به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مهاجران و پناهندگان بخش بزرگی از جوامع میزبان خود را تشکیل می‌دهند و نقش مهمی در خدمات‌رسانی مؤثر به بخش‌های حیاتی این جوامع ایفا می‌کنند چرا که اغلب آن‌ها به فعالیت در بیمارستان‌ها، سیستم‌های حمل و نقل عمومی، کارخانه‌های تولیدی، فروشگاه‌ها و حتی مزارع کشاورزی مشغول هستند. بااین‌حال از زمان‌های قدیم تاکنون همیشه در شرایط بروز بحران، خصوصاً در دوران شیوع پاندمی‌های سخت، مورد بی‌عدالتی قرار می‌گیرند و اغلب آن‌ها از حقوق واقعی‌شان محروم می‌شوند. حال‌آن‌که رکود اقتصادی ناشی از بحران‌ها در صورتی نسبتاً جبران می‌شود که نیاز تمام افراد جامعه صرف نظر از نژاد، ملیت، جنسیت، سن و غیره به طور یکسان برآورده شود. در این راستا بسیاری از مقامات رسمی کشورهای سراسر دنیا از سران خود خواسته‌اند که در توجه به این افراد تجدیدنظر و عدالت را در میان تمام شهروندان برقرار کنند.
بااین‌وجود در شرایط فعلی که پاندمی مرگبار کرونا سراسر جهان را در بر گرفته است، کشورهایی وجود دارند که در بخش مراقبت‌های سلامت بیماران و ارائه کمک‌های مالی و درمانی بین اقشار مختلف جامعه تبعیض قائل می‌شوند. در این میان مهاجران و پناهندگان بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند و کاملاً مشخص است که این رویکرد گسترش ویروس کرونا را تشدید و اقتصاد کشورها را به‌طور چشمگیری با رکود مواجه می‌کند.
لازم به ذکر است که این شرایط در همه کشورها یکسان نیست و پاندمی کرونا بسیاری از مقامات را به ایجاد تغییر در رویکردها و نگرش‌های خود نسبت به مهاجرت و پناهندگی سوق داده است. به عنوان مثال در کلانشهر سائوپائولوی برزیل، مقامات ارشد پس از گسترش ویروس کرونا دست در دست هم تلاش کرده‌اند آسیب‌های ناشی از تدابیر ناکارآمد خود را به حداقل برسانند و برای حل بحران کنونی استراتژی‌هایی کارآمد اتخاذ کنند. اولین اقدام آن‌ها در این زمینه عبارت است از تبدیل شورای شهرداری مهاجران و پناهندگان به انجمن‌های آنلاین که به‌منظور افزایش توان پاسخگویی به نیازهای جوامع مهاجر انجام گرفته است. علاوه بر این سران فری‌تاون، پایتخت و بزرگ‌ترین شهر کشور سیرالئون، با همکاری اتحادیه اروپا تحقیقات گسترده‌ای انجام داده‌اند تا مطمئن شوند که تمامی ۳۵۰ هزار نفر فرد بی‌خانمانی که اغلب آن‌ها را مهاجران و پناهندگان تشکیل می‌دادند، از حمایت‌های مالی و درمانی کافی دولت در دوران کرونا برخوردار می‌شوند.
در لس‌آنجلس آمریکا نیز مقامات شهری یک صندوق مالی تأسیس کردند تا به‌طور مستقیم افراد نیازمند و کسانی را که از کمک‌های مالی دولت محروم شده‌اند تحت حمایت خود قرار دهد. در واقع پاندمی کرونا نشان داد که وحدت همگانی اقشار جامعه و سیاست‌گذاران می‌تواند به بهترین شکل در مدیریت یک بحران مؤثر واقع شود و مهاجران و پناهندگان نیز از قابلیت‌ها و توانایی‌های چشمگیری برای کمک به مهار بحران‌ها برخوردار هستند.
استفاده از این تجربیات توسط رهبران ملی و جوامع بین‌المللی در سراسر جهان به اتخاذ راهکارهای خلاقانه در برخورد با بیماری فراگیر کووید -۱۹ توسط آن‌ها منجر می‌شود. لازم است که در پیشبرد این راهکارها تمامی اقشار جوامع به‌طور برابر مورد توجه قرار گیرند چرا که کاهش گسترش ویروس کرونا در یک بخش جامعه و شیوع آن در میان جوامع دیگر نه تنها نمی‌تواند به مهار آن منجر شود بلکه در بسیاری از موارد باعث بدتر شدن شرایط نیز می‌شود.
در واقع، مقامات شهری در تلاش برای به پایان رساندن بحران کرونا باید توجه به سه اصل ضروری را در اولویت اقدامات خود قرار دهند. اول اینکه، تمام خدماتی نظیر مراقبت سلامت، حمایت‌های مالی و اقتصادی را صرف نظر از نژاد، ملیت، جنسیت و سن به‌طور برابر در اختیار تمام افراد جامعه قرار دهند، دوم اینکه از توانایی‌های جسمی و ذهنی بسیار بالای مهاجران و پناهندگان برای مبارزه با گسترش ویروس کرونا بهره بگیرند و در نهایت برای تقویت انسجام اجتماعی که خود نقش بسیار مهمی در مهار کووید -۱۹ ایفا می‌کند، با اطلاعات غلط، نژادپرستی و بیگانه‌هراسی به مبارزه بپردازند.
نظر شما