به گزارش خبرنگار ایمنا، شبنم یزدانی در سری برنامه‌های زنده اینترنتی آسترومینار که به همت مرکز آموزش نجوم ادیب اصفهان و با هدف پوشش زنده پرتاب مریخ‌نورد perseverance برگزار شد، اظهار کرد: بسیاری از کشورها از جمله امارات و چین از پنجره پرتابی که به مدت ۲۱ روز باز شده است، استفاده کرده و مریخ نوردهای خود را راهی سفر کردند، پنج شنبه، ۳۰ جولای مریخ‌نورد پشتکار با موفقیت به فضا پرتاب شد.
وی افزود: سیستم فرود این مریخ‌نورد بسیار شبیه مریخ‌نورد کنجکاوی(curiosity) است که سال ۲۰۱۱ به سمت سیاره سرخ حرکت کرد. بعضی از ویژگی‌های این مریخ‌نورد خاص است و هدف اصلی آن بررسی امکان ایجاد اسکان برای انسان روی سیاره مریخ است؛ این تفاوت‌ها شامل دارا بودن سیستم آزمایش مواد و ذخیره آن‌ها در تیوپ‌های مخصوص برای بازگشت به زمین است. همچنین همراه داشتن یک هلیکوپتر سبک با وجود جو رقیق و نازک مریخ یکی از آزمایشات جدید این مریخ‌نورد محسوب می‌شود.
این دکترای هوا و فضا تصریح کرد: وزن هلیکوپتر این مریخ‌نورد ۱.۸ کیلوگرم، اندازه طول آن ۴۹ سانتی متر و قطر آن ۱.۲ متر است؛ این هلیکوپتر دو پره دارد که جنس آن‌ها از فیبر کربن است. مریخ‌نورد پشتکار دارای سامانه جمع آوری نمونه بوده و ۱۹ دوربین دارد که در نوع خود بی نظیر است. با توجه به اینکه مأموریت این مریخ‌نورد یک سال مریخی طول می‌کشد، به منظور تأمین انرژی در قسمتی از آن پنل خورشیدی با قدرت بهره‌وری ۳۰ تا ۳۵ درصد استفاده شده است.
یزدانی با بیان اینکه تعدادی میکروفن روی rover نصب شده است، خاطرنشان کرد: تا قبل از این امکان نصب میکروفن روی rover وجود نداشت؛ این میکروفن‌ها صدای محیط را ضبط می‌کنند. همانند مریخ‌نورد کنجکاوی یک دوربین نیز در قسمت (Head) این مریخ‌نورد قرار دارد که به سمت سنگ‌ها لیزر پرتاب می‌کند تا بتواند از درون آن‌ها نمونه برداری کند.
وی افزود: لیزر کمک می‌کند تا سنگ‌ها حالت تصعید پیدا کنند. میکروفن‌های نصب شده روی مریخ‌نورد می‌تواند فرکانس تصعید حاصل از سنگ‌ها را ثبت کند تا اجزای تشکیل دهنده سنگ مشخص شود.
این دکترای هوا و فضا عنوان کرد: rover مریخ‌نورد پشتکار به نحوی طراحی شده است تا صفحه‌های کوچکی از خاک و سنگ را درون لوله‌های آزمایشگاهی ذخیره کند؛ با این هدف که در آینده روبات دیگری روی مریخ قرار گیرد و بتواند این نمونه‌ها را به وسیله موشکی که به سمت زمین بازمی‌گردد، به سیاره ما برگرداند.
یزدانی گفت: مأموریت rover این است که از گاز CO2 در جو مریخ اکسیژن تهیه کرده و اکسیژن را به سوخت موشک‌هایی تبدیل کند که قرار است به زمین بازگردند؛ تبدیل CO2 به O2 در زمین انجام می‌شود، اما ۹۶ درصد جو مریخ از CO2 تشکیل شده و تبدیل این دو گاز به یکدیگر در مریخ می‌تواند از طریق همین منبع انجام شود.
وی ادامه داد: محل فرود این روبات، باقیمانده یک دریاچه است که مکان ورود و خروج آب داشته و سطح بزرگی بوده که براثر برخورد یک شهاب سنگ بزرگ به مریخ ایجاد شده است؛ این بار به دلیل وجود سیستم‌های ناوبری که روی مریخ‌نورد perseverance وجود دارد، دقت فرود و قرارگیری آن زیاد است.
این دکترای هوا و فضا اظهار کرد: این rover در بستر دریاچه و محل ورودی آب که در آنجا دلتایی شکل گرفته است، قرار گرفته و می‌تواند فسیل‌های میکرو ارگانیسم‌هایی را پیدا کند که در این جنس رسوبات و انشعابات دریاچه شکل می‌گیرد و کمتر مجبور به حرکت است.
یزدانی به نحوه پرتاب آن به سمت مریخ اشاره کرد و گفت: پرتابگر اطلس ۵ از شرکت ULA آمریکایی با توان دو میلیون پوند تراست، دارای دو مرحله بوده و بعد از قرار دادن مرحله دوم در مدار پارک در اطراف زمین، با کنترل دقیق و تنظیم مریخ‌نورد به سمت مدارهای بین سیاره‌ای به مدت هشت دقیقه از موتور کرایوژنیک برای ایجاد نیروی اولیه لازم استفاده می‌کند و سپس مجموعه مریخ‌نورد و هلیکوپتر را به سمت مریخ رها می‌کند.
یزدانی گفت: عمر پیش بینی شده برای این مریخ‌نورد به واسطه وجود باطری اتمی ۱۴ سال است، اما به شرطی که آسیبی به rover نرسد می‌تواند بیشتر باشد.
نظر شما