به گزارش خبرنگار ایمنا، دیکاپریو در فیلم جزیره شاتر می‌گفت: "از همان لحظه‌ای که به تو تهمت دیوانگی می‌زنند دیگر مهم نیست چه کاری انجام می‌دهی، چون دیگر همش دیوانگی محسوب می‌شود."
بیراه نیست اگر بگوییم آنیلی (رئیس باشگاه یوونتوس) هم این روزها دارد جنون‌آمیزترین روزهای زندگی‌اش طی می‌کند و حسرت ۲۴ ساله رسیدن به جام اروپا او را تا مرز دیوانگی پیش برده است.
برای او دیگر مهم نیست که ساری توانسته قهرمان لیگ بشود یا اینکه پیرلو حتی سابقه یک روز مربیگری در هیچ تیم را ندارد. ناکامی در راه فتح اروپا به مثابه اعلان جنگ دنیا با اوست و آنیلی می‌داند که وقتی دنیا علیه آدم باشد پناه بردن به یک تصمیم دیوانه‌وار است که می‌تواند همه‌چیز را تمام کند.
شک و تردید و ترس و اضطراب از انتخاب غریب پیرلو به عنوان سرمربی در تورین موج می‌زند، اما هیچ‌کسی نمی‌تواند با اطمینان بگوید که آندره‌ا گزینه بدی برای نیمکت یوونتوس است.
همه منتظر هستند برای اینکه ببینند از موتزارت دنیای فوتبال یک گواردیولای دیگر به وجود می‌آید یا اینکه ستاره سابق میلان هم سرنوشتی مثل مهره‌های سوخته برلوسکونی پیدا می‌کند؛ اگر پپ و زیدان توانستند و لمپارد و آرتتا در شروع کارشان خوب بودند و اگر بزرگترین مربی‌های دنیا هافبک‌های خوش فکر بودند پس چرا پیرلو نتواند؟
مردی که در تمام طول بازیگری‌اش بیشتر از پاهاش از ذهنش استفاده کرده است و به قول لیپی رهبر بی‌صدای میدان بوده است، چرا حالا که فقط قرار است از فکرش استفاده کند نباید بهش امیدوار بود؟
دیدن آندره‌ا پیرلو کنار خط زمین یک اتفاق خوشایند است. مردی که می‌تواند با درخشش روی نیمکت یووه جا پای بزرگان عرصه مربیگری در ایتالیا بگذارد و شاید همزمان با افتخارآفرینی‌هایش کتابی معرفی کند که این بار اسمش باشد "من فکر می‌کنم، پس رهبری می‌کنم."
مهندس سال‌های دور میانه میدان بانوی پیر، در حساس‌ترین محک دوران مربیگری‌اش امشب باید در ورزشگاه خالی از تماشاگر آلیانر تورین، بدون رونالدو مقابل نابغه کم رمق این روزها یعنی لیونل مسی قرار گیرد. آندره‌آ باید ثابت کند مثل دوران بازیگری در مربیگری هم می‌تواند مهم باشد. می‌تواند یک پپ جدید باشد او می‌تواند.
نظر شما