به گزارش خبرنگار ایمنا، چند هفته‌ای است که یکشنبه‌های اصفهان شاهد برگزار آئین‌های افتتاح و کلنگ‌زنی پروژه‌های شهری است که حضور شهروندان نیز بخشی از اجرای مراسم این پروژه‌ها است.
یکشنبه‌ای که گذشت، حاشیه پررنگ مراسم افتتاح چند پروژه شهری در منطقه شش شهرداری حضور مردم با نوشته‌هایی بود که خواسته‌های آنها را انعکاس می‌داد.
"مدرسه دولتی نداریم"، "درمانگاه نداریم"، "نانوایی نداریم" نوشته‌های درشت از این دست خواسته‌های ساکنان شهرک شهید کشوری بود که در حضور مدیران شهری بر زبان نیز آورده شد؛ پس از این مراسم اینکه تا چه اندازه مطرح کردن این خواسته‌ها و انتظار تحقق آن از مدیریت شهری به‌جا و به‌حق بوده در برخی رسانه‌های محلی مورد بحث قرار گرفت.
بیان این خواسته‌ها بهانه‌ای شد برای گفت‌وگوی خبرنگار ایمنا با اصغر برشان، عضو هیئت رئیسه شورای اسلامی شهر اصفهان تا در کنار واکاوی آنچه در برنامه "هر یکشنبه، یک افتتاح" هفته جاری افتاد، راه برون رفت از ضعف‌های مدیریتی در این حوزه مشخص شود. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
در مراسم افتتاح چند پروژه شهری منطقه شش شهرداری اصفهان شاهد برخی اعتراضات از سوی شهروندان بودیم، تا چه حد مخاطب این اعتراض را شهرداری اصفهان می‌دانید؟
در مراسم اخیر هنگامی که برای افتتاح پارک سایه به منطقه شش رفته بودیم پیش از شروع آئین افتتاح جمعی از ساکنان شهرک شهید کشوری نوشته‌هایی دردست داشتند و از این طریق خواستار ایجاد نانوایی، مسجد، مدرسه و دیگر زیرساخت‌هایی بودند که ساکنان واحدهای مسکونی این منطقه برای دسترسی به آن مشکل دارند.
شکی در این نیست که درخواست‌های شهروندان برای ایجاد فصای درمانی، آموزشی و ورزشی بحق است اما پاسخگویی به این خواسته‌ها تا حد زیادی مربوط به وظایف مدیریت شهری نبود و همانجا شهردار و اعضای شورای شهر به مردم گفتند که این خواسته‌های به‌حق باید با دستگاه‌های مربوطه مطرح شود.
البته بخشی از این درخواست‌ها به شهرداری مربوط می‌شد که برای تسهیل در رفت‌وآمدها اتوبوسرانی اقدامات لازم را انجام خواهد داد و یا برای رفاه بیشتر مردم آن منطقه به‌زودی فروشگاه کوثر ایجاد می‌شود که جانمایی شده است اما تنها همین موارد در حیطه وظایف شهرداری است.
متولی تحقق این درخواست‌ها در شهر کدام نهاد است؟
تقاصای آنها برای ایجاد مسجد مربوط به شهرداری نمی‌شود، نانوایی باید با هماهنگی اتاق اصناف و اتحادیه مربوطه ایجاد شود و شهرداری برای جابه‌جایی دکل‌های برق اختیار قانونی ندارد.
بنابراین این موارد در حوزه اختیارات شهرداری نیست با وجود این اعضای شورا در کنار شهردار به مردم گفتند در جلساتی که با مدیران استان برگزار می‌شود و ارتباطی که مدیریت شهری با نهادهای دیگر دارد، این موارد را تذکر داده و پیگیری می‌کنند.
یا به‌طور مثال برخی شهروندان درخصوص مسائل تامین ایمنی ساختمان‌ها گلایه داشتند که آن نیز مربوط به شهرداری یا دیگر نهادها نمی‌شود؛ شرکت پیمانکاری که بخشی از بلوک‌های شهید کشوری را ساخته و پول‌های میلیاردی از خریداران آن گرفته باید پاسخگوی این موارد باشد.
مگر شهرداری در این خصوص و برای صدور پایان ساخت مجتمع‌های مسکونی دخیل نیست؟
برخی از مجتمع‌های ساختمانی این منطقه نوساز هستند که زیرساخت‌های آن ایمن است اما برخی دیگر، استانداردهای لازم را رعایت نکرده‌اند و اکنون پایان کار شهرداری را ندارند چون سیستم اطفای حریق، آسانسورها و دیگر بخش‌های ساختمان دچار نقص‌های ایمنی بوده‌اند.
در این خصوص اختیار ما در حدی است که به آتش‌نشانی تاکید کنیم برای صدور پایان کار سازندگان ملزم به رفع نقص‌های ایمنی ساختمان باشند و به مردم اطلاع‌رسانی کنیم که هنگام خرید و سکونت در ساختمان‌ها به استانداردها و مجوزهای ایمنی آن دقت کنند اما وقتی این موارد توسط سازندگان رعایت نمی‌شود و خریداران نکات ایمنی را درنظر نمی‌گیرند، شهرداری اختیار قانونی دیگری ندارد.
مردم هر چهار سال به اعضای شورای شهر رأی می‌دهند و انتظار دارند تمامی امور مربوط به شهر تحت نظر آنها باشد ولی در این اعمال نظارت موانع قانونی بسیاری وجود دارد که مشکلات این شهروندان اصفهان نمونه‌ای از آن است، آیا این موضوع باعث بی اعتمادی مردم به نهاد شوراها نمی‌شود؟
این سوال دغدغه شوراها در دوره‌های مختلف و در تمام کلانشهرها بوده زیرا تفکری که این نهاد بر مبنای آن شکل گرفت به معنای واقعی نظارت و مدیریت بر ارکان شهر و تعهد نسبت به پیگیری و اجرای مطلوب خدمت‌رسانی‌ها بود اما لازمه این امر تحقق "مدیریت یکپارچه شهری" است.
دستگاه‌های خدمت‌رسان در امور آب، برق، گاز، تلفن، راهنمایی و رانندگی و به‌طور کلی تمام خدمات شهری باید زیرنظر شورای شهر قرار گیرد؛ این موضوع خواسته‌ای دیرینه است اما دولت به آن عمل نمی‌کند.
عمده این موارد در صورتی که قانون شوراها اصلاح شود می‌تواند زیرمجموعه نطارت شورا قرار گیرد تا ساماندهی امور شهر به‌صورت یکپارچه دنبال شود. نه اینکه به‌طور مثال شرکت آب و فاصلاب برای اجرای پروژه خود خیابانی که توسط شهرداری تازه آسفالت شده را حفاری کند؛ تاوان تحقق نیافتن مدیریت یکپارچه را شهروندان خواهند داد و باعث ازدست رفتن سرمایه‌های شهر می‌شود.
با این توضیح آیا مدیریت یکپارچه، می‌تواند تمام مدیریت‌های موازی و ضعیف را جبران کند؟
اکنون برخی دستگاه‌ها در انجام وظایف خود دچار ضعف هستند و مردم از شهرداری توقع دارند که این ضعف‌ها را پوشش دهد؛ آنها از شورا و شهرداری می‌خواهند که مسجد، مدرسه، ورزشگاه سرپوشیده و سرباز و فرهنگسرا بسازد درحالی که شهرداری تنها می‌تواند نقش تسهیل‌گری در این امور را داشته باشد و حتی با شکل‌گیری مدیریت یکپارچه شهری برخی از این خواسته‌ها بدون اقدام دستگاه‌های مربوطه تحقق پیدا نمی‌کند.
حتی اگر مدیریت یکپارچه شهری شکل گیرد، ادارات و سازمان‌هایی مانند میراث فرهنگی، ورزش و جوانان، سازمان تبلیغات و فرهنگ و ارشاد اسلامی نمی‌توانند زیرمجموعه آن باشند چون تنها دستگاه‌های خدمت‌رسان ذیل این مجموعه خواهند بود.
بنابراین من به عنوان یک شهروند سوال می‌کنم چرا این دستگاه‌ها که وظیفه قانونی دارند در ایجاد زیرساخت‌ها اهتمام جدی ندارند؟ چرا باید وظایف و تکالیف آنها برعهده مدیریت شهری باشد؟
تحقق این نقش تسهیل‌گیری توسط شورای شهر چگونه دنبال می‌شود؟
به‌طور مثال هفته گذشته در شورای شهر مصوبه‌ای داشتیم که بر اساس آن روند صدور پروانه ساخت هتل در شهر تسهیل شود با اینکه اولویتی برای پرداختن به حوزه گردشگری و هتل نداریم اما باید تسهیل‌گری کنیم یا مثال دیگر اینکه شورای شهر می‌تواند مساعدت‌های لازم را برای ساخت ورزشگاه انجام دهد اما ساخت ورزشگاه در اولویت اقدامات شهرداری نیست.
اولویت اقدامات شهرداری تبیین شده و این نهاد پیش از هر چیزی باید به موضوعات نظافت شهری، جمع‌آوری زباله، بهبود شرایط حمل‌ونقل و ترافیک و خدمات ایمنی توجه کند؛ در قدم‌های بعدی شهرداری وظایفی دارد که انجام آنها را نیز شورای پنجم دنبال کرده است.
اقدامات خوبی برای ارتقای نشاط اجتماعی و ایجاد زیرساخت‌های فرهنگی اجتماعی و ورزشی انجام شده با وجود آنکه این موارد شاید در اولویت‌های اول شورا و شهرداری نباشد بنابراین نهادهایی که پرداختن به این موضوعات را باید در اولویت قرار دهند نباید در انجام وظایف کوتاهی کنند.
در مجموع تجربه "هر یکشنبه یک افتتاح" و حضور مردم در حاشیه آن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
قرار بود هر یکشنبه، یک افتتاح در اصفهان انجام شود اما در واقع به‌طور هفتگی چند افتتاح و کلنگ‌زنی را در شهر شاهد هستیم و سعی شده از طریق رسانه‌های مکتوب و آنلاین جزئیات آن به اطلاع مردم برسد.
اجرای پروژه‌های کوچک و بزرگ شهری با وجود تنگناهای اقتصادی، تحریم و افزایش قیمت‌ها، در اصفهان دنبال می‌شود درحالی که سال گذشته هزینه‌های سنگینی بر شهر تحمیل شد که یکی از آنها خسارت‌های ناشی از اتفاقات آبان‌ماه بود.
معتقدم که مردم باید بدانند پولی که به شهرداری پرداخت می‌کنند کجا هزینه می‌شود که این آئین‌های افتتاح می‌تواند نمود عینی اقدامات شهرداری باشد؛ البته شیوع کرونا باعث شده با حداقل جمعیت و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی انجام شود.
سعی شده در اجرای مراسم دقت نظر بیشتری داشته باشیم تا افتتاحیه‌ها و کلنگ‌زنی‌ها خطری برای شهروندان درپی نداشته باشد وگرنه خواسته قلبی ما این بود که این اتفاقات بدون محدودیت حضور مردم و با اطلاع‌رسانی گسترده‌تر دنبال می‌شد تا بتوانیم مشارکت بیشتری را جلب کرده و به نحو بهتری در جریان خواسته‌های شهروندان باشیم.
بنابراین از این حضور و بیان دغدغه‌ها توسط مردم استقبال می‌کنیم؛ حتی اگر برای حضور در این مراسم محدودیت وجود داشته باشد، شهروندان می‌توانند در ملاقات‌های مردمی با اعضای شورا مشکلات خود را مطرح کنند. کمیته‌های نظارتی شورا در مناطق مختلف هر یکشنبه برگزار می‌شود و در جریان بازدیدها مطالبات مردم را پیگیری می‌کنیم.
از طرفی دوشنبه‌ها شهرداران مناطق، موظف به برقراری جلسات ملاقات مردمی هستند و سامانه ۱۳۷ و دیگر راه‌های ارتباطی نیز در اختیار شهروندان اصفهان است تا شورا را با نظرات و مشکلات خود آشنا کنند بنابراین از این حضور با تمام جوانب آن استقبال می‌کنیم.
نظر شما