به گزارش خبرنگار ایمنا، مهدی رحیمی، بعد از ظهر دیروز در کارگاه رویت هلال ماه که با همکاری مرکز آموزش نجوم ادیب و فرهنگسرای مجازی به صورت آنلاین برگزار شد، گفت: در مدت ماه هلالی، زمین نیز در مدار خود جابجا می‌شود به عبارت دیگر مکان خورشید به صورت ظاهری در بین ستارگان تغییر کرده و برای هم‌راستا قرارگرفتن دوباره با ماه و خورشید، مجبور است مقدار بیشتری از مدار خود را طی کند تا اختلافش با حرکت زمین جبران شود.
رحیمی عنوان کرد: صفحه مداری ماه با دایرة البروج، زاویه ۵.۹ درجه‌ای می‌سازد که در جهت حرکت عقربه‌های ساعت و در امتداد دایرة البروج حرکت می‌کند؛ هر دوران ۱۹ ساعت طول می‌کشد.
وی با بیان اینکه فاصله زمانی بین دو هم راستایی متوالی زمین، ماه و خورشید را هلال ماه می‌گویند، ادامه داد: طی گردش ماه به دور زمین، لحظه‌ای وجود دارد که ماه کمترین جدایی زاویه‌ای را با خورشید دارد؛ به آن لحظه مقارنه ماه و خورشید می‌گویند و حداکثر جدایی زاویه‌ای بین مرکز ماه و مرکز خورشید در لحظه مقارنه، ۵.۵ است.
این منجم و رصد کننده هلال ماه تصریح کرد: مدت زمان گذشته از مقارنه ماه و خورشید را سن ماه می‌نامند و براساس آن هلال ماه را به سه هلال جوان، میان سال و پیر تقسیم می‌کنند؛ هلال جوان حداکثر ۲۰ ساعت، هلال میانسال حداکثر ۲۰ تا ۲۴ ساعت و هلال پیر بیشتر از ۲۴ ساعت سن دارد.
رحیمی افزود: چنانچه رصد ماه بعد از غروب خورشید ممکن شود، هلال شامگاهی است، اما اگر هلال ماه قبل از طلوع خورشید نمایان شود، هلال صبحگاهی خواهد بود. گاهی اوقات نیز رصد هلال، روزهنگام و در پرتو نور خورشید ممکن می‌شود که با نام هلال روزگاهی شناخته می‌شود.
این منجم و رصد کننده هلال ماه گفت: فاصله زمانی بین غروب خورشید تا غروب ماه و فاصله زمانی بین طلوع ماه تا طلوع خورشید در هر محل، را مکث ماه می‌گویند؛ هرچه مکث ماه بیشتر شود، فرصت بیشتری برای تاریک شدن آسمان و در نتیجه رویت بهتر هلال ماه وجود دارد.
رحیمی تاکید کرد: حد "دانژون"، اختلاف سمت و جدایی زاویه‌ای نیز از جمله دیگر فاکتورهای موثر است که رصد کنندگان هلال باید مدنظر داشته باشند. طی سال‌های ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۷، "آندره دانژون"، دانشمند فرانسوی با مطالعه زیاد روی رصدهای مختلف به این نتیجه رسید که حداقل جدایی زاویه‌ای برای تشکیل هلال ماه، هفت درجه است.
وی تصریح کرد: براساس قانون دوم کپلر، مدار حرکت ماه بیضوی است و زمین در یکی از کانون‌های آن قرار دارد؛ فاصله ماه در اوج مداری ۴۰۷ هزار کیلومتر و در حضیض مداری ۳۵۶ هزار کیلومتر است.
رحیمی اظهار کرد: چنانچه دو هلال ماه با مشخصات ثابت، یکی در حضیض مداری و دیگری در اوج مداری باشد، هلالی که در حضیض مداری است، رویت می‌شود، زیرا قطر در رویت هلال ماه موثر است و در زمانی که هلال در حضیض مداری است، ظاهرا قطر بیشتری دارد.
وی افزود: ارتفاع ماه، اختلاف سمت، جدایی زاویه‌ای، عرض دایرة البروجی و خط دایرة البروجی از جمله شاخصه‌های اساسی برای رویت هلال ماه است و دوربین دو چشم، تلسکوپ، قطب نما، هلال نما، قلم و کاغذ، از جمله وسایل مورد نیاز رصدگر برای رویت هلال ماه محسوب می‌شود.
این منجم و رصد کننده هلال ماه تاکید کرد: پنج شنبه این هفته، ساعت ۶ و ۵۵ دقیقه صبح، مقارنه ماه و خورشید اتفاق می‌افتد و تا غروب پنج شنبه ۱۲ ساعت و ۴۲ دقیقه از سن ماه می‌گذرد؛، ماه در پایین خط دایرة البروج قرار دارد و به همین علت هلال ماه در هیچ نقطه از کشور قابل مشاهده نیست.
نظر شما