به گزارش ایمنا برای هر روز ماه مبارک رمضان ماه مهمانی خداوند که درجات و عظمت بالایی دارد، اعمالی به روزه داران توصیه شده است؛ اعمالی که به جهت نوع و اداکردنشان در ماه خدا ثواب زیادی به همراه دارند. اعمال مربوط به شب و روز دوم ماه مبارک رمضان در ادامه آمده است:
دعای روز دوم ماه رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
اَللّـهُمَّ قَرِّبْنی فیهِ اِلی مَرْضاتِکَ، وَجَنِّبْنی فیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَنَقِماتِکَ، وَوَفِّقْنی فیهِ لِقِرآئِةِ ایاتِکَ، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
خدایا نزدیکم کن در این ماه بسوی موجبات خشنودیت و دورم ساز در آن از خشم و عذابت و موفقم دار در این روز بر خواندن آیات قرآنیت به رحمت خود ای مهربانترین مهربانان
صوت این دعا را بشنوید:
نماز شب دوّم ماه مبارک رمضان
برای شب دوم ماه مبارک رمضان نمازی چهار رکعتی مورد سفارش قرار گرفته که در هر رکعت خواندن سوره حمد و سپس ۲۰ مرتبه سوره قدر مورد تاکید است. حضرت علی (ع) درباره ثواب این نماز می فرمایند خدای تعالی تمام گناهان فرد را می آمرزد، رزقش وسیع می شود و کفایت کرده می شود کار سالش.
دعای روز دوم ماه رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس فیما نذکره من وظائف اللیله الثانیه من شهر رمضان و یومها و فیه فصول، فصل فیما نذکره من الأدعیه لکل یوم غیر متکرره، دعاء آخر فی الیوم الثانی منه
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب ششم: اعمال شب و روز دوم ماه رمضان و فصل های این باب؛ فصل سیزدهم دعاهای مخصوص روز دوم ماه رمضان (دعای سوم) دعای دیگر در این روز:
اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ [فِی هَذَا الْیَوْمِ] إِلَی مَرْضَاتِکَ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَ نَقِمَاتِکَ
خداوندا، در این روز مرا به خشنودی‌ات نزدیک و از ناخشنودی و کیفرهایت دور دار
وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَهِ کِتَابِکَ [آیَاتِکَ] [یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ یَا خَیْرَ النَّاصِرِینَ] بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
و به قرائت کتاب [آیات]خود مؤفق گردان، [ای معبود جهانیان و ای بهترین یاور]، به رحمتت ای مهربانترین مهربانان.
دعای سید بن باقی در دوم رمضان (اقبال الاعمال(
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس فیما نذکره من وظائف اللیله الثانیه من شهر رمضان و یومها و فیه فصول، فصل فیما نذکره من الأدعیه لکل یوم غیر متکرره، دعاء آخر بروایه السید ابن الباقی فی الیوم الثانی
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب ششم: اعمال شب و روز دوم ماه رمضان و فصل های این باب؛ فصل سیزدهم دعاهای مخصوص روز دوم ماه رمضان (دعای دوم) دعای دیگر روز دوم به نقل «سیّد ابن الباقی» -رحمه اللّه-:
(أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ)[۱] وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ
می‌دانم که خداوند بر هر چیز توانا است و معبودی جز خدا که پروردگار عرش بزرگ است وجود ندارد.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِی یَوْمِی هَذَا وَ فِی مَا قَبْلَهُ وَ فِیمَا بَعْدَهُ الْعَفْوَ یَا خَیْرَ مَنِ اعْتَمَدَ عَلَیْهِ الْمُعْتَمِدُونَ
خداوندا، در این روز و روز پیش و بعد از آن، گذشت تو را خواهانم. ای بهترین کسی که اعتمادکنندگان بر او تکیه کرده‌اند
وَ یَا خَیْرَ مَنْ قَصَدَهُ الْقَاصِدُونَ وَ یَا خَیْرَ مَنْ هَرَبَ إِلَیْهِ الْهَارِبُونَ وَ یَا خَیْرَ مَنْ سَأَلَهُ السَّائِلُونَ
و ای بهترین کسی که قصدکنندگان آهنگ او را کرده‌اند و ای بهترین کسی که گریختگان به‌سوی او گریخته‌اند و ای بهترین کسی که درخواست‌کنندگان از او درخواست نموده‌اند
وَ یَا خَیْرَ مَنْ جَادَ فِی الْمُجْتَدِیِنَ وَ یَا خَیْرَ الرَّازِقِینَ وَ یَا ذَا الْقُوَّهِ الْمَتِینَ یَا وَلِیَّ الذَّاکِرِینَ
و ای بهترین کسی که به کوشندگان در عبادت می‌بخشی و ای بهترین روزی‌دهنده و ای نیرومند استوار، ای سرپرست یادکنندگان،
یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ یَا مُنْقِذَ الْغَرْقَی یَا مُنْجِیَ الْهَلْکَی یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ وَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ
ای بهترین درخواست‌شونده، ای نجات‌بخش غرق‌شدگان، ای رهایی‌دهنده‌ی دچار هلاکت‌شدگان، ای شنواترین شنوا و ای بیناترین بینا،
یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ یَا مَلْجَأَ اللَّاجِینَ یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا غَافِرَ ذُنُوبِ الْمُذْنِبِینَ
ای ایمنی‌بخش بیمناکان، ای دادرس دادخواهان، ای پناهگاه پناه‌آورندگان، ای روزی‌دهنده به ناداران، ای بخشاینده‌ی گناه گناهکاران،
یَا مُطْلِقَ الْمَسْجُونِینَ یَا مَنْ یَعْفُو عَنِ الْمُسِیئِینَ یَا زَائِدَ الشَّاکِرِینَ یَا مُعَذِّبَ الْکَافِرِینَ یَا سَبِیلَ الصَّالِحِینَ
ای آزادکننده‌ی زندانیان، ای کسی که از بدکاران گذشت می‌کنی، ای کسی که [نعمت خود را]بر شکرگزاران می‌افزایی، ای عذاب‌کننده‌ی کافران، ای راه شایستگان،
یَا أَعْلَمَ الْعَالِمِینَ یَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ یَا مَنْ لَا تُفْنِیهِ الدُّهُورُ وَ السِّنُونَ یَا بَارّاً بِالْمُؤْمِنِینَ یَا جَارَ الْمُتَوَکِّلِینَ
ای داناترین دانا، ای فرمانرواترین فرمانروا، ای خدایی که روزگاران و سال‌ها نمی‌تواند تو را نابود سازد، ای نیکوکار به مؤمنان، ای همسایه و حامی توکّل‌کنندگان،
یَا قُدُّوساً فِی السَّمَاوَاتِ وَ قُدُّوساً فِی الْأَرَضِینَ یَا عَظِیماً فِی الْعَالَمِینَ یَا مَنْ یَصْرِفُ الْبَلِیَّاتِ
ای بسیار پاکیزه در آسمان‌ها و زمین‌ها، ای بزرگ در جهانیان، ای خدایی که گرفتاری‌ها را دفع می‌کنی،
یَا مَنْ هُوَ عَالِمُ الْخَفِیَّاتِ یَا مَنْ یَأْتِی بِالْحَسَنَاتِ یَا مُنْزِلَ الْبَرَکَاتِ یَا رَبَّ السَّمَاوَاتِ یَا مُفَرِّجَ الْکُرُبَاتِ
ای خدایی که به نهان‌ها آگاهی، ای خدایی که نیکی‌ها را می‌آوری، ای فروفرستنده‌ی برکات، ای پروردگار آسمان‌ها، ای گشاینده‌ی اندوه‌های سخت،
یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ یَا بَارِئَ النَّسَمَاتِ یَا مَنْ لَا تَشْتَبِهُ عَلَیْهِ اللُّغَاتُ یَا مُعْطِیَ الْمَسْأَلَاتِ یَا قَابِلَ التَّوْبَاتِ
ای زنده‌کننده‌ی مردگان، ای پدیدآورنده‌ی انسان‌ها، ای خدایی که زبان‌ها بر تو مشتبه نمی‌گردد، ای عطاکننده‌ی درخواست‌ها، ای پذیرنده‌ی توبه‌ها،
یَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ یَا مَنْ خَضَعَتْ لِأَمْرِهِ الْأَمْوَاجُ الْمُتَلَاطِمَاتِ یَا مَنْ تُسَبِّحُهُ الْحِیتَانُ السَّابِحَاتُ
ای بالابرنده‌ی درجات، ای خدایی که موج‌های متلاطم در برابر تو فروتن‌اند، ای خدایی که ماهی‌های شناور تسبیح‌گوی تواند،
یَا مَنْ أَطَاعَتْهُ الرِّیَاحُ الْعَاصِفَاتُ یَا مَنْ بِقُدْرَتِهِ [بِیَدِهِ] تَجْرِی الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ یَا مَنْ یَسْمَعُ وَ یَرَی الْمُنَاجَاهَ یَا مَنْ بِنِعْمَتِهِ
ای خدایی که بادهای شدید مطیع تواند، ای خدایی که کشتی‌های ساخته‌شده به قدرت [به دست]تو روان‌اند، ای کسی که نجوا را می‌شنوی و می‌بینی، ای خدایی که به نعمت تو،
تَتِمُّ الصَّالِحَاتُ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطِیَّاتِ یَا مَنْ جَلَّ عَنِ الصِّفَاتِ وَ عَظُمَ وَ تَعَالَی عَنِ الشُّبُهَاتِ
کارهای شایسته کامل می‌گردد، ای صاحب بخشش و عطایا، ای خدایی که برتر از توصیف‌ها و بزرگ‌تر و بلندتر از نظایر هستی،
یَا مَنْ یَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ الْفَلَوَاتِ یَا ذَا الْفَضْلِ وَ الْکَرَامَاتِ
ای خدایی که از آنچه در خشکی و دریا و بیابان‌ها است، آگاهی، ای صاحب تفضّل و بخشش‌ها،
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّاهِرِینَ وَ تَغْفِرَ لِی مَغْفِرَهً عَزْماً جَزْماً لَا تُغَادِرُ لِی ذَنْباً
از تو می‌خواهم که بر محمّد و خاندان پاک او درود فرستی و مرا به‌طور قطعی و حتمی بیامرزی، به‌گونه‌ای که دیگر گناهی برای من نگذاری
وَ لَا تَکْتُبُ عَلَیَّ بَعْدَهَا حِسَاباً وَ أَنْ تَرْضَی عَنِّی فِی یَوْمِی هَذَا رِضًی لَا تَغْضَبُ عَلَیَّ بَعْدَهُ
و بعد از آن حسابی برای من ننویسی و در این روز از من چنان خشنود گردی که بعد از آن دیگر بر من خشم نگیری
وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِی وَ مَا تَأَخَّرَ وَ أَنْ تَقِیَنِی مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَی وَ مِنَ الْعَذَابِ الْأَکْبَرِ
و گناهان گذشته و آینده‌ام را بیامرزی و از نزدیک‌ترین و بزرگ‌ترین عذاب نگاه داری
وَ أَنْ تُعْطِیَنِی قُوَّهً فِی عِبَادَتِکَ وَ بَصَراً فِی کِتَابِکَ وَ فِقْهاً فِی حُکْمِکَ وَ تُبَیِّضَ وَجْهِی بِنُورِکَ
و نیرومندی در انجام عبادت و بصیرت در کتابت و فهم ژرف احکامت را به من عطا کنی و رویم را به نور خود سپید گردانی
وَ تَجْعَلَ رَاحَتِی فِی لِقَائِکَ وَ غِنَایَ فِی عَطَائِکَ وَ رَغْبَتِی فِیمَا عِنْدَکَ
و آسودگی مرا در ملاقات با خود و بی‌نیازی‌ام را در عطایت و گرایشم را به آنچه در نزد تو است، قرار دهی.
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ
به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.
دعای اللهم الیک غدوت بحاجتی (اقبال الاعمال(
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس فیما نذکره من وظائف اللیله الثانیه من شهر رمضان و یومها و فیه فصول، فصل فیما نذکره من الأدعیه لکل یوم غیر متکرره
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب ششم: اعمال شب و روز دوم ماه رمضان و فصل های این باب؛ فصل سیزدهم دعاهای مخصوص روز دوم ماه رمضان (دعای اول):
فَمِنْ ذَلِکَ دُعَاءُ الْیَوْمِ الثَّانِی مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ
دعای مخصوص روز دوم از ماه رمضان
اللَّهُمَّ إِلَیْکَ غَدَوْتُ بِحَاجَتِی وَ بِکَ أَنْزَلْتُ الْیَوْمَ فَقْرِی وَ مَسْکَنَتِی
خدایا، امروز سر صبح حاجت خود را فقط به درگاه تو آورده‌ام و نیازمندی و بیچارگی‌ام را به تو فرود آورده‌ام،
فَإِنِّی لِمَغْفِرَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ أَرْجَی مِنِّی لِعَمَلِی وَ مَغْفِرَتُکَ وَ رَحْمَتُکَ أَوْسَعُ لِی مِنْ ذُنُوبِی کُلِّهَا
زیرا امید من به آمرزش و رحمت تو بیشتر از امیدم به عمل خود است و بخشایش تو گسترده‌تر از همه‌ی گناهان من است.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَوَلَّ قَضَاءَ کُلِّ حَاجَهٍ لِی بِقُدْرَتِکَ عَلَیْهَا وَ تَیْسِیرِهَا عَلَیْکَ وَ فَقْرِی إِلَیْکَ
خدایا، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و برآوردن همه‌ی خواسته‌های مرا عهده‌دار شو، به قدرتی که بر برآوردن آن‌ها داری و برآوردن آن‌ها بر تو آسان است و به نیازی که من به تو دارم؛
فَإِنِّی لَمْ أُصِبْ خَیْراً قَطُّ إِلَّا مِنْکَ وَ لَمْ یَصْرِفْ عَنِّی سُوءً قَطُّ أَحَدٌ غَیْرُکَ
زیرا من به هیچ خیری دست نیافته‌ام جز این‌که از تو است و هیچ‌کس جز تو بدی را از من بازنداشته است
وَ لَا أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِی وَ دُنْیَایَ سِوَاکَ یَوْمَ یُفْرِدُنِی النَّاسُ فِی حُفْرَتِی وَ أَقْضِی إِلَیْکَ یَا کَرِیمُ
و برای امر آخرت و دنیایم به جز تو امید ندارم، آن روز که مردم مرا در چاله‌ی [گور]خود تنها گذاشته و به‌سوی تو آورده می‌شوم ای کریم!
اللَّهُمَّ مَنْ تَهَیَّأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَهٍ إِلَی مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ طَلَبَ نَائِلِهِ وَ جَائِزَتِهِ
خدایا، هرکس خود را آماده و مهیا و فراهم و مستعد وارد شدن بر آفریده‌ای کند، به امید این‌که به عطای او دست یابد و بخشش و جایزه‌اش را بطلبد،
فَإِلَیْکَ یَا رَبِّ تَهْیِئَتِی وَ تَعْبِیَتِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ رِفْدِکَ وَ طَلَبَ نَائِلِکَ وَ جَائِزَتِکَ فَلَا تُخَیِّبْ دُعَائِی
پس ای پروردگار من، من خود را تنها به امید دست یافتن به پاداش و برای درخواست بخشش و جایزه‌ی تو، خود را آماده و مهیا و مستعد نموده‌ام؛ پس دعایم را نومید مکن،
یَا مَنْ لَا یَخِیبُ عَلَیْهِ السَّائِلُ وَ لَا یَنْقُصُهُ نَائِلٌ فَإِنِّی لَمْ آتِکَ ثِقَهً بِعَمَلٍ صَالِحٍ عَمِلْتُهُ
ای کسی که هیچ درخواست‌کننده‌ای از تو محروم نگردیده و بخشش تو از چیزی نمی‌کاهد. من نه با اعتماد به عمل شایسته‌ای که انجام داده باشم به درگاه تو آمده‌ام
وَ لَا لِوَفَادَهٍ إِلَی مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ أَتَیْتُکَ مُقِرّاً بِالْإِسَاءَهِ عَلَی نَفْسِی وَ الظُّلْمِ لَهَا مُعْتَرِفاً
و نه برای وارد شدن به آفریده‌ای که بدان امید بسته باشم، بلکه با اقرار به عمل بد و ستم به خویشتن و اعتراف به این‌که دلیل و عذری ندارم به درگاهت آمده‌ام، به درگاهت آمده‌ام
بِأَنْ لَا حُجَّهَ لِی وَ لَا عُذْرَ أَتَیْتُکَ أَرْجُو عَظِیمَ عَفْوِکَ الَّذِی عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِینَ [عَلَوْتَ بِهِ عَلَی الْخَاطِئِینَ] [الْخَطَّاءِینَ]
درحالی‌که به آن گذشت بزرگ تو که با آن از خطاکاران گذشتی امید بسته‌ام که به مدت طولانی
فَلَمْ یَمْنَعْکَ طُولُ عُکُوفِهِمْ عَلَی عَظِیمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَیْهِمْ بِالرَّحْمَهِ وَ الْمَغْفِرَهِ
چسبیدن آنان بر گناه بزرگ مانع از آن نشد که رحمت [و آمرزش]خود را به آنان ارزانی داری.
فَیَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَهٌ وَ عَفْوُهُ عَظِیمٌ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا رَبِّ لَیْسَ یَرُدُّ غَضَبَکَ إِلَّا رَحْمَتُکَ وَ حِلْمُکَ
پس ای خدایی که رحمتت گسترده و گذشتت بزرگ است، ای بزرگ ای بزرگ [ای بزرگ] ای پروردگار من، خشم تو را جز بردباری‌ات دفع نمی‌کند
وَ لَا یُنْجِی [یُنْجِینِی وَ یُنْجِینِی] مِنْ سَخَطِکَ [سخطک] إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَیْکَ
و از خشم تو جز تضرّع و التماس به درگاهت نجات نمی‌بخشد
فَهَبْ لِی یَا إِلَهِی فَرَجاً بِالْقُدْرَهِ الَّتِی تُحْیِی بِهَا مَیْتَ الْبِلَادِ وَ لَا تُهْلِکْنِی غَمّاً حَتَّی تَسْتَجِیبَ لِی دُعَائِی
پس ای معبود من، به قدرتی که با آن مردگان سرزمین‌ها را زنده می‌گردانی، گشایش به من ارزانی دار و با دلگیری و اندوه نابودم مکن تا این‌که دعایم را مستجاب کنی
وَ تُعَرِّفَنِی [تعترفنی] الْإِجَابَهَ وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْعَافِیَهِ إِلَی مُنْتَهَی أَجَلِی وَ لَا تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی
و اجابت آن را به من بفهمانی و مزه‌ی عافیت را تا منتهای سرآمد عمرم به من بچشان و مرا دشمن‌شاد مکن
وَ لَا تُسَلِّطْهُ عَلَیَّ وَ لَا تُمَکِّنْهُ مِنْ عُنُقِی إِلَهِی إِنْ وَضَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْفَعُنِی
و دشمنم را بر من مسلط مگردان و امکان کشتن مرا به او مده. معبودا، اگر تو خوارم کنی چه کسی می‌تواند بلندم کند
وَ إِنْ رَفَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَضَعُنِی وَ إِنْ أَهْلَکْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَعْرِضُ لَکَ فِی عَبْدِکَ
؟ ! و اگر تو بالایم ببری چه کسی می‌تواند خوارم کند؟ ! و اگر تو نابودم کنی چه کسی می‌تواند درباره‌ی بنده‌ات به تو اعتراض نموده
أَوْ یَسْأَلُکَ عَنْ أَمْرِهِ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَیْسَ فِی حُکْمِکَ ظُلْمٌ وَ لَا فِی نَقِمَتِکَ عَجَلَهٌ
یا در رابطه با او از تو پرس‌وجو کند؟ ! قطعا می‌دانم که در فرمان تو ستم و در کیفرت، شتاب راه ندارد،
وَ إِنَّمَا یَعْجَلُ مَنْ یَخَافُ الْفَوْتَ وَ إِنَّمَا یَحْتَاجُ إِلَی الظُّلْمِ الضَّعِیفُ وَ قَدْ تَعَالَیْتَ عَنْ ذَلِکَ عُلُوّاً کَبِیراً
زیرا آنکه از دست شدن چیزی بیم دارد، شتاب می‌کند و فقط شخص ناتوان نیاز به ستم پیدا می‌کند و تو از این‌ها منزّه و بسیار بلندپایه‌ای.
فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْصُرْنِی وَ اهْدِنِی وَ ارْحَمْنِی وَ آثِرْنِی وَ ارْزُقْنِی وَ أَعِنِّی
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا یاری و هدایت کن و رحمتت را شامل حالم کن و [بر دیگران]مقدم نما و روزی‌ام عطا کن و یاری‌ام کن
وَ اغْفِرْ لِی وَ تُبْ عَلَیَّ وَ اعْصِمْنِی وَ اسْتَجِبْ لِی فِی جَمِیعِ مَا سَأَلْتُکَ وَ أَرِدْهُ لِی وَ قَدِّرْهُ لِی
و بیامرز و توبه‌ام را بپذیر و نگاهم بدار و تمام خواسته‌هایم را مستجاب نما و آن‌ها را برای من اراده و مقدّر کن
وَ یَسِّرْهُ وَ امْضِهْ وَ بَارِکْ لِی فِیهِ وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ بِهِ وَ أَسْعِدْنِی بِمَا تُعْطِینِی مِنْهُ
و آسان ساز و امضا کن و خجسته بگردان و به من ارزانی دار و به آنچه عطایم کرده‌ای، نیکبخت گردان
وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ سَعَهً مِنْ نِعَمِکَ الدَّائِمَهِ وَ أَوْصِلْ لِی ذَلِکَ کُلَّهُ بِخَیْرِ الْآخِرَهِ وَ نَعِیمِهَا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و از [روزی] افزون و گسترده‌ی خود نعمت‌های پیوسته را به‌طور وسیع، بر آن بیفزای و همه‌ی این‌ها را به خیر و نعمت بزرگ آخرت بپیوند، ای مهربانترین مهربانان.
دعای روز دوم ماه رمضان (زاد المعاد(
اعمال ماه رمضان؛ دعاهای روزهای ماه مبارک رمضان. از ابن عباس روایت کرده‌اند که حضرت رسول صلّی اللّه علیه و آله فضیلت بسیار از برای روزه هرروز ماه مبارک بیان فرمود و از برای هرروز دعای مخصوص با فضیلت و ثواب بسیار برای آن دعا ذکر کرده‌اند و ما به اصل دعا اکتفا می‌نماییم.
اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَی مَرْضَاتِکَ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَ نَقِمَاتِکَ
خدایا! مرا در این روز به رضا و خشنودی‌ات نزدیک و از خشم و غضبت دور ساز
وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَهِ آیَاتِکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین[۱]
و برای قرائت آیات قرآنت موفق گردان، به حقّ رحمتت ای مهربانترین مهربانان عالم!
دعای روز دوم ماه رمضان (بلدالامین)
رَوَاهَا اِبْنُ عَبَّاسٍ عَنِ اَلنَّبِیِّ ص اَلْیَوْمَ اَلثَّانِیَ
ابن عباس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت کرده است: دعای روز دوم ماه رمضان
اَللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَی مَرْضَاتِکَ وَ جَنِّبْنِی سَخَطَکَ وَ نَقِمَاتِکَ
وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَهِ آیَاتِکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِینَ
مَنْ دَعَا بِهِ أُعْطِیَ بِکُلِّ خُطْوَهٍ لَهُ فِی جَمِیعِ عُمُرِهِ عِبَادَهَ سَنَهٍ صَائِماً نَهَارُهَا قَائِماً لَیْلُهَا
کسی که این دعا را بخواند، در هر مرحله ای از تمام عمرش پاداش عبادت یک ساله ای که روزها را روزه و شب ها را به عبادت بپردازد به او عطا می کنم.
نظر شما