به گزارش خبرنگار ایمنا، قایق خودران با قابلیت جابجایی مسافر، تولید باتری‌های جان سخت با صفحات مسی، اثبات وجود آب در ماه و نابود کردن سلول‌های سرطانی با گلوله‌های نانویی را در بسته خبری تکنولوژی ایمنا بخوانید.
قایق خودران با قابلیت جابجایی مسافر
محققان دانشگاه ام آی تی مشغول توسعه ناوگانی از قایق‌های خودران هستند تا آن‌ها را در کانال‌های آبی آمستردام بکار گیرند. البته سال گذشته آن‌ها قایق‌های خودران رباتیکی رونمایی کردند که می‌توانست خود را به سازه‌های شناور با کاربری‌های متفاوت تبدیل کند. پروژه جدید نسخه ارتقا یافته آن است.
آزمایشگاه CSAIL دانشگاه مذکور از قایق رباتیک «ربوت ۲» رونمایی کرده است و نکته قابل توجه درباره این قایق قابلیت حمل مسافر است. این قایق کوچک با طول دو متر می‌تواند دو مسافر را در مسیر کانال‌های آمستردام جابجا کند.
«ربوت ۲» دارای چهار پروانه است تا بتواند در هر جهتی حرکت کند. همچنین این قایق دارای فناوری لیدار، جی پی اس و حسگرهای اینرسی برای کمک به مسیریابی است.
هرچند هر قایق جدید به تنهایی کوچک به نظر می‌رسد، اما باید توجه داشت که این قایق‌ها ماژولار هستند و به عبارت دیگر به طور خودکار به یکدیگر متصل می‌شوند تا وسیله نقلیه آبی بزرگ‌تری بسازند که توسط قایق اصلی هدایت می‌شود.
محققان ام آی تی قایق‌های رباتیک اولیه را در مقیاس یک چهارم نسخه واقعی ساختند و «ربوت ۲» نیز یک دوم مقیاس واقعی ساخته شده است. آن‌ها تصمیم دارند با توسعه این پروژه به تدریج نسخه‌ای از قایق خودران را در مقیاس واقعی بسازند که قابلیت حمل چهار تا ۶ مسافر را داشته باشد. البته هنوز مشخص نیست نسخه بزرگ‌تر چه زمانی ساخته می‌شود.
محققان ادعا می‌کنند قایق رباتیک جدید به مدت سه ساعت به طور خودکار در کانال‌های این شهر مسیریابی و اطلاعات جمع‌آوری کرده است.
تولید باتری‌های جان سخت با صفحات مسی
پژوهشگران می‌گویند این باتری‌های کارایی و عملکرد بهتری دارند و در آن‌ها از یک لایه حفاظتی استفاده شده است که الکترودهای باتری را می‌پوشاند، روند کاهش کیفیت باتری را کند کرده و باعث می‌شود شارژ شدن باتری در گذر زمان با کیفیت مناسبی صورت گیرد.
در باتری‌های لیتیومی، آند یا الکترود منفی، وظیفه تولید الکترون‌هایی را بر عهده دارد که به سمت الکترود مثبت یا کاتد می‌روند و برق تولید می‌کنند. آند معمولاً از گرافیت تولید می‌شود، اما استفاده از مس در روند تولید آن باعث افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی برق و رسانایی آن می‌شود.
لایه نازک مس که برای پوشاندن آند استفاده می‌شود ثبات و عمر مفید آن را برای شارژ باتری افزایش می‌دهد و روند تخریب آند را تا هزار درصد کمتر می‌کند. باتری‌هایی که بدین شیوه تولید شود در گوشی‌های هوشمند، خودروهای برقی و انواع لوازم الکتریکی قابل استفاده خواهد بود.
وجود آب در ماه ثابت شد
طبق تحقیقات منتشر شده احتمالاً مقدار آب موجود در ماه بیش از تصورات پیشین است و پژوهش‌های منتشر شده برای چشم‌انداز آینده مأموریت‌های فضانوردان به ماه نویدبخش است.
تا یک دهه قبل تصور می‌شد سطح ماه کاملاً خشک باشد و در آن زمان مجموعه‌ای از یافته‌ها نشان داد در زیر دهانه‌هایی در قطب‌های ماه که در سایه هستند، نشانه‌هایی از آب یخ زده وجود دارد، اما طبق دو پژوهش جدید که در نشریه «نیچر آسترونومی» منتشر شده است، احتمالاً آب به طور گسترده‌تر در ماه وجود دارد. همچنین تأیید شده است که دسترسی به آب در مناطقی در سطح ماه که آفتاب به آن‌ها می‌تابد، گسترده‌تر است.
اگر بتوان آب را از ماه استخراج کرد، فضانوردانی که به این سیاره و فراتر از آن سفر می‌کنند به آب آشامیدنی دسترسی خواهند داشت و آن‌ها حتی می‌توانند با تجزیه مولکول آب سوخت موشک تهیه کنند.
کیسی هانیبال، مؤلف ارشد یکی از این پژوهش‌ها از مؤسسه ژئوفیزیک و سیاره‌شناسی هاوایی گفت: در پژوهش جدید اثر طیف آب مولکولی در مناطق آفتابگیر ماه بدون هیچ ابهامی تشخیص داده شد و اگر در مناطق خاصی از ماه، آب به اندازه کافی وجود داشته باشد می‌توان از آن به عنوان منبعی برای اکتشافات فضایی توسط انسان استفاده کرد.
تحقیقات پیشین نیز نشانه‌هایی از وجود آب را در مناطقی از ماه نشان داد که در معرض تابش نور خورشید قرار دارند، اما این پژوهش‌ها نتوانستند به طور دقیق بین مولکول آب و هیدروکسیل (مولکولی که از یک اتم هیدروژن و ۲ اتم اکسیژن ساخته می‌شود) تمایز قائل شوند.
محققان در این پژوهش از اطلاعات تلسکوپ هوایی SOFIA استفاده کردند.
محقق ایرانی سلول‌های سرطانی را با گلوله‌های نانویی نابود می‌کند
فناوری نانو کاربردهای گسترده‌ای در علم پزشکی دارد و اکنون محققان می‌خواهند از آن برای نابودی سلول‌های سرطانی استفاده کنند. فناوری نانو این بار برای مقابله با یکی از سرطان‌های بدخیم به نام مزوتلیوما استفاده می‌شود.
مزوتلیوما یک نوع سرطان بدخیم و نادر است که منشأ آن سلول‌هایی به نام مزوتلیوم است. سلول‌های مزوتلیوم به عنوان سازنده پرده‌های پوشاننده ریه‌ها، قلب و فضای شکم محسوب می‌شوند. اکثر کسانی که دچار مزوتلیومای ریوی می‌شوند که در تماس طولانی با آزبست (پنبه نسوز) قرار داشته‌اند.
نانوذراتی که برای نابودی سلول‌های سرطان مزوتلیوما بکار می‌رود از جنس طلا بوده و از توانایی خوبی برای نفوذ به درون سلول‌های سرطانی و گرم کردن شدید آن‌ها با هدف نابودی این سلول‌ها برخوردار است.
ارسلان آزاد، پژوهشگر دانشگاه کمبریج گفت: نانوذرات طلایی مذکور دارای سیلندرهای باریک نقره‌ای است که پهنای آن‌ها تنها به اندازه یک هزارم موی انسان است. رسوب طلا در این سیلندرهای باریک باعث ذوب نهایی نقره می‌شود. این ترکیب بعد از نفوذ به سلول‌های سرطانی توسط آن‌ها جذب شده و تابانده شدن لیزر به این مجموعه موجب ایجاد گرمای زیاد و تخریب دی ان ای سلول‌های سرطانی می‌شود.
وی افزود: مزیت دیگر این روش نفوذ عمیق به درون سلول‌های سرطانی بدون تخریب بافت‌های اطراف است و می‌توان امیدوار بود که در آینده این روش برای درمان انواع بدخیم سرطان شود.
نظر شما