علی خضریان در گفت وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به فعالسازی مکانیسم ماشه علیه ایران، اظهار کرد: تصمیم دولت آمریکا مبنی بر خروج از برجام و سپس استفاده از مکانیسم ماشه که به تصور خودشان در راستای سیاست کلان این کشور برای فلج کردن مؤلفههای قدرت جمهوری اسلامی ایران در حوزههای اقتصادی، موشکی، منطقهای و هستهای است، دارای دو فاز عملیاتی است.
وی افزود: در فاز نخست آمریکا شاکی است و جمهوری اسلامی ایران از منظر این کشور در جایگاه متهم نشسته و علیالظاهر تروئیکای اروپایی فعلاً خود را بیطرف نشان میدهد، البته این بیطرفی اروپا بدین معنی است که متهم بودن ایران را میپذیرد، اما شاکی بودن آمریکا را به دلیل خروج این کشور از برجام (فعلاً) قبول ندارد.
نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: این موضع اروپا را میتوان از شکایتی که در شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی علیه ایران سازماندهی کردند و رأی ممتنعی که در شورای امنیت پیرامون درخواست آمریکا در تمدید تحریم تسلیحاتی ایران دادند به دست آورد؛ چرا که اگر با هر دو بخش آن مخالف بودند، باید رأی مخالف میدادند، اما سه کشور اروپایی که به صورت رسمی و به دفعات اعلام کردهاند که با هدف سناریوی آمریکایی کاملاً همراستا هستند، پس از عملیات ایذایی فوقالذکر که همه نهادهای جمهوری اسلامی ایران عملاً انرژی خود را صرف کردند، ناگهان فاز دوم بازی را شروع میکنند و اروپا اقدام به چکاندن ماشه خواهد کرد.
خضریان ادامه داد: این اقدام البته دیگر نمیتواند مورد مخالفت هیچ کشوری قرار بگیرد، چرا که حتی ایران نیز تا امروز با نادیده انگاشتن انجام ندادن تعهدات طرفهای برجام، شرایط تحمیلی موجود را پذیرفته و اروپا نیز برخلاف آمریکا از برجام خارج نشده است که امکان مخالفت را فراهم کند؛ در فاز نخست علت مخالفت همه دولتها این است که آمریکا حق استفاده از مکانیسم ماشه را به دلیل خروج از برجام ندارد و هیچ دولتی حتی خود جمهوری اسلامی ایران تاکنون اعلام نکرده که با عنایت به انجام ندادن تعهدات کشورهای ۱+۵ در برجام، اساساً استفاده از مکانیسم ماشه غیرقانونی است.
وی خاطرنشان کرد: طبعاً راهبرد منطقی ایران در حوزه سیاست خارجی باید وارد این سناریوی غربی نشود و به دلیل خروج آمریکا و اجرا نشدن تعهدات یازدهگانه اروپا در قبال ایران، بازی مستقلی را طراحی کند که آمریکا و اروپا در جایگاه متهم و جمهوری اسلامی ایران در جایگاه شاکی بنشیند؛ ایران باید هرچه سریعتر ابتکار عمل را در دست بگیرد و با تعیین الزام زمانبندی برای اروپا، اجرای تعهدات یازدهگانه اروپا را مطالبه کند و چنانچه از سوی اروپا اقدام جامع و کاملی نشود، مستند به بندهای ۳۶ و ۳۷ برجام، ایران در سازوکاری مشخص کلیه تعهدات برجامی را متوقف کند.
نظر شما