به گزارش ایمنا، مدیران شهری کلانشهرهای بزرگ دنیا هدف از اجرای این طرح را جلب توجه هرچه بیشتر رانندگان به تقاطع‌ها و مسیرهای عبور عابران پیاده اعلام کرده‌اند، با وجود اینکه بسیاری از کشورها این طرح را اجرا کردند، اما هنوز اثبات قطعی در مورد این پروژه وجود ندارد و به صورت آزمایشی به اجرا درآمده است. این یادداشت را که پیش‌تر در «سیزدهمین شماره مجله الکترونیک شهرگاه» منتشر شده است، در ادامه می‌خوانید:
در واقع می‌توان گفت که این خطوط سه بعدی عابر پیاده باعث ایجاد یک توهم نوری در ذهن رانندگان می‌شود و سرعت حرکت آن‌ها را کاهش می‌دهد. بنابراین به نوعی ایمنی و امنیت در آن خیابان افزایش می‌یابد و عابران پیاده امنیت خاطر بیشتری خواهند داشت. البته نوع طراحی برجسته این خطوط به ایجاد جذابیت در نمای شهری نیز کمک می‌کند و می‌تواند توجه رانندگان و عابران پیاده را همزمان جلب کند که این توجه در نهایت به افزایش ایمنی در خیابان‌های شهر کمک شایانی خواهد کرد.
نخستین خطوط عابر پیاده سه بعدی در هندوستان و شهر دهلی نو ایجاد شد که پس از آن، کشورهای اروپایی همچون ایسلند، آلمان و فرانسه اقدام به اجرای این طرح کردند. در حال حاضر نیز تعدادی از کشورها همچون چین، هند، ایرلند و اسپانیا از این گذرگاه‌های سه بعدی در تعداد محدودی از خیابان‌های شهری خود استفاده کرده و موفق شده‌اند تا اندازه‌ای به کنترل سرعت خودروها کمک کنند.
برخی از کارشناسان و مقامات شهری در این شهرهای اروپایی معتقدند: این خطوط سه بعدی عابر پیاده می‌توانند جایگزین مناسبی برای سرعت گیرهای درون شهری باشند تا جایی که حرکت خودروهای سنگین را نیز تحت کنترل قرار دهند.
این در حالی است که در ماه می سال ۲۰۱۹ میلادی نخستین خط عابر پیاده سه بعدی در آلمان و منطقه تورینگین اجرا شد که پس از مدت زمان کوتاهی به طور کامل برداشته شد. مشخص شد که نقاشی این خطوط سه بعدی مفاد قانون بزرگراه و شهری منطقه را نقض می‌کند و به همین دلیل به سرعت دستور برداشتن و پاک شدن خطوط ارائه داده شد.
بنابراین می‌توان گفت اجرای این طرح هنوز در چارچوب‌های رسمی و قوانین شهری در کشورهای مختلف جهان قرار نگرفته و به همین دلیل تمام کشورها به صورت کامل آن را اجرایی نکرده‌اند. از این رو می‌توان گفت این طرح شهری هنوز در جهان بلاتکلیف بوده و نمی‌توان با قطعیت در مورد آن صحبت کرد.
در این میان یکی از کارشناسان ترافیک و ایمنی تصادفات جاده‌ای لندن در مورد طراحی سه بعدی خطوط عابر پیاده معتقد است: «در حال حاضر دشوار است بگوییم این پروژه می‌تواند صد درصد مفید باشد و لازم است که در تمام شهرها اجرایی شود. زیرا این خطوط در حین اینکه یک توهم نوری برای رانندگان ایجاد می‌کند، ممکن است که حواس مردم را نیز پرت کند و به درستی از روی خطوط عبور نکند و این امر سرانجام می‌تواند خطرات جدی تری را به دنبال داشته باشد. به نظر من باید به فکر طراحی و اجرای خطوط عابر پیاده هوشمند باشیم که این امر هم به توسعه هوشمندسازی شهرها کمک شایانی می‌کند و هم می‌تواند سطح ایمنی و امنیت را برای رانندگان و عابران پیاده به صورت همزمان تا بیش از ۸۵ درصد افزایش دهد.»
با این وجود برخی دیگر از کارشناسان هم معتقدند که این خطوط سه بعدی عابر پیاده به دلیل تنوع طراحی و برجستگی که دارند، می‌توانند مسیر حرکت عابران پیاده را هرچه بهتر نمایان سازند و آن‌ها را در جهت درست حرکت دهند که این امر خود به تنهایی برای کاهش خطرات ناشی از تصادف بسیار مفید خواهد بود.
نظر شما