در آن بازیگرانی همچون هدیه تهرانی، علی مصفا، نگار جواهریان، پانته آ پناهی‌ها، علیرضا آقاخانی، مرتضی فرشباف و مهسا طهماسبی ایفای نقش کرده‌اند.

در خلاصه داستان این فیلم به قلم خود دانش آمده است: "مینو تصمیم می‌گیرد تا همسرش را به دیدار سپیده ببرد، زنی که گذشته مشترکی با او دارد تا آنچه از گذشته باقی مانده است را حل کند. مینو همسرش را به دیدار سپیده می‌برد و اینجاست که داستان فیلم شروع می‌شود. دانش درباره عنوان فیلم خود در گفتگویی اینگونه توضیح داده است: " دوئت در موسیقی یعنی همنوازی یا همنوایی دو نفره. ساختار روایی این فیلم نیز بر اساس موقعیت‌های دو نفره پی در پی شکل گرفته است. علاوه بر آن، داستان این فیلم درباره قطعه عاشقانه ناتمامی است که از گذشته تا امروز و آینده میان شخصیت‌های اصلی برقرار بوده، هست و خواهد بود. "

دوئت داستان ناتمام عشق‌هایی را روایت می‌کند که در گذشته شکل گرفته‌اند. آدم‌هایی که در گذشته روابطی با هم داشته‌اند و مدت‌ها است از آن می‌گذرد، اما اتفاقات گذشته برای آنها حل نشده است. روابطی که هر کدام از انسان‌ها در تنهایی خود بارها آن را مرور کرده‌اند، به شکل دیگری تغییر داده‌اند، خشمگین یا ناراحت شده‌اند و حالا بار دیگر رو در روی یکدیگر قرار گرفته‌اند.

به نظر می‌رسد اتفاقات گذشته، هنوز برای شخصیت‌های اصلی دوئت حل نشده است و در طول این بازه زمانی آنقدر به آن فکر کرده‌اند که در یک مواجهه حضوری با یکدیگر، گویی آتشی در خرمن گذشته شان می‌افتد و شعله می‌کشد. منتقدان بر این باورند که فیلمنامه نقص‌هایی دارد، اما اثر قابل‌قبولی است. هرچند نویسنده از جهت شخصیت‌پردازی آدم‌های قصه و گذشته آن‌ها ضعیف عمل کرده است، پرداختی که می‌توانست به باورپذیری اقدامات امروز کاراکترها در مواجهه با گذشته شان به مخاطب کمک کند.

در دوئت از یک رابطه‌ای سخن به میان می‌آید که به نظر می‌رسد در گذشته تمام شده است. رابطه بین حامد و سپیده، اما مشکل اینجاست که از گذشته سپیده و حامد اطلاعی نداریم. اینکه چه چیزی رابطه حامد و سپیده را خاص کرده است که حالا همسران آنها را نیز درگیر گذشته کرده است، هیچ وقت فاش نمی‌شود. معرفی این رابطه از دل دیالوگ‌هایی که میان حامد و سپیده در کتابفروشی رد و بدل می‌شود شکل می‌گیرد. اینکه هم دانشگاهی بوده‌اند، علاقه مشترکشان موسیقی بوده است و فیلم‌های زیادی را با هم تماشا کرده‌اند. اطلاعات دیگری به مخاطب داده نمی‌شود و این روند صحنه است که برای او جذابیت پیدا می‌کند یا اینکه مسعود، همسر سپیده، چرا باید آنقدر به گذشته او علاقمند شود که برای مدتی کار و زندگی خود را تعطیل کرده و پیگیر گذشته همسرش شود؟ این قضیه نیز نیازمند معرفی شخصیت مسعود و روند زندگی سپیده و مسعود در طول زندگی مشترکشان است. جزئیاتی که به بیننده ارائه نمی‌شود. آیا مسعود، شخصیتی سنتی یا مذهبی است؟ شکاک است؟ نمی‌دانیم! برای همین همراهی با کاراکتری که به مخاطب، خوب معرفی نشده، سخت است. فیلمساز حل بسیاری از موارد را بر عهده بیننده گذاشته است. شخصیت حامد نیز به همان اندازه مسعود، ناشناخته می‌ماند به خصوص اینکه در زمان زیادی از فیلم، کنار گذاشته می‌شود.

نکته مهم درباره دوئت آن است که «نوید دانش»، یک تیم حرفه‌ای، کاربلد و با تجربه را با خود همراه کرده است. حسین جعفریان (مدیر فیلمبرداری)، هایده صفی یاری (تدوینگر)، کیوان مقدم (طراح صحنه) و پیمان یزدانیان (آهنگساز) دانش را برای رسیدن به خط فکری خود در نخستین ساخته بلند سینمایی‌اش، به خوبی همراهی کرده‌اند.

دوئت در سال ۹۶ در بیست و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی شب‌های سیاه تالین در کشور استونی شرکت کرد و دو جایزه بهترین فیلم و جایزه نتپک (شبکه ارتقای سینمای آسیا و اقیانوسیه) را به دست آورد.

بازیگران دوئت

نوید دانش در نخستین تجربه کارگردانی فیلم بلند سینمایی خود، از ترکیب درست و استانداردی از بازیگران بهره برده است که هر کدام به درستی انتخاب شده‌اند. مینو پیچیده‌ترین شخصیت فیلم دوئت است که هدیه تهرانی از پس ایفای آن به خوبی برآمده است. در دوئت، نه از هدیه تهرانی درمانده در سریال همگناه خبری هست و نه از آن بازیگر یاغی در فیلم سینمایی شوکران. او برای ایفای نقش مینو، درون‌گرایی را برگزیده است تا با شخصیت پیچیده‌اش همخوانی داشته باشد. تهرانی در طول دو دهه بازیگری خود نشان داده است که همواره می‌تواند در قد و قواره یک ستاره ظاهر شود و برایش مهم نیست ایفاگر نقش یک دختر جوان یاغی باشد یا مادری که با سرطان دست و پنجه نرم کند. او همیشه و در همه حال می‌درخشد.

نگار جواهریان نیز انتخاب درستی برای نقش سپیده است. شیوه بازی او و کاراکتری که ارائه می‌دهد، بخشی از رابطه‌ای که او در گذشته با حامد داشته است را برای مخاطب رسوا می‌کند.

علی مصفا اما چندان تفاوتی با دیگر نقش‌هایش در سایر فیلم‌ها ندارد، به عبارتی، بیش از آنکه مسعود داستان باشد همان علی مصفا است.

جسورانه‌ترین انتخاب دانش، مرتضی فرشباف برای نقش حامد است. فرشباف را به عنوان کارگردان در سینمای ایران می‌شناسیم که چندی پیش، فیلم تومان را روانه اکران آنلاین کرده بود. فرشباف در ایفای نقش حامد، بسیار موفق و استاندارد عمل کرده است.

کد خبر 454717

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.