به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پاندمی کرونا سیستم‌های سلامت و مسئولان رسمی بهداشت عمومی در سراسر جهان را به چالش کشیده است. محققان زمانی که با یک بحران همه‌گیر نظیر گسترش ویروس کرونا مواجه می‌شوند، تمام جوانب ایجاد خطر را مورد بررسی قرار می‌دهند.
یکی از جنبه‌های ایجاد خطر در خصوص گسترش ویروس کرونا، زندگی در ساختمان‌های بزرگ است که البته تا به امروز خیلی مورد توجه قرار گرفته نشده است. اگرچه انتقال فرد به فرد ویروس کرونا به عنوان رایج‌ترین شیوه مبتلا شدن افراد به این بیماری شناخته شده است، با این حال، تحقیقات اخیری که در این خصوص انجام گرفته شده حاکی است که آپارتمان‌نشین‌ها به واسطه سیستم لوله‌کشی نسبت به ساکنان ساختمان‌های کوچک‌تر، بیشتر در معرض ابتلا به کووید -۱۹ هستند. آگاهی از این واقعیت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و اقدامات متناسب آن می‌تواند سرعت گسترش بیماری را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد.
تحقیقات پژوهشگران دانشگاه هریوت وات در اسکاتلند، از شیوع ویروس سارس در سال ۲۰۰۳ در یک مجتمع مسکونی بزرگ واقع در هنگ‌کنگ ناشی شده است. این مجتمع شامل ساختمان‌هایی ۳۳ تا ۴۱ طبقه بود و در مجموع تعداد ۱۹ هزار نفر را در خود جای داده بود. بیش از ۳۰۰ نفر از جمعیت این مجتمع به ویروس سارس مبتلا شدند و ۴۲ نفر نیز جان خود را از دست دادند که این میزان شیوع حدود یک ششم کل افراد مبتلا به سارس در کل جزیره بود.
در همان سال، سازمان بهداشت جهانی لوله‌کشی فاضلاب را عامل اصلی گسترش بیماری سارس در میان ساکنان مجتمع آپارتمانی فوق اعلام کرد. آب جمع شده در لوله‌های U شکل ساختمان‌ها مانع از بالا آمدن ویروس و در نتیجه انتشار آن می‌شود اما لوله‌کشی ساختمان‌های فوق به گونه‌ای بود که آب را در خود جمع نمی‌کرد و در نتیجه لوله‌ها در اغلب ساعات روز خشک می‌ماند و همین امر باعث بالا آمدن ویروس‌ها و انتشار آن‌ها شده بود.
پژوهشگران دانشگاه هریوت وات در اسکاتلند با در نظر گرفتن این نکته در سال ۲۰۱۷ تحقیقات خود را در خصوص میزان اثربخشی لوله‌کشی ساختمان‌ها در انتشار یک بیماری واگیردار آغاز کردند و تا امروز ادامه داده‌اند. آن‌ها سیستم لوله‌کشی یک ساختمان دوطبقه را مورد بررسی قرار دادند و از مدل ارگانیسم برای معرفی میکروب‌های بیماری‌زایی استفاده کردند که به سیستم لوله‌کشی وارد می‌شد و همزمان با آن سیستم‌هایی مشابه با آن‌چه که در ساختمان‌های هنگ‌کنگ وجود داشت را به کار بردند. نتیجه این شد در شرایطی که لوله‌های خمیده خشک است، هوای آلوده به طور آزادانه جریان پیدا می‌کند و به خارج از لوله حرکت می‌کند، آنگاه تهویه‌کننده‌ها آلودگی را در سراسر خانه منتشر می‌کنند و در نهایت ساکنان یک خانه در معرض وضعیت آلوده قرار می‌گیرند. این شرایط در ساختمان‌های بزرگ بحرانی‌تر می‌شود چرا که تمام سیستم‌های لوله‌کشی به یک منبع اصلی متصل است.
در مورد کووید -۱۹ ویروس می‌تواند از طریق قطرات ریز آب در هوا منتشر شود. در دوران قرنطینه لوله‌های U شکل زیر سینک‌های ظرف‌شویی و دستشویی بیش از پیش در معرض فوران و هدایت جریان آب به بیرون است چرا که بیشتر مردم در خانه‌های خود هستند و در نتیجه بیشتر از گذشته آب مصرف می‌کنند. از سوی دیگر، در آپارتمان‌های بزرگ استفاده حداقل از سیستم‌های لوله‌کشی می‌تواند باعث خشک شدن لوله‌های U شکل شود، چرا که در این نوع ساختمان‌ها بعضی از سینک‌ها یا حمام‌ها مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و همین امر منجر به انتشار ویروس کرونا می‌شود. اما چاره چیست؟
محققان برای به حداقل رساندن انتشار ویروس کرونا از طریق سیستم‌های لوله‌کشی، به خصوص در آپارتمان‌ها و مجتمع‌های مسکونی، پیشنهاد می‌کنند، مردم:
· بوهای نامطبوع حمام‌ها، آشپزخانه‌ها و سرویس‌های بهداشتی را نادیده نگیرند.
· مطمئن شوند که تمام سینک‌ها و توالت‌ها از لوله‌های U شکل سالم برخوردار است.
· صبح‌ها و عصرها به مدت پنج ثانیه تمام شیرهای آب خانه را باز بگذارند و زهکشی کف را به دقت مورد توجه قرار دهند.
· چنانچه یکی از اتصالات لوله‌های آب توالت، سینک یا سایر قسمت‌های منزل باز شده است، به سرعت آن را بسته و در صورت نیاز به تعمیر، اقدامات لازم را انجام دهند.
· چنانچه لوله‌ای چکه می‌کند، آن را با نوار چسب محکم بسته و در اولین فرصت لوله را تعویض کنند.
· مدیران ساختمان‌ها باید به طور مرتب عملکرد سیستم‌های لوله‌کشی را مورد بررسی قرار داده و از نبود بوی بد و سایر مشکلات احتمالی مطمئن شوند.
نظر شما