به گزارش خبرنگار ایمنا، آب و غذای آلوده می‌تواند انسان را بیمار کند و سلامتی آدمی را به خطر بیندازد، شاید برخی احتیاط درباره مصرف آب و غذای سالم را جدی نگیرند، اما این موضوع جدی‌تر از آن است که بتوان فکرش را کرد، آلوده شدن انسان به "بلاستوسیستیس هومینیس" که انگلی بی‌هوازی و مشترک بین انسان و حیوان است و در روده بزرگ انسان و بسیاری از مهره‌داران دیگر یافت می‌شود، تنها یکی از مواردی است که از طریق آب و غذای آلوده انسان را درگیر و بیمار می‌کند، برای آگاهی بیشتر درباره تشخیص، درمان، علت ابتلا، پیشگیری و بسیاری مواد دیگر با مهرداد صلاحی، متخصص بیماری‌های عفونی، داخلی و ریه گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که شرح آن را در ادامه می‌خوانید:
بلاستوسیستیس هومینیس چیست؟
بلاستوسیستیس هومینیس نوعی انگل تک سلولی و بی‌هوازی و یک ارگانیسم یا پاتوژنز (عامل بیماری‌زایی) نامشخص باقی مانده است، با وجود اینکه برخی از خصوصیات تک‌یاخته را ندارد، به دلیل وجود دو فرم فعال و کیستی هنوز آن را تک‌یاخته می‌دانند. به دلیل ناشناخته بودن جایگاه و بیماری‌زایی، تشخیص و درمان آن با مشکل همراه است و روده انسان و مهره‌داران را درگیر می‌کند.
این انگل چگونه وارد بدن میزبان می‌شود؟
این انگل انتشار جهانی دارد و انتقال در میزبان‌های مختلف به صورت مستقیم و از طریق کیست به همراه آب و مواد غذایی آلوده صورت می‌گیرد، عواملی مانند میزان رعایت بهداشت، ارتباط با حیوانات، سن و جنس در شیوع این انگل تأثیرگذار خواهد بود، ابتلا به این انگل در بزرگسالان شایع‌تر است، شیوع این بیماری در افراد با نقص سیستم ایمنی بیشتر است و فرم فعال این انگل در لابه‌لای کریپت‌های مخاط روده جایگزین و در آنجا مستقر و به مرور به فرم کیستی تبدیل شده و به کانال روده ریخته می‌شود، سپس کیست‌ها با مدفوع دفع می‌شوند و در آزمایش مدفوع کیست‌های دفع شده دیده خواهد شد.
علائم ابتلا به این نوع انگل چیست؟
علائمی مانند اسهال‌های حاد و مزمن، درد و نفخ شکم، یبوست، تهوع، سندرم تحریک پذیری و التهاب روده‌ای، درد مفاصل، راش‌های پوستی، کاهش اشتها، کاهش وزن، خستگی، بی‌حالی، تب، افسردگی و خارش مقعد از جمله علائم ابتلای این انگل تک سلولی است و کاهش اشتها، کاهش وزن، خستگی، بی‌حالی و تب علائمی است که به صورت ویژه‌تر در کودکان دیده می‌شود، گاهی ممکن است علائم بیماری در برخی افراد مبتلا به انگل دیده نشود و افراد مبتلا که این انگل را در مدفوع خود دفع می‌کنند، فاقد علامت باشند.
تشخیص ابتلای به انگل بلاستوسیستیس هومینیس چگونه است؟
مشاهده فرم فعال و کیستی این انگل به روش مطالعه میکروسکوپی از طریق لام مستقیم مدفوع تازه با سرم فیزیولوژی و محلول لوگول مرحله اول تشخیص این انگل در مدفوع است، از روش‌های رنگ‌آمیزی آزمایشگاهی نیز می‌توان جهت مشاهده فرم‌های انگل استفاده کرد، همچنین روش‌های استاندارد تغلیظ سازی مدفوع با فرمالین اتر و کشت در محیط سرم منعقده s + HSr (محیطی برای کشت تک یاخته‌های روده‌ای) در مرحله بعدی تشخیص قرار می‌گیرند، در مراحل پیشرفته تشخیصی و در موارد تحقیقاتی نیز می‌توان با استفاده از روش‌های تخصصی PCR تشخیص میکروسکوپی را تأیید کرد.
میزان شیوع ابتلای این انگل در چه افرادی بیشتر است؟
با توجه به روش‌های انتقال این انگل به بدن میزبان، میزان شیوع آن بسته به منبع آب مصرفی و میزان تماس افراد با دام در منطقه‌های مورد بررسی شده با یکدیگر متفاوت است، ابتلا به این انگل در کشورهای در حال توسعه بیشتر از کشورهای توسعه یافته است، همینطور چون پاتوژنز این انگل نامشخص است و درمان عفونت بلاستوسیتوزیس نه به طور خاص و یکنواخت، مؤثر است، بیماران مبتلا به علائم برجسته روده‌ای این انگل باید به طور کامل برای سایر عفونت‌های اسهال دهنده مورد ارزیابی قرار گیرند.
چگونه می‌توان از ابتلا به این انگل تک سلولی پیشگیری کرد؟
با رعایت بهداشت فردی، شست‌وشوی مرتب دست و بدن، استفاده از آب آشامیدنی سالم، رعایت اصول بهداشتی در تهیه، توزیع و بسته بندی مواد غذایی می‌توان از ابتلای این بیماری پیشگیری کرد.
درمان بلاستوسیستیس هومینیس چگونه است؟
مصرف مترونیدازول در عفونت بلاستوسیستیس هومینیس علامت‌دار، با تجویز دوز ۷۵۰ میلی‌گرم خوراکی سه بار در روز برای ۱۰ روز یا کوتریموکسازول با دوز مشخص دوبار در روز به مدت هفت روز مفید و اولین راه درمان این بیماری است، مطالعات نشان داده است که بیش از ۳۴ درصد بیماران پس از درمان نیز دارای عفونت هستند و این موضوع نشان دهنده وجود ایزوله مقاوم به درمان در این انگل تک سلولی است، در مرحله دوم درمان نیز از درمان ترکیبی مترونیدازول و متوپریم سولفامتوکسازول می‌توان استفاده کرد.
نظر شما