به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، چنانچه شهر هوشمند یک استراتژی در نظر گرفته شود که هدف نهایی آن بهبود کیفیت زندگی ساکنان آن از طریق تمام ابزارهای ممکن باشد و نه تنها استفاده از فن‌آوری‌های پیشرفته، بنابراین شهر هوشمند یک فرصت است. "توسعه شهری" نیز به معنای کسب بیشترین حد ممکن از رضایتمندی شهروندان محسوب می‌شود و فرآیندی است که طی آن ارتقای کیفیت زندگی تمام اعضای جامعه به طور برابر مورد توجه قرار می‌گیرد. این فرآیند، به خصوص برای شهرهایی از جهان که بیشترین جمعیت را در خود جای داده است، شامل تبدیل و تغییر مکان‌های انسانی می‌شود.
در این زمینه لازم است که در چهارچوب زندگی آینده جهانی، شهرها به‌عنوان صحنه‌های شهری در نظر گرفته شود که سناریوی نوشته شده برای آن‌ها برقراری تعادل میان جنبه‌های مختلف فیزیکی، اقتصادی و اجتماعی از طریق توسعه شهری را امکان‌پذیر می‌کند. این فرآیند باعث می‌شود همه مردم ساکن در یک شهر به طور برابر به یک فضای فیزیکی دسترسی داشته باشند که در آن نیازهای اجتماعی اولیه نظیر سلامت، فرهنگ، مسکن، خوراک، کار و آموزش برآورده می‌شود. البته این تعریف تنها محدود به توسعه جغرافیایی نیست بلکه افزایش فعالیت‌های تولیدی، تعالی شرایط اجتماعی-اقتصادی جامعه، حفظ و بهبود محیط زیست و هدایت شهرها در مسیر عملکرد مناسب را نیز در بر می‌گیرد. بر این اساس لازم است شهرها را ساختارهایی برگرفته از فرصت‌ها و چالش‌های گوناگون و برابر در نظر گرفت.
استراتژی شهر هوشمند ابزاری ایده‌آل است که همه شهروندان می‌توانند از آن به بهترین نحو ممکن برای بهبود عملکرد و واکنش به چالش‌های توسعه شهری استفاده کنند و از طریق آن طراحی، برنامه‌ریزی، سرمایه‌گذاری، توسعه و مدیریت شهرها را از نو مورد بررسی قرار دهند و در نهایت با استفاده از تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات، زیست‌پذیری، قابلیت انجام شغل‌ها و پایداری در شهرها را بهبود بخشند. پس از انتخاب یک استراتژی برای شهر هوشمند، همه مردم باید مجموعه‌ای از چالش‌هایی را که برای طراحی، اجرا و ارزیابی یک توسعه شهری مناسب شکل می‌گیرد به طور جدی مورد توجه قرار دهند. در این میان استفاده از سیستم‌های اطلاعاتی جغرافیایی که با استفاده از روش‌های اساسی و بدون نقص به تجزیه و تحلیل قلمرو می‌پردازد، بسیار ضروری است. تجزیه و تحلیل آماری نیز شامل کشف گرایش‌ها و پیش‌بینی رفتارهای آینده به روشی پویا در درازمدت می‌شود.
اصطلاح "شهر هوشمند" راه را برای توسعه "علوم شهری" هموار می‌کند و این اقدامی ضروری برای استفاده از یک رویکرد کامل و سازمان‌یافته برای درک شهرها به عنوان ارگان‌های پیچیده و در عین حال "زنده" به شمار می‌رود. به طور کلی، جامعه نقش بزرگی در بررسی نیازهای آینده، پیشرفت به سمت انسجام اجتماعی بیشتر، کاهش شکاف‌های اجتماعی، ترویج مشارکت و مدیریت محلی فراگیر و در نهایت تقویت توسعه پایدار ایفا می‌کند. به همین دلیل لازم است که تمامی چالش‌های موجود در مسیر توسعه شهری و ایجاد شهرهای هوشمند را شناخت که در ادامه به معرفی چند مورد از این چالش‌ها می‌پردازیم.
بهبود معیارهای توسعه شهری
توسعه شهری به شدت نیازمند نظارت بر پیشرفت، استفاده از برنامه‌های سیستماتیک ارزیابی ریسک در سیاست‌های توسعه شهری و پروژه‌های مناسب است. لازم است در این زمینه به پیگیری رابطه علیتی موجود در طرح‌های فرضی پرداخت که می‌تواند تأثیرات ناشی از پروژه‌های ارضی هوشمند را به تصویر بکشد.
نبود طبقه‌بندی شهری، تجزیه و تحلیل چندگانه
تجزیه و تحلیل چالش‌های محلی، عوامل تعیین‌کننده فقر و نابرابری و همچنین محرک‌های توسعه پایدار به میزان زیادی در تشریح نقش شهرها برای بررسی چالش‌های جهانی بر اساس نیازهای آن‌ها مؤثر است.
ارتباط ذاتی اصطلاح هوشمندی با فن‌آوری
ازآنجایی‌که استفاده از فن‌آوری در توسعه یک شهر کاملاً به هدف کاربردی آن بستگی دارد، این نگرش که شهر هوشمند به فن‌آوری وابسته است به دیدگاه تقلیل‌گرایانه توسعه شهری منجر می‌شود. برای حصول اطمینان از کاربرد بجا و حرفه‌ای فن‌آوری در توسعه شهر پایدار، باید نقش آن در زندگی به طور همه‌جانبه و اساسی مورد بحث قرار گیرد.
نظر شما