به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، با توجه به پیش‌بینی‌های متخصصان و کارشناسان، در طول یک دهه پیش رو از هر پنج نفر روی کره زمین سه نفر ساکن شهرها خواهند بود و تعداد جمعیت پیر فعلی جهان تا پایان قرن نیز دو برابر خواهد شد. اضافه شدن نرخ پایین زاد و ولد و افزایش طول عمر به این تعداد نشان می‌دهد که شهرها به طور اساسی در حال تغییر هستند. در واقع پیری جمعیت به معنای واقعی کلمه همه چیز را تغییر خواهد داد و شهرها در خط مقدم این تغییرات قرار دارند. به همین دلیل رهبران جهانی و مدیران شهری در راستای بازنویسی اصول اولیه شهرسازی با توجه به تغییرات جمعیتی پیش رو تلاش می‌کنند و سعی در پیاده‌سازی برنامه‌هایی هم‌چون شهرهای پیاده‌رو، حمل‌ونقل باکیفیت، ایجاد فرصت‌های کار و مشارکت و غیره هستند که نه تنها برای سالمندان بلکه برای جوانان نیز مفید خواهد بود.
مناسب‌سازی مسکن و حمل‌ونقل شهری برای سالمندان
یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که شهرهای دارای ساکنان سالمند با آن مواجه هستند، بخش مسکن به شمار می‌رود. با توجه به تحقیقات، اکثریت قابل توجهی از بزرگسالان تمایل دارند که دروان پیری خود را در منازل شخصی‌شان بگذرانند ولی ساختار بیشتر خانه‌ها برای این منظور مناسب نیست. بااین‌حال تغییراتی ساده و نسبتاً ناچیز که نیاز به هزینه‌های سنگین نیز ندارد تفاوت‌های گسترده‌ای ایجاد می‌کند. این تغییرات می‌تواند شامل ایجاد رمپ‌های ورودی برای تردد راحت صندلی‌های چرخ‌دار، جایگزینی درب‌های اهرمی با نمونه‌های سنتی، تعبیه دوش‌های تلفنی در حمام خانه‌ها و ایجاد منازل مسکونی هم‌کف به تعداد لازم برای جمعیت سالخوردگان باشد چراکه تردد از پله‌ها برای این قشر بسیار دشوار است. علاوه بر این، بسیاری از سالمندان در منازل اجاره‌ای زندگی می‌کنند و پرداخت هزینه‌های سنگین اجاره‌بها برای آن‌ها بسیار دشوار است. بدین‌ترتیب پیش‌بینی می‌شود که مثلاً در شهری هم‌چون لس‌آنجلس تعداد سالمندانی که در معرض بی‌خانمانی قرار دارند به ۲۰۰ هزار نفر برسد.
از سوی دیگر لازم است که شهرها برای حمل‌ونقل سالمندان خود نیز مدل‌های جدیدی ارائه دهند. در بسیاری از مناطق دنیا خدمات تاکسی‌های اینترنتی به سادگی موفق به تسهیل نسبی این امر شده است ولی این خدمات مستلزم آگاهی و همچنین دسترسی افراد مسن به سیستم‌های فناوری و اینترنت است همچنین فراگیری دانش مربوط به استفاده از آن‌ها است.
ایجاد محلی برای فعالیت و معاشرت سالمندان
عمر طولانی‌تر نیاز برای افزایش راهکارهای موجود در جوامع برای تعامل و برقراری ارتباط را بیشتر می‌کند. ایجاد ارتباط میان نسل‌ها می‌تواند یکی از راهکارهای موجود برای کاهش احساس انزوا و تنهایی سالخوردگان محسوب شود بااین‌حال کهن‌سالان نیازمند فعالیت‌هایی متناسب با شرایط خود هستند. افراد مسن خصوصاً در صورت به اشتراک گذاشتن دانش و تجربیات حرفه‌ای خود با جوانان سهم قابل‌توجهی در کارایی نیروی کار ایفا می‌کنند ولی در کشوری هم‌چون آمریکا حدوداً دو سوم از کارمندان برای کار با تبعیضات ناشی از سن و سال مواجه هستند، حال‌آن‌که نیروهای کاری میان‌نسلی می‌توانند ریسک‌پذیری و قدرت تخیل جوان‌ترها را ارتقا بخشند. بررسی‌ها نیز حاکی است که تیم‌های کاری متشکل از هر دو گروه عملکرد مناسب‌تر و موفق‌تری نسبتاً به سایر دسته‌بندی‌های کاری دارند.
به‌منظور برقراری ارتباط این گروه با سایرین نیز می‌توان از راهکارهای ساده‌ای هم‌چون برقراری ارتباط سالمندان با جوان‌ترها استفاده کرد. باید توجه داشت که سالخوردگان سرمایه‌ای بزرگ و ارزشمند برای خانواده‌های جوان محسوب می‌شوند و در واقع آنچه که به این گروه سودرسانی می‌کند به‌طورکلی برای جوامع مفید است. از دیگر راهکارهای موجود در این زمینه نیز بهره‌مندی از فرصت‌های آموزش عالی برای این دسته از ساکنان دنیا است.
با توجه به شرایط امروز دنیا و تغییرات ایجاد شده در نحوه فعالیت‌های مردم، نیاز به فراهم آوردن امکانات مورد نیاز و نیز تشویق جوامع به یادگیری مادام‌العمر بیش از هر زمان دیگر احساس می‌شود و در این راستا دانشگاه‌ها و مؤسسات نقش فوق‌العاده مهمی دارند. سالمندان نیز از این قاعده مستثنی نیستند و چه یادگیری مهارت‌های جدید به‌صورت آنلاین، چه حضور در دانشگاه‌ها و فراگیری دانش می‌تواند سهم بسزایی در تقویت مهارت‌های این گروه سنی در کنار ایجاد شرایط معاشرت با سایرین را برای‌شان فراهم آورد. این شیوه روشی جدید برای تفکر در مورد نیروی آموزشی و نیروی کار قرن ۲۱ خصوصاً برای نهادهای بزرگ به شمار می‌رود.
در نهایت باید گفت انسان در جهانی زندگی می‌کند که در آن بسیاری از هنجارهای به کار رفته و عملکردهای اتخاذ شده از دوره‌های بسیار کوتاه زندگی در بخش‌های گوناگون ناشی می‌شود. بنابراین عمر طولانی‌تر همان‌گونه که روی زندگی، خانواده‌ها، مؤسسات، شرکت‌ها، نهادهای بهداشتی و فرهنگی و غیره تأثیر می‌گذارد، باعث ایجاد تغییر در برخی از این فرضیات نیز می‌شود و می‌تواند ساختار شهرها و کشورها را به‌طور کلی دگرگون کند.
نظر شما