به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، منظومه شمسی در بردارنده تعداد زیادی از اجرام یخی است که در فراتر از مدار نپتون پراکنده شده و اجسام فرانپتونی (Trans-Neptunian Objects) یا به اختصار TNO نام گرفته‌اند. این اجرام بقایای حاصل از تشکیل منظومه شمسی است که توسط نپتون از محل تولد خود دورتر شده‌اند. نخستین جسم فرانپتونی کشف شده "پلوتو" بود که در سال ۱۹۳۰ کشف شد. بیش از ۶۰ سال پس از کشف پلوتو، اجسام فرانپتونی دیگر کشف شد؛ به نظر می‌رسد از آن زمان تاکنون ۱۲۰۰ جسم فرانپتونی کشف شده باشد.
ستاره‌شناسان و محققان با استفاده از روش شبیه‌سازی کامپیوتری متوجه شدند این اجرام یخی فرانپتونی همانند عقربه‌های ساعت به دور خورشید می‌چرخند. مدار اجرام کوچک‌تر مانند سیارک‌ها، سریع‌تر از اجرام بزرگ‌تر حرکت می‌کند و برهم‌کنش میان مدارها، شکل بیضی آن‌ها را به صورت دایره‌ای تغییر می‌دهد. بزرگ‌ترین اجسام فرانپتونی "سیارات کوتوله" نام دارد. معروف‌ترین سیاره کوتوله، پلوتو است؛ البته سیارات کوتوله دیگری مانند اریس و سرس نیز جزء سیارات کوتوله محسوب می‌شود.
اجسام فرانپتونی که پس از پلوتو کشف شدند شامل QB1 1992 در سال 1992، WW 31 1998 در سال 1998، TL66 1996 در سال 1996 توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر، TL8 1995 در سال 1995، RO 1993 در سال 1993 توسط رصدخانه مونوکی، سیارک 20000 و 50000، سیارک 90482 و سیارک 28978، سدنا در سال 2003، هائومیا در سال 2004، اریس (یکی از بزرگ‌ترین سیاره‌های کوتوله) در سال 2005، ماه اریس با نام دیسنومیا در سال 2005 توسط تلسکوپ کک، ماکی ماکی (سومین سیاره کوتوله بزرگ) در سال 2005، XR190 2004، و OO67 2000 در سال 2000 می‌شود.
نظر شما