به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، موزه هنر "کوه و دریا" واقع در "کون‌مینگ" پایتخت استان یون‌نان یا قریانی در چین، یک ساختمان عمومی بسیار مهم است که بر چشم‌انداز اعجاب‌انگیز پارک سبز کوئی‌فنگ" (Cuifeng) اشراف کامل دارد. سازندگان این موزه نام آن را از موقعیت جغرافیایی‌اش گرفتند چرا که "کوه و دریا" بر فراز کوهی بلند و به دور از هرگونه هیاهو و شلوغی شهر در انتهای شمالی دریاچه تاینچی یا "دریاچه آسمان" واقع شده است. بازدیدکنندگان می‌توانند در کنار لذت بردن از تماشای گالری‌های هنری درون موزه، از آن به نمایی کامل از سراسر شهر، منابع طبیعی اطراف، آب دریاچه و کوه‌های اطراف نیز کاملاً اشراف داشته باشند و از تصاویر پیش رو نهایت لذت را کسب کنند. از سوی دیگر "کوه و دریا" در کنار موقعیت جغرافیایی خاص خود ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که آن را از سایر موزه‌های سراسر چین متمایز کرده است. در ادامه به بررسی این ویژگی‌ها می‌پردازیم.
بیشترین بهره‌برداری از ناهمواری‌های زمین و چشم‌انداز موجود
بازدیدکنندگان موزه مذکور به کمتر از هشت دقیقه زمان نیاز دارند تا با استفاده از اتومبیل خود را از کوه‌پایه به آن برسانند. البته مسیر آن برای پیاده‌روی نیز هموار است. مردم می‌توانند در حین بالا رفتن از کوه و درحالی‌که مسیر موجود به دو دشت مرتفع و پایینی، با اختلاف بلندی حدود ۱۰ متر تقسیم شده و چشم‌اندازی زیبا و پر از فراز و نشیب را بر سر راه عابران پیاده قرار داده است، از تماشای جنگل سنگی پیچ‌درپیچ موجود در میانه مسیر نیز لذت ببرند. از سوی دیگر در سراسر این مسیر، آن‌ها با سکوهای مختلف برای استراحت، کافه، سایبانی زیبا، ایوانی سبز، یک استخر بازی و سایر امکانات جذاب مواجه می‌شوند. در دید اول ممکن است مسیر مذکور بی‌نظم به نظر برسد، اما چشم‌انداز آن از بالا به شکل یک صورت فلکی بی‌نظیر دیده می‌شود. معماران موزه هنر کوه و دریا، ساختمان مورد نظر را روی یک سکوی ناهموار بنا نکرده‌اند بلکه از زمین‌های ناهموار اطراف بیشترین بهره را برده‌اند. چشم‌انداز بی‌نظیر آن از سمت کوه نیز به سمت ارتفاعات بلند، میانه و نزدیک امتداد یافته و جهت کلی ساختمان را مشخص کرده است. به کمک هنر معماری و تغییر مداوم ارتفاع، فضای تکه‌تکه شده گالری‌های این موزه یک مسیر پیاده‌روی به شکل بی‌نهایت "∞" ایجاد کرده و نمایشگاه و محیط اطراف آن به واسطه شکل گرفتن قالب کلی بنا در جهات مختلف به صورت یکپارچه درآمده است.
استفاده از شکل‌های هندسی
از نظر معماران استفاده از ستون‌های بلند، همچنین فضاهای طبقه طبقه یا گندله‌مانند با اختلافات چشمگیر در پهنا و ارتفاع برای محصور کردن فضاهای ناپایدار از جالب‌ترین ویژگی‌های موزه هنر کون‌مینگ است. این نوع محوطه‌سازی در فرآیند عمیق‌سازی فضا به طور جدی مورد توجه قرار گرفته و پذیرفته شده است. فضاهای خالی موزه نیز که به‌طور انتزاعی با الهام از جنگل سنگی موجود در مسیر به‌عنوان یکی از زیباترین چشم‌اندازهای پایتخت استان یون‌نان ایجاد شده، به‌صورت سیستمی از دیوارهایی گسسته که از سمت شمال محدود و از طرف جنوب رو به کوه و دریا باز می‌شوند طراحی شده است. در حالت کلی ساختمان موزه از دور معلق به نظر می‌رسد و از نزدیک فضایی جای گرفته در دل جنگل سنگی را تداعی می‌کند. فرم کلی موزه، متأثر از شکل سنگ‌های اطراف به بازدیدکنندگان حس شناور بودن می‌دهد و سیستم ساختاری هوشمندانه آن به‌گونه‌ای طراحی شده است که به جای ممانعت از ورود بازدیدکنندگان به جنگل سنگی، از شکاف‌های موجود در آن فضاهایی پناهگاه‌مانند به وجود آورده است.
بهره‌گرفتن از احساسات
معماران در ساخت موزه کوه و دریا و دیگر سازه‌های اطراف آن از خاک کوبیده‌شده محلی و خاک رس قرمز که در واقع نمادی از یون‌نان است بهره گرفته‌اند. مسیر بی‌نهایت‌شکل "∞" ذکر شده نیز با پیوند عناصر مختلف و پویای هنر، بینش و حس کنجکاوی که در واقع عاملی محرک برای تشویق مرور گذشته و تفسیر موقعیت بنا محسوب می‌شوند، تجربه‌ای منحصربه‌فرد و خاص را خصوصاً برای بازدیدکنندگانی فراهم می‌آورد که با پای پیاده آن را طی می‌کنند. علاوه بر این مردم می‌توانند در حین بال رفتن از از پلکان‌هایی که در بعضی از قسمت‌های این مسیر تعبیه شده است، در فضایی از نور و سایه با هم به گفتگو و تعامل اجتماعی بپردازند. در قسمت پایینی جنگل سنگی نیز فضایی کوچک وجود دارد که هم‌چون یک محرک احساسی ملموس و قابل مشاهده عمل می‌کند و مردم با قدم زدن از این قسمت به سمت سکوی بالا می‌توانند تجربه‌ای هیجان‌انگیز از صعود به آسمانی پرستاره را به دست آورند. طراحی‌شده به‌منظور تحقق جنبه‌ای خاص از عملکرد یک نمایشگاه، موزه هنری "کوه و دریا" حسی عمیق از ابعاد تاریخی و جغرافیایی منطقه را تداعی می‌کند تا در نهایت به تجربه کاملی از "احساس، آگاهی و ادراک" منتهی شود.
نظر شما