به گزارش خبرنگار ایمنا، محمود یاوری در دوم اردیبهشت ماه سال ۱۳۱۸ در اصفهان چشم به جهان گشود. او فوتبال را از جوانی آغاز کرد و در سال ۱۳۳۸ به شاهین اصفهان پیوست. یاوری به مدت ۵ سال برای شاهین اصفهان در پست مدافع به میدان رفت و سال ۴۳ تصمیم گرفت به تهران برود و برای پاس قدرتمند آن روزها توپ بزند. تا آغاز دهه ۵۰، یاوری در پاس ماند و توانست به تیم ملی فوتبال راه پیدا کرده و ۳ بازی نیز با پیراهن ملی انجام دهد.
در سال ۱۳۵۰ محمود یاوری از مستطیل سبز فوتبال فاصله گرفت و کفشهایش را آویخت تا دوران جدیدی در زندگی خود آغاز کند. او دوباره به دیار خود بازگشت و مربیگری را با حضور روی نیمکت تیمهای اصفهانی آغاز کرد. ذوب آهن، سپاهان در دو مقطع به مدت ۱۰ سال، برق شیراز، تیم ملی امید و جوانان تیمهایی بودند که یاوری هدایتشان در همان سالهای ابتدایی خداحافظی از فوتبال بر عهده گرفت تا در سال ۱۳۶۳ با پیشنهاد بهروز صحابه، رئیس وقت فدراسیون فوتبال سرمربی تیم ملی فوتبال بزرگسالان شد.
تابستان سال ۶۳ تیم ملی با سکانداری محمود یاوری در انتخابی جام ملتهای آسیا حضور یافت و در رکوردی بینظیر تیم ملی در هر ۶ دیداری که تحت هدایت این سرمربی اصفهانی قرار داشت را برد. با این حال زمانی نصرالله سجادی ریاست فدراسیون فوتبال بر عهده گرفت، یاوری ترجیح داد استعفا دهد و یک بار دیگر کارش را در تیم ملی امید و سپس در سپاهان پی بگیرد.
او پس از آن هدایت تیمهای مختلفی هم برق شیراز، شاهین بوشهر، تراکتورسازی تبریز، ابومسلم مشهد، صبای قم، استقلال اهواز، پاس، استیلآذین، راهآهن و مس کرمان را پذیرفت و در سال ۹۳ آخرین تجربه مربیگری خود را تجربه کرد. علاوه بر این یاوری یکی از چهار عضو کمیته فنی فوتبال بود.
یاوری در مجموع دوران بازیگری و مربیگری ۱۵ سال در سپاهان کنونی و یا شاهین اصفهان سابق فعالیت کرد تا به پاس همین حضور طولانی مدت در کنار پوشان دیار زاینده رود به او لقب "پدر سپاهان" را دهند و همواره از او به عنوان یکی از بزرگان این باشگاه یاد کنند.
محمود یاوری حدود دو ماه پیش پس از سانحهای در منزلش، به بیمارستان علی اصغر اصفهان منتقل شد و پس از بستری، پزشکان متوجه ابتلاء او به بیماری کویید -۱۹ شدند. یاوری پس از حدود یک ماه مبارزه با ویروس کرونا در آی سی یو بیمارستان الزهرا اصفهان، در سن ۸۱ سالگی دار فانی را وداع گفت. روحش شاد و یادش گرامی
نظر شما