به گزارش خبرنگار ایمنا، از همان روزهای اولی که از شناسایی ویروس ناشناخته با قدرت شیوع بسیار بالا در یکی از شهرهای چین خبر آمد و تصاویر آن چیزی شبیه به فضای فیلم‌های آخر زمانی بود. آدم‌هایی با لباس‌هایی سرتاسر سفید و صورت‌هایی که با ماسک پوشیده شده بود، بیماران که در گوشه‌ای از شهر افتاده بودند را سوار بر آمبولانس می‌کردند و می‌بردند. این‌ها تصاویری بود که از چین آمد و کل دنیا را تکان داد.
در عرض چند روز استان ووهان چین قرنطینه شد و حدود ۶۰ میلیون نفر خانه نشین شدند. شهر تبدیل به شهر ارواح شده بود، خیابان‌های خلوت، مغازه‌هایی که تعطیل است و مواد غذایی که نایاب شدند. از همه عجیب‌تر این بود که این تصاویر با استفاده از تکینک‌های سینمایی و جلوه‌های ویژه نبود و تمامش حقیقی بود. به همین منوال مدتی گذشت تا متوجه شویم آن افرادی که لباس سرتاسر سفید دارند ماموران نقش منفی داستان نیستند، بلکه فرشتگانی زمینی هستند که در خط مقابله با یک بحران قرار گرفته‌اند.
آرام آرام این اپیدمی کل دنیا را گرفت و شهرها را خلوت و بیمارستان‌ها را شلوغ کرد. بلا و بحرانی بیولوژیک که دنیا تا به حال با آن مواجه نشده بود؛ جمعیت کره زمین به یکباره با صنعتی شدن و در قرن بیستم رشد یافت بدین ترتیب تبعات این بحران با هیچ بیماری دیگر مانند شیوع وبا و غیره در تاریخ بشریت قابله مقایسه نبود. در بسیاری از فیلم‌های جذاب هالوودی دیده بودیم که شخصیت منفی داستان با یک ویروس جدید می‌خواهد کل دنیا را نابود کند و قهرمان قصه به سراغ او می‌رود تا جلویش را بگیرد.
این روزها این داستان جذاب و پول ساز تهیه کنندگان هالیوود تبدیل به یک واقعیت شده است. قرنطینه و اتفاقی که رخ می‌دهد گویا بیش از هر چیز شبیه به یک سناریو است و همه بازیگران آن هستیم. اما در واقع این گونه نیست، این سناریو در واقع بداهه پردازی‌ای است که یک میهمان ناخوانده چینی در سرتاسر دنیا آن را کارگردانی می‌کند. البته صحنه‌های زندگی امروز بشر را نویسنده‌ها بارها در فیلمنامه‌ها به عنوان فانتزی به نگارش درآورده‌اند.
سرایت (Contagion)
یکی از فیلم‌هایی که شباهت بسیار زیادی به دنیای امروزی انسان‌ها شباهت دارد، فیلم شیوع است که حسابی بحث‌ها درباره آن داغ شده. فیلمی آمریکایی ساخته شده در سال ۲۰۱۱ که داستان آن حول محور شیوع یک ویروس و درگیری افراد مختلف با آن می‌پردازد. اگرچه نویسندگان این فیلم از ویروس‌های واگیر دار در دهه اول قرن ۲۱ مانند سارس برای نگارش فیلمنامه الهام گرفته‌اند، اما تصاویر و آنچه در داستان رخ می‌دهد بیشتر شبیه دنیای درگیر با "کووید ۱۹" است.
در فیلم شخصیت‌ها ماسک به صورت دارند، پزشکان و پرستاران گان بر تن می‌کنند و التهاب در آن موج می‌زند. داستان فیلم هم از آنجایی شروع می‌شود که یک فرد با علائم سرماخوردگی از سفر باز می‌گردد و پس از بی‌هوشی و انتقال به بیمارستان جان خود را از دست می‌دهد. درست مانند اتفاقاتی که روز اول در ووهان چین رخ داد! دکتران و پرستاران توضیحی برای مرگ این فرد ندارند و سپس متوجه ویروسی جدید می‌شوند.
این ویروس ناشناخته خیلی زود تبدیل به یک اپیدمی شده و با درگیر شدن تمام کشورها نسل بشریت مورد تهدید قرار می‌گیرد. حتی در این فیلم یک تاجر زن اهل آمریکا در پی دست دادن با آشپزی در هنگ‌کنگ به ویروس جدیدی بنام MEV-1 آلوده می‌شود؛ این ویروس از طریق لاشه یک خوک که توسط خفاشی گزیده شده به آشپز منتقل شده بود. البته این اثر یک فیلم سینمایی است و قلوهای مخصوص خود را دارد، ولی ویروس این فیلم از جهاتی شباهت‌های زیادی به کرونا ویروس دارد.
براساس اعلام شرکت برادران وارنر که سازنده فیلم سرایت هستند، در سال ۲۰۲۰ و هم زمان با جهان گیر شدن کرونا توجهات به سوی این اثر جلب شد. این شرکت گزارش کرد که در حالی که سال‌ها از اکران فیلم می‌گذرد، تماشاگران نسخه اینترنتی آن تنها در طی ماه ژانویه ۲۰۲۰ چندین برابر شد. این فیلم که پیش‌تر دویست و هفتادمین فیلم محبوب در کاتالوگ محصولات این استودیو بود، با گذشت سه ماه از شیوع "کووید ۱۹" محبوبیتش فقط از هشت فیلم هری پاتر کمتر است.
آنفلوانزا (FLU)
تم ویروس مرگ باری که خیلی سریع دنیا را در بر می‌گیرد، مختص به سینما آمریکا نمی‌شود. در سال ۲۰۱۳ کیم سونگ سو کارگردان کره‌ای به سراغ چنین سناریویی رفت و فیلم به نام آنفولانزا ساخت. در این فیلم هم ویروسی با علائم بیماری آنفولانزا به سرعت در شهر سئونگنام کره شیوع پیدا کرده و کل کشور را دچار یک بحران می‌کند. در این میان افرادی مختلفی برای حفظ جان خود و دیگران می‌جنگند.
روز به روز بر شمار مبتلایان افزوده شده و افراد بیشتری به کام مرگ می‌روند. روزی که مردم کره این فیلم را در سینماها می‌دیدند شاید هیچ گاه تصور نمی‌کردند ویروسی ناشناخته از کشور همسایه وارد شود و با چنین بحرانی دست و پنجه نرم کنند. اگرچه این اثر شاید آن چنان از بعد سینمایی تعریفی نداشته باشد، اما در دل خود نکاتی جالب از دنیا در سال ۲۰۲۰ را جای داده است.
اتاق (ROOM)
ویروس کرونا باعث شده تا درون دیوارهای خانه‌های خود حبس شویم، این مسئله نیز در کنار اپیدمی جالب توجه به نظر می‌رسد. آثار مختلفی در لوکیشن‌های ثابت و با مضمونی چون یک جا نشینی و حبس ساخته شده، اما شاید درخشان ترین آن‌ها فیلم اتاق محصل سال ۲۰۱۵ باشد. فیلمی که از یک رمان الهام گرفته شده و زندگی یک زن را به تصویر می‌کشد که سال‌ها است در یک اتاق حبس شده است.
شخصیت اصلی داستان هفت سال قبل در سن ۱۷ سالگی توسط مردی که ادعا کرده بود سگ مریضش نیاز به کمک دارد ربوده شده و در یک آلونک حدوداً ۱۰ متری زندانی شده هیچ ارتباطی با دنیای خارج ندارد. وی در سال دوم حصر، از آن مرد صاحب یک پسر به اسم جک می‌شود. در ابتدای فیلم، مادر و فرزند تولد ۵ سالگی جک را جشن می‌گیرند. در ادامه فیلم از زبان جوی می‌شنویم که وی بارها قصد فرار داشته اما موفق به این کار نشده، اما در نهایت مادر و فرزند موفق به فرار می‌شوند.
اگرچه مضمون این فیلم با قرنطینه خانگی این روزهای مردم جهان فاصله بسیار زیادی دارد، اما تماشا تجربه قرنطینه‌ای چندین ساله آن هم در یک فضایی ۱۰ متری از قاب صفحه‌های نمایشگر در نوع خود جالب است. شاید این فیلم بتواند صبر افرادی که قرنطینه را نقض می‌کنند بالا ببرد.
چرنوبیل (Chernobyl)
نفس کشیدن ممنوع، ماجرای منفجر شدن راکتور چهار نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل و پخش شدن انبوهی از رادیواکتیو در اروپای شرقی و شوروی شاید ترسناک‌ترین اپیدمی در قرن بیستم بود. اتفاقی که فروپاشی شوروی را رقم زد و در آخر چیزی جز رسوایی نداشت. این روزها بحث مخفی‌کاری‌های چینی‌ها درباره ویروس کرونا بسیار داغ شده، در قرن ۲۱ حکومتی کمونیست خواست تا با پنهان کاری قضیه چرنوبیل را جمع کند؛ اما نتوانست.
این بار شاید حکومت کمونیستی دیگر سعی دارد تا مدارک پزشکی خود درباره ویروسی که دنیا را فلج کرده پنهان کند، تا شاید بر اقتدار خود بیافزاید. آمارهایی که کشورهای مختلف درباره مبتلایان به ویروس کرونا روزانه منتشر می‌کند باعث شده تا بسیاری به آمار چینی‌ها شک کنند. اما ماه هیچ گاه پشت ابر نمی‌ماند در آینده مشخص خواهد شد که چین تا چه اندازه به دنیا و مردم خود راست گفته است.
چرنوبیل پر است از مخفی‌کاری، تصمیم‌های نادرست و در نهایت کتمان حقیقت. اگر آن طور که شوروی با چرنوبیل برخورد کرد، چین با کرونا برخورد کرده باشد مشخص نیست چه چیزی در انتظار دنیا خواهد بود. شاید مینی سریال پنج قسمتی چرنوبیل بتواند شباهتی از بُعد نوع برخورد حکومت‌ها با یک بحران باشد.
نظر شما