به گزارش ایمنا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی امروز- سه شنبه- با رفع ایرادات موادی از لایحه تجارت (کتاب دوم) به منظور تأمین نظر شورای نگهبان موافقت کردند.
بنا بر ماده ۳۷۳ این لایحه؛ چنانچه مبلغ برات به واحد پولی غیر از واحد پول رایج در محل پرداخت تعیین شده باشد، این مبلغ به وجه رایج کشور محل پرداخت به نرخ روز سررسید قابل پرداخت است، مگر اینکه برات‌دهنده در متن برات برخلاف آن تصریح کرده باشد. در هر حال، امکان، نحوه و میزان پرداخت به پول خارجی تابع مقررات ارزی در محل پرداخت است.
بر اساس تبصره این ماده، چنانچه وجه برات به واحد پولی باشد که در محل صدور و محل پرداخت دارای یک عنوان اما با ارزش‌های متفاوت است، پول کشور محل پرداخت، مَناط اعتبار است.
ماده ۳۷۴ این لایحه نیز با حذف ماده ۱۷۵ ابقاء شد. بر اساس این ماده چنانچه پرداخت برات به ارز خارجی به وسیله برات دهنده در متن برات تصریح نشده و مسؤول پرداخت وجه سند در پرداخت آن تأخیر کرده باشد، دارنده برات می‌تواند پرداخت وجه برات به نرخ روز سررسید یا نرخ روز پرداخت را تقاضا کند.
بنا بر ماده ۳۷۸؛ دارنده برات در صورت عدم پرداخت وجه سند همچنین در مواردی از جمله؛ نکول برات یا قبول جزئی آن؛ ورشکستگی یا فوت برات‌گیر، خواه برات را قبول کرده یا نکرده باشد؛ عدم پرداخت سایر عدم پرداخت سایر اسناد تجارتی تعهد شده به‌وسیله برات‌گیر حسب مورد به‌موجب گواهی عدم پرداخت یا وا خواست پرداخت یا وا خواست؛ بی‌نتیجه ماندن عملیات اجرایی علیه اموال برات‌گیر با گذشت بیش از دو ماه از صدور اجراییه و ورشکستگی یا فوت برات‌دهنده، اگر برات قبول نشده باشد؛ پس از سررسید حق رجوع به کلیه مسؤولان سند را دارد.
همچنین بر اساس ماده ۳۸۲ نمایندگان مقرر کردند که وا خواست عدم پرداخت براتی که در روز معین قابل پرداخت است، ظرف مدت ده روز از سررسید انجام شود.
بر اساس بندهای (۳) و (۴) ماده (۳۷۸) این قانون، دارنده نمی‌تواند حق رجوع خود را اِعمال کند، مگر پس از ارائه برات برای پرداخت و وا خواست عدم پرداخت؛ خواه برات‌گیر برات را قبول کرده یا نکرده باشد. در مورد بندهای (۲) و (۵) ماده (۳۷۸) این قانون، صدور حکم ورشکستگی یا تحقق فوت برای اعمال حق رجوع دارنده کافی است.
بنا بر ماده ۳۸۴؛ دارنده باید، ظرف مدت ده روز از تاریخ وا خواست یا در مورد شرط معافیت از وا خواست از روز ارائه برات، نکول یا عدم پرداخت را به ظهر نویس پیش از خود یا برات‌دهنده و ضامن آنها، در صورت وجود، اخطار کند.
هر ظهر نویس نیز باید ظرف مدت ده روز از دریافت اخطار مذکور، ظهر نویس پیش از خود و ضامن وی را با ذکر نام و نشانی آنهایی‌که اخطارهای پیشین را به وی ارسال کرده‌اند، از نکول یا عدم پرداخت مطلع کند و این عمل به همین ترتیب ادامه یابد تا به شخص برات‌دهنده و ضامن وی برسد.
مدت‌های مذکور برای هر شخص از تاریخ دریافت اخطار پیشین شروع می‌شود.
بر اساس این ماده؛ در مورد شخصی که نشانی خود را ذکر نکرده یا به اشتباه ذکر نموده است، ارسال اخطار به اولین ظهر نویس پیش از او که دارای نشانی صحیح است، کفایت می‌کند.
اخطار کننده باید ثابت کند که اخطار را ظرف مهلت مقرر ارسال کرده است. شخصی که در این مهلت اخطار مذکور را ارسال نکرده باشد، حقوق خود را از دست نمی‌دهد، اما اگر بر اثر تقصیر او زیانی وارد شود، این شخص حداکثر تا میزان مبلغ برات، مسؤول جبران خسارات واردشده است.
نمایندگان همچنین ایرادات شورای نگهبان به ماده ۴۵۴ با تبصره‌های آن و همچنین ماده ۴۵۵ را اصلاح کردند.
نظر شما