مرتضی بارونی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: ستارگان نیز همانند سایر موجودات روزی متولد می‌شوند و روزی نیز زمان مرگ آنها فرا می‌رسد و بحث پیدایش کوتوله‌های سفید نیز به دوره مرگ ستاره‌ها و تولد ستاره‌ای جدید مربوط می‌شود؛ نابودی و مرگ ستارگانی مثل خورشید سیاره ما که جرم کم و متوسطی دارند، نسبت به ستارگانی که دارای جرم بیشتری هستند متفاوت است.
کارشناس مرکز آموزش نجوم ادیب اصفهان خاطرنشان کرد: زمانی که انرژی ستارگانی که جرم متوسط و کمی دارند تمام شود به ستاره‌ای به نام غول سرخ یا غول قرمز تبدیل می‌شوند و شروع به بزرگ شدن می‌کنند؛ ستاره‌ها در مرحله غول قرمز شدن، لایه‌هایی از خود را در فضا گسترانیده و یک سحابی سیاره‌نما ایجاد می‌کنند.
وی تصریح کرد: در این حالت ستاره جدیدی از هسته و سایر لایه‌های ستاره اولیه متولد می‌شود که به ستاره کوتوله سفید معروف است، اما به دلیل اینکه لایه‌های ستاره اولیه در فضا پخش شده است، ستاره‌های جدید، کم جرم‌تر و متراکم‌تر بوده و اندازه آنها بسیار کوچک می‌شود.
کارشناس مرکز آموزش نجوم ادیب اصفهان با بیان اینکه در ستاره‌های کوتوله سفید، جرم بسیار زیادی در حجم بسیار کوچک‌تری جمع می‌شود، گفت: ستاره‌های کوتوله سفید از این جهت دارای اهمیت هستند که پیش بینی می‌شود خورشید ما نیز در پایان عمر خود به چنین سرنوشتی دچار شده و یک ستاره کوتوله سفید از آن ایجاد شود.
بارونی ادامه داد: حجم، اندازه و ابعاد ستاره‌های کوتوله سفید در مقیاس سیارات است، اما این کوتوله‌های سفید نسبت به ستاره‌های نوترونی و سیاهچاله‌ها فشردگی کمتری دارند.
وی تاکید کرد: کوتوله‌های سفید همانند ستاره‌ها انرژی زیادی تولید نمی‌کنند و به تدریج رو به سرد شدن می‌روند؛ این سرد شدن بسته به جرم و نحوه شکل گیری آنها در حدود چندین میلیارد سال اتفاق می‌افتد.
کارشناس مرکز آموزش نجوم ادیب اصفهان خاطرنشان کرد: زمانی که این کوتوله‌ها انرژی خود را در مقیاس طولانی مدت از دست دادند، سرد و کم نور شده و به کوتوله سیاه تبدیل می‌شوند.
نظر شما