به گزارش خبرنگار ایمنا، ثریا آقایی با ۲۴ سال سن برترین زن بدمینتون باز ایران و اولین و تنها بانوی بدمینتون ایرانی است که موفق به حضور در فهرست ۱۰۰ بدمینتون باز برتر جهان شده. مدال طلا در بخش انفرادی مسابقات کامرون، مدال نقره و برنز مسابقات نپال، مدال برنز مسابقات انفرادی قزاقستان، مدال برنز انفراد مسابقات مغولستان، مدال طلای دو نفره مسابقات ساحل عاج و مدال طلای دونفره در مسابقات موریس تنها بخشی از افتخارات وی است. خبرنگار ایمنا با ثریا آقایی گفت و گویی انجام داده است که در ادامه می‌خوانید:
چه شد به بدمینتون علاقه مند شدی؟
پدر و مادرم همیشه مشوق من، خواهرم و برادرم در ورزش بودند. پدر و مادرم برای تولد ۷ سالگی ام راکت بدمینتون خریدند و من از هرفرصتی برای بدمینتون بازی کردن استفاده می‌کردم. به دلیل علاقه شدید به بدمینتون به کلاس‌های بدمینتون رفتم و بعد از مدتی به صورت پیوسته ادامه دادم.
برای اولین بار در کدام مسابقاتی شرکت کردید؟
تقریباً ده ساله بودم که زیر نظر فریبا جلالیان که مربی حال حاضر تیم ملی بدمینتون است، به طور حرفه‌ای این ورزش را را شروع کردم. سال ۸۵ برای اولین بار در مسابقات رسمی شرکت کردم. در این مسابقات من در رده سنی خردسالان بودم و حریفانم از رده‌ی سنی نوجوانان، در این مسابقات با چهار باخت از چهار بازی گروهی حذف شدم.
از چه سالی به تیم ملی بدمینتون دعوت شدید؟
سال ۸۶ در مسابقه خردسالان کرمانشاه شرکت کردم. در آن مسابقات توانستم با مریم مجتبوی مقام دوم دونفره را کسب کنیم. بعد از مسابقات از سوی فدراسیون برای استعدادیابی خردسالان دعوت شدم. بعد از گذشت دو سال از بین حدود ۶۰ ورزشکار من و یک نفر دیگر انتخاب شدیم. از سال ۸۸ برای تیم ملی نوجوانان انتخاب شدم.
کدام مدال و مقام برائت شیرین‌تر و خاطره انگیزتر از بقیه بوده؟
همه مدال‌ها و مقام‌هایم برایم ارزشمند بوده‌اند. آذر ماه سال گذشته تنها برای شرکت در مسابقات کامرون اعزام شدم و توانستم مدال طلا انفرادی را کسب کنم. این مدال اولین مدال طلای من در بخش انفرادی بود و می‌توانم بگویم برایم ارزش زیادی دارد.
سخت‌ترین رقبایت از کدام کشورها هستند؟
مهد بدمینتون کشورهای شرق آسیا است و این کشورها حرف اول را در بدمینتون می‌زنند. هر برد در مقابل حریف‌های آسیای شرقی به اندازه یک فینال ارزشمند است. تعداد بدمینتون کاران در دنیا زیاد است و رقابت سخت است.
سال ۹۸ چه طور بود؟
از نظر ورزشی بهترین سال برای من بود، بهترین تجربه‌ها و نتایج را در ورزش کسب کردم. از سال ۹۵ برای گرفتن سهمیه المپیک در حال تلاش هستم. تا کنون هیچ کدام از دختران ما نتوانسته اند سهمیه المپیک در رشته‌ی بدمینتون را کسب کنند و من امید زیادی برای به دست آوردن این سهمیه دارم. برای المپیک ۲۰۱۶ ریو تلاش زیادی کردم، رنکینگم ۹۳ بو دو به کسب سهمیه نزدیک بودم اما در مسابقات آفریقای جنوبی رباط صلیبی ام پاره شد و به المپیک ریو نرسیدم.
شیوع ویروس کرونا چه تأثیری روی فعالیت ورزشی‌ات داشته؟
مسابقات انتخابی المپیک تا اردیبهشت ۹۹ ادامه داشت که در اوج آمادگی من کرونا شیوع پیدا کرد و مسابقات به تعویق افتاد. روند تمرینی من نیز تحت تأثیر قرار گرفت و آهسته تر شد، اما همچنان تمریناتم را زیر نظر فدراسیون به صورت آنلاین و بدنسازی ادامه می‌دهم تا آمادگی‌ام را حفظ کنم.
وضعیت بدمینتون بانوان چه طور است؟
بدمینتون بانوان ایران در جایگاه خوبی قرار گرفته دارد. از سال ۸۳ بانوان بدمینتون کار به مسابقات بین المللی اعزام شده اند و مقام‌ها و نتایج خوبی را به دست آورده اند. وضعیت بانوان با توجه به نتایج کسب شده توسط مربیان و بازیکنان در چند سال اخیر باعث کم شدن فاصله کشورمان با کشورهای آسیای شرقی شده است.
رسیدن به این درجات ورزشی به عنوان یک دختر برائت سخت نبوده است؟
هر کاری سختی خودش را دارد. همیشه خانواده حامی من بودند و با انگیزه‌ای که به من می‌دادند سختی کار را حس نمی‌کردم. بعضی مواقع محدودیت‌هایی وجود داشت، اما تلاش می‌کردم که مانع راهم نشوند و ادامه دهم. حمایت‌های خانواده‌ام باعث می‌شد نا امید نشوم.
دختران ایرانی امروزه بیش از پیش در همه عرصه‌ها می‌درخشند.
المپیک آینده را چه طور پیش بینی می‌کنی؟ روی سکو می‌روی؟
سکوی المپیک هدف بزرگی است، اما برای من دور و غیر ممکن نیست. هدف اصلی من کسب سهمیه المپیک است. حضور در المپیک به ارزشمندی کسب مدال المپیک است. ۳۸ سهمیه المپیک برای رشته‌ی بدمینتون وجود دارد که بعضی از آنها از ورزشکاران کشور میزبان هستند و تقریباً از هر کشور یک دختر شانس حضور در المپیک را دارد. تا به این جای راه را به خوبی طی کرده‌ام و امیدوارم در ادامه نیز امتیازات مورد نیاز را برای کسب سهمیه بگیرم. هم من و هم فدراسیون تمام تلاش خود را برای کسب سهمیه می‌کنیم تا در بخش بانوان برای اولین بار این اتفاق رخ دهد و انگیزه‌ای برای بازیکنان جوان شود تا با قدرت بیشتری کار کنند.
وضعیت رسیدگی و اردوها ی تیم ملی بدمینتون چه طور است؟
اردوها و اعزام‌های مسابقات کسب سهمیه المپیک خوب بود و حمایت خوبی از ملی پوشان صورت می‌گرفت. شیوع ویروس کرونا مشکلاتی برای همه ورزشکاران در همه رشته‌ها به وجود آورد که من نیز مستثنی نبودم. حدود دو ماه قبل از مسابقات دهه فجر در اردو بودیم و خود مسابقات نیز عالی بود. به طور کلی فدراسیون حمایت خوبی دارد.
از اردوهای سازمان توسعه ورزش بدمینتون آسیا برایمان بگو.
AOP تیمی متشکل از نخبگان بدمینتون آسیاست که هرساله با دعوت از برترین‌های هر کشور اردوهای مشترکی را بین آنها برگزار می‌کند. از سال ۲۰۱۳ از سمت سازمان توسعه ورزش آسیا انتخاب شدم و کمک هزینه‌هایی برای شرکت در مسابقات کسب سهمیه المپیک دریافت می‌کنم؛ همچنین هر ساله برای شرکت در اردوهای مختلف دعوت میشوم.
در این اردوها بدنسازی و مسابقات انتخابی برای اردوهای سال بعد برگزار می‌شود که من توانستم به طور پیوسته در بین انتخابی‌های هرسال باشم.
این اردوها هرساله در کشورهای مختلف برگزار می‌شود.یک دوره از این اردوها نیز دو سال پیش قبل از مسابقات دهه‌ی فجر در زنجان برگزار شد.
یک خاطره‌ی شیرین از مسابقات برایمان بگو.
اولین مسابقه انتخابی تیم ملی که شرکت کردم، بازی نزدیکی با حریفم که از اصفهان بود انجام دادیم. یک رالی طولانی بین ما صورت گرفت در وسط رالی کفشم از پایم درآمد و من بدون توجه به کفشم به بازی ادامه دادم و توانستم امتیاز رالی برای خودم ثبت کنم.
چند سال پیش هم در وسط بازی راکت از دستم افتاد و من با دست توپ را برگشت دادم و خط گرفتم. واقعاً در آن لحظه من متوجه پرتاب شدن راکت از دستم نبودم و تمام تمرکزم روی رد شدن توپ از تور بود.
گفت و گو از: فاطمه شهسواری _ خبرنگار سرویس ورزش ایمنا
نظر شما