به گزارش خبرنگار ایمنا، جدیدترین اثر زندی حقیقی اگرچه این قضیه به سرعت به قاچاق فیلم و سر در آوردن آن از شبکههای مختلف ماهوارهای میانجامد، اما به نظر میرسد سازندگان و صاحبان آثار، چارهای جز تن دادن به آن ندارند تا فیلمهایشان بایگانی نشده و خاک نخورد.
" بنفشه آفریقایی " به کارگردانی مونا زندی حقیقی، تازهترین اثر سینمایی است که به اکران آنلاین پیوسته و از یازدهم شهریور ماه، در پلتفرمهای فیلیمو و نماوا، قابل دسترسی است.
درباره فیلم
بنفشه آفریقایی به کارگردانی مونا زندی حقیقی و تهیه کنندگی علیرضا شجاع نوری در سال ۹۶ جلوی دوربین رفت و برای نخستین بار در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد.
در خلاصه داستان این فیلم به نویسندگی حمیدرضا بابا بیگی آمده است: شوکو، زنی میانسال، متوجه میشود که فرزندان همسر سابقش، فریدون، او را به خانه سالمندان سپردهاند. او و همسر دومش، رضا، تصمیم میگیرند از فریدون نگهداری کنند، آن هم در خانه خودشان. در این حین رابطه شوکو و فریدون به طرز قابل توجهی تغییر میکند. این موقعیت جدید بر زندگی روزمره شوکو و رضا تأثیر میگذارد و تغییرات ناخواستهای برای هر سه نفر آنها به همراه دارد.
فاطمه معتمد آریا، سعید آقاخانی، رضا بابک، مبین کبیری و ندا جبرائیلی، بازیگران بنفشه آفریقایی هستند. این فیلم بعد از به نمایش درآمدن در جشنواره سی و هفتم، به دلیل سوژه نو و جسورانهاش، مورد تحسین قرار گرفت و نامزد دریافت بهترین بازیگر نقش اول زن برای فاطمه معتمدآریا و بهترین موسیقی متن برای پیمان یزدانیان شد، اما در نهایت از رسیدن به جایزه باز ماند.
درباره کارگردان
مونا زندی حقیقی متولد سال ۱۳۵۱ و تحصیل کرده معماری از دانشگاه تهران است. او فعالیت خود را در سینما به عنوان عکاس، منشی صحنه و برنامه ریز آغاز نمود و همکاری با فیلمسازانی همچون رخشان بنیاعتماد و کیانوش عیاری، تجربههای زیادی را برای او به ارمغان آورد. زندی حقیقی فیلمسازی را از سال ۷۷ و با ساخت فیلمهای کوتاه ۳۵ میلیمتری و مستند شروع کرد.
در سال ۸۰ در یک کارگردانی مشترک با رخشان بنیاعتماد در مستند بلند روزگار ما حضور داشت و نهایتاً در سال ۸۴، پس از ساخت چندین مستند و فیلم کوتاه، نخستین فیلم بلند سینمایی خود را با عنوان عصر جمعه کارگردانی نمود که علی رغم دریافت جوایز متعدد داخلی و خارجی، این فیلم در ایران اجازه اکران پیدا نکرد و در توقیف، گرفتار ماند.
بنفشه آفریقایی، دومین فیلم بلند سینمایی زندی حقیقی در مقام کارگردان است.
نگاهی به فیلم
بنفشه آفریقایی درامی درباره عشق در میانسالی و پیری است و همه آن معضلات و ماجراهایی که همراه خودش میآورد.اینکه در این فیلم، رابطه مثلثی را به جای آنکه مثل بیشتر فیلمهای این سالها میان سه جوان ببینیم، بین زن و مردی میانسال و مردی پیر میبینیم، به خودی خود جذاب است، اما پرداختن به این رابطه نیاز به پرداختن به ماجراهایی جانبی را دارد تا از یکنواختی نجات پیدا کند، اما در بنفشه آفریقایی این اتفاق نمیافتد.
بنفشه آفریقایی فیلمی آرام است بدون موضعگیریهای اجتماعی. در نظر اول شاید به نظر برسد که قهرمان فیلم، فاطمه معتمدآریا است، اما در حقیقت سعید آقاخانی نقطه مرکزی فیلم است. زیرا این شوهر است که چالش مواجهه با همسر سابق زن را میپذیرد و حضور او را در خانهاش به خاطر احترام به گذشته همسرش میپذیرد. چالشهای درونی ماجرا بیشتر از آنکه به تصمیم زن برگردد به احترام مرد به خواسته او مربوط میشود.
در حقیقت کارگردان با روایت این مثلث عشقی میان یک زوج میانسال و یک پیرمرد، عامل جنسی و اغواگری را از کاراکترهایش حذف کرده و فقط روی عرف و احساسات انسانی تمرکز کرده است. عاملی که باعث شده تنش دراماتیک فیلم پایین بیاید اما همچنان فیلم محترمی باشد.
با این حال فیلم تنش دراماتیک چندانی ندارد. قصهاش آنقدر مونوتن و یکنواخت است که گاهی خسته کننده میشود. درامش ریتم درونی ندارد و به مدد تدوین و تقابل کاراکترهای مرد، تا پایان پیش میرود. بنفشه آفریقایی از آن دسته فیلمها است که ویژگی چندانی در ساخت ندارد اما به خاطر نگاه و نیتاش امتیاز میگیرد و در دسته آثار محترم جای میگیرد.
درباره بازیها
بدون شک بخش عمدهای از جذابیت بنفشه آفریقایی مرهون بازی استاندارد و بی نقص سه بازیگر اصلی آن، یعنی فاطمه معتمدآریا، سعید آقاخانی و رضا بابک است. معتمد آریا مثل همیشه جلوی دوربین راحت است و آنقدر نقش زنی که در موقعیتی دشوار و خودخواسته گرفتار شده را خوب از آب درآورده که برای ایفای این نقش نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از جشنواره فیلم فجر شد. کاراکتر زن زحمتکش و مستقل معتمد آریا با آنکه بسیار باورپذیر است اما دیگر حرف تازهای در سینمای ایران ندارد. کاش نقشی متفاوت، مثلاً نقشی کمدی به این بازیگر پیشنهاد میشد تا از این قالب بیرون بیاید.
بازی گرم سعید آقاخانی یکی از نقاط مثبت بنفشه آفریقایی است. اگرچه آقاخانی را بیشتر به عنوان بازیگر و کارگردان آثار طنز میشناسیم، اما این بازیگر در میانسالی خود، با چرخشی ۱۸۰ درجه، ایفاگر نقشهای کاملاً جدی با درونمایهای پیچیده شد و اتفاقاً بسیار موفق عمل نمود. فرزاد موتمن، در فیلم خداحافظی طولانی، نقش اصلی مرد فیلم را که کاراکتری بسیار سخت و عجیب بود به آقاخانی سپرد.
او آنقدر این نقش را دقیق و استاندارد از آب درآورد که برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد از سی و سومین جشنواره فیلم فجر شد. آباجان، قسم، یک کیلو و بیست و یک گرم، پیلوت، خون شد و کامیون، از جمله نقشهای جدی و ماندگار در کارنامه هنری این بازیگر هستند. آقاخانی در جشنواره سی و ششم فیلم فجر، برای نقش آفرینی در فیلم کامیون، ساخته کامبوزیا پرتوی، نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد بود.
رضا بابک نیز پس از سالها دوری از سینما و خانه نشینی با یک نقش دلچسب در بنفشه آفریقایی به این عرصه بازگشته است. او در ایفای نقش پیرمردی که دست روزگار، دور برداشتنهای پیشیناش را از او گرفته و حالا با حالتی ذلیل و زبون، جایش را خیس میکند، به شدت موفق عمل کرده است. بابک هم ترحم مخاطب را بر میانگیزد هم با بازی استانداردش اجازه نمیدهد مخاطب در گذشته حق را به او دهد.
به طور کلی باید گفت زندی حقیقی در بازی گرفتن از بازیگران فیلمش و شکافتن نقشها، بسیار درست و موفق عمل کرده است تا فیلمش از لحاظ بازیگری، بی نقص باشد.
نظر شما