به گزارش خبرنگار ایمنا، فریدون صدیقی فرزند ابوالحسن صدیقی که از مجسمه‌سازان برجسته است در سال ۱۳۱۵ در محله عین الدوله چشم بر جهان گشود. دوران کودکی او در فضای از عزت و احترامی که نسبت به پدرش در جامعه هنری وجود داشت رشد یافت. در دوران تحصیلات خود همواره نقاشی می‌کشید و سپس در هنرستان عالی موسیقی به تحصیل ادامه داد.
فریدون صدیقی تحصیل موسیقی را زیر نظر اساتید نامداری مثل بامشاد، احمد فروتن، مصطفی پور تراب و تینا مانتوپل ادامه داد و قبل از اینکه دوران هنرستان عالی موسیقی را به پایان برساند، برای ادامه تحصیل به اتریش رفت. در وین به پیشنهاد یکی از دوستانش به آکادمی موسیقی و تئاتر رفت اما تحصیل موسیقی را در اتریش ناتمام رها کرد پس از ترک آکادمی موسیقی به ساختن مجسمه از آناتومی انسان پرداخت. با همه جزییات شامل رگ و پی و عضلاتی که داشت. تمام که شد آن را برای ورود به دانشکده هنرهای زیبا در وین ارائه کرد.
هیأت ژوری بعد از آزمونی که در زمینه طراحی از وی گرفتند و نسبت به تعلق اثر به او اطمینان حاصل کردند، فریدون را در مایستر یعنی کلاس دانشکده دانشجویان ترم‌های بالاتر که زیر نظر هانس آندره تشکیل می‌شد، ثبت نام کردند. بعد از پایان تحصیل ساختن مجسمه‌هایی همچون نیم تنه ادولف شرف رئیس حزب سوسیالیست‌ها اتریش که بعدها رئیس جمهور اتریش شد و نیم تنه تئودور کورنر که به عنوان پدر ملت اتریش شناخته می‌شود از جمله فعالیت‌های صدیقی بشمار می‌رود.
در سال ۱۳۴۹ خورشیدی همراه با خانواده خود به ایران بازگشت. چندی بعد نخستین قرار داد خود را برای تکمیل بنای مقبره فردوسی در طوس با انجمن آثار ملی بست. پیکره‌ای از ابوریحان بیرونی هم به سفارش انجمن ملی آثار ساخت که در ۱۳۵۶ خورشیدی در ناآرامی‌های پیش از انقلاب خسارت زیادی بر این مجسمه وارد شد.
پس از پیروزی انقلاب و تا چندسالی پس از آن کمتر سفارشی برای ساخت پیکره قبول می‌کرد و در آن زمان به ساخت مبلمان، کنسول و میز به سبک سده ۱۷ میلادی می‌پرداخت و بدین طریق امرار معاش می‌کرد.
در سال ۱۳۶۴ خورشیدی از سوی بنیاد مستضعفان دعوت شد تا آثار دفینه را مرمت و بازسازی کند. حدود یک سال و نیم این همکاری را ادامه داد. سپس سازمان میراث فرهنگی با استعلام از میراث فرهنگی اتریش و با نظر سازمان زیباسازی شهر تهران، مرمت تمامی کارهای پدرش را به او پیشنهاد کردند. پیکره خیام در پارک لاله چند ترک عمده داشت و به سرعت در حال از بین رفتن بود. مجسمه فردوسی نیز مشکل مشابهی داشت. او آن‌ها را مرمت کرد.
کتابخانه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، ساخت نیم تنه‌هایی را از مشاهیر همچون یوسف اعتصام الملک، محیط طباطبایی، ارباب کیخسرو و شاهرخ و علی اکبر دهخدا را به او سفارش دادند.
در ۱۳۸۳ خورشیدی از طرف سازمان زیباسازی تهران سفارش ساخت نیم تنه‌ای با جنس سنگ مصنوعی از پدرش را دریافت کرد که به مناسبت هفتادمین سال افتتاح دانشگاه تهران به دانشکده هنرهای زیبا، دانشکده‌ای که پدرش بنیان گذارش بود، اهدا و در همان مکان نصب شد.
ساخت مجسمه سیدجمال‌الدین اسدآبادی برای میدانی با استفاده از سنگ مصنوعی و نیم تنه کمال‌الملک از در مقابل تئاتر شهر از آخرین فعالیت پیکرتراشی فریدون صدیقی بود و پس از سال‌ها تلاش در ساخت و آفرینش مجسمه‌هایی از شخصیت‌ها و مشاهیر جهان، سرانجام در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ خورشیدی چشم از جهان فروبست.
نظر شما