به گزارش ایمنا به نقل از واحد ارتباطات و رسانه بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران؛ رضوان صادق زاده نقاش و استاد دانشگاه دبیر جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران در پیام خود نوشته است: صبح سوم شهریور سال ۱۳۹۸ وقتی زیر درختان بلوط در شهر خاطره‌انگیز ایلام، ساعاتی پیش از اختتامیه جشنواره هنرهای تجسمی جوانان، نیمرو و عسل و خامه برای صبحانه می‌خوردیم، شاید به ذهنمان خطور نمی‌کرد که داشتن چنین لحظاتی، جزئی از آرزوهایمان باشد، ولی شد.
تصور ما این بود که مهمترین هدف جشنواره جوانان، یعنی دور هم جمع شدن استادان و هنرمندان جوان به مدت یک هفته، در شهر ارومیه اتفاق بیفتد ولی نشد.
به قول نظامی گنجوی:
کآسمان را ترازوی دو سر است در یکی سنگ و در یکی گهر است
از ترازوی او جهان دو رنگ گه گهر بر سر آورد گه سنگ
گاهی آید ز گوهری سنگی گاه لعلی ز کهربا رنگی
با این همه علیرغم همه خطراتی که پیشروست، برگزار نکردن این دوره از جشنواره برای ما به نوعی تسلیم‌شدگی محض در برابر خطر بود. بخشی از خطر را استادان گرانقدر به جان خریدند تا جوانان شجاع این مرز و بوم این بار نه در استانی خاص و نه در کنار همدیگر، بلکه هر یک در خانه خود و با بیشترین فاصله اجتماعی، در این آوردگاه سالانه که جشنواره نامش نهاده‌ایم، شرکت کنند. تا نشان دهند در بدترین شرایط هم زنجیره این دوست داشتنی ترین جشنواره ملی هم گسسته نخواهد شد.
از صمیم قلب از مسئولان برگزاری این جشنواره، داوران عزیز و شرکت کنندگانِ جان سپاسگزارم.
با آرزوی بر افتادن عفریت کووید ۱۹، به امید دیدارتان در بیست و هشتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان در سال ۱۴۰۰ در استانی که از هم اکنون چشم به راه شماست.
نظر شما