به گزارش خبرنگار ایمنا، یگان‌های ارتش رژیم صهیونیستی در روز ۱۴ اکتبر روستای قبیه را محاصره کردند. تعداد ساکنین این روستا در موقع کشتار ۲۰۰ نفر و تعداد سربازان اسرائیلی حمله کننده ۶۰۰ نفر بود.
در ابتدا ارتش رژیم صهیونیستی با توپخانه خود این روستا را بمباران کرد، سپس نیروهای آن به روستا حمله کردند و سقف خانه‌ها را روی سر ساکنان آن خراب کردند. بعضی اوقات نیز ماشین‌ها و کامیون‌های بمبگذاری شده را در اطراف ساختمان می‌گذاشتند و هرکس که قصد داشت از داخل ساختمان فرار کند می‌کشتند.
در پی این کشتار، اتحادیه عرب نیروهایی به نزدیکی مرز قبیه ارسال کرد تا از کشتارهای بیشتر جلوگیری کرده و تل‌آویو را از حملات بعدی برحذر دارد که موجب کاهش کوتاه مدت بخشی از حملات در مرز شد. پس از این واقعه اسرائیل حملات خود را به اهداف غیرنظامی محدود کرد. در ۱۸ اکتبر ۱۹۵۳ وزیر امورخارجه آمریکا بیانیه‌ای منتشر کرد که کشتار قبیه را محکوم می‌کرد و در آن خواسته شده بود که مسئولان این واقعه باید پاسخگو باشند.
در ۱۹ اکتبر نخست وزیر بن گوریون ادعا می‌کند که این حمله توسط غیرنظامیان رژیم صهیونیستی انجام شده است. تل‌آویو هیچ‌گونه اظهار تأسفی از این واقعه در حالی که خون بی‌گناهی ریخته شده است ندارد و با تمام قدرت ادعای دست داشتن ۶۰۰ نفر نظامی اسرائیل را در این حمله رد می‌کند برای اثبات این ادعا کمیسیونی را برای تحقیق روانه خواهد کرد.
این حمله تبعات گسترده‌ای داشت و نه تنها جامعه جهانی آن را محکوم کرد، بسیاری از مردم اسرائیل نیز با سیاست‌های ستیزه‌گرانه حکومت موافق نبودند و آن را محکوم کردند.
شورای امنیت سازمان ملل هم رژیم صهیونیستی را در قطعنامه ۲۴ نوامبر محکوم کرد و ایالات متحده نیز کمک‌های اقتصادی را موقتاً به حالت تعویق درآورد. بسیاری از مسلمانان این حمله را کشتاری تروریستی بی‌سابقه می‌دانند.
توضیح رسمی اسرائیل برای قتل عام این بود که شهروندان سرکش یهودی مسؤول این قتل عام بودند. داوید بن گوریون، نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی به طور علنی گفت که "در شب حمله تمام واحدهای نیروی دفاع اسرائیل در پایگاه‌های خود بودند. " آبا ابن، سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل هم دروغ‌های بن گوریون را در نشست شورای امنیت سازمان ملل تکرار کرد.
آرین شارون از فرماندهان این عملیات، وقیحانه در زندگینامه خود می‌نویسد: "با وجودی که تمام تلفات از غیرنظامیان بودند و این مایه تأسف است، ولی بعد از عملیات قبیه مشخص شد که نیروهای اسرائیلی قادر هستند اهدافی را در پشت خطوط دشمن مورد حمله قرار بدهند. " در نهایت مقامات رژیم صهیونیستی مسئولیت اقدامات تلافی‌جویانه علیه جمعیت غیرنظامی دشمن را به عهده گرفتند.
یکی از افسران شارون هم بعدها شهادت داد که "در عملیات قبیه ما ۴۳ خانه را منفجر کردیم. نیروهای دفاع اسرائیل به چندین چراغ قوه کوچکی که از ارتش بریتانیا برجای مانده بود و شما به سختی می‌توانستید با آن ببینید مجهز بودند. ما با بلندگو وارد روستا شدیم و چراغ قوه‌ها را روشن کردیم و فریاد می‌کشیدیم: «اگر کسی در داخل است بیاید بیرون چون ما داریم آن را منفجر می‌کنیم. برخی بیدار می‌شدند و بیرون می‌آمدند. سپس ما مواد منفجره را کار می‌گذاشتیم و آن خانه را منفجر می‌کردیم. زمانی که ما برگشتیم به ما گزارش دادند که یازده عرب کشته شدند. آن چیزی نیست که ما دروغ بگوییم، ما فقط نمی‌دانستیم."
نظر شما