به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سال‌ها پیش پزشکان استدلال کردند که امکانات، طراحی‌ها، میزان جمعیت و اقدامات بهداشتی در یک شهر می‌تواند به طور قابل توجهی گسترش و در نتیجه شدت همه‌گیر بودن بیماری‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. این پزشکان برای اثبات ادعای خود آزمایشات زیادی انجام دادند که با ناکامی مواجه شدند تا اینکه در سال ۱۸۶۴ یک فیزیکدان معروف انگلیسی در خصوص شیوع بیماری وبا در کلانشهر لندن پژوهش کرد و برای همیشه دیدگاه مردم جهان را نسبت به همه‌گیر بودن بیماری‌ها تغییر داد.
طراحان شهری نقش مهمی در چگونگی شیوع بیماری‌ها در یک شهر ایفا می‌کنند و باید در هنگام پیاده‌سازی طرح‌های خود شرایط لازم برای به حداقل رساندن گسترش بیماری‌ها را مورد توجه قرار دهند. در ادامه مهم‌ترین اقدامات که برنامه‌ریزان شهری باید در پیش گیرند تا امکان شیوع بیماری‌ها را در بین شهروندان به حداقل برسانند شرح داده می‌شود:
انجام اقدامات بهداشتی باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد
آمار نشان می‌دهد که بیش از ۵۰ درصد جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می‌کنند که این تعداد روز به روز در حال افزایش است. با افزایش جمعیت شهری محل کافی برای سکونت شهروندان وجود نخواهد داشت و در نتیجه مردم در فاصله بسیار نزدیک به هم زندگی خواهند کرد. بدیهی است که هرچه مردم به هم نزدیک‌تر باشند، میزان شیوع بیماری نیز در بین آنها بیشتر و سریع‌تر خواهد بود.
افرادی که در مناطق توسعه نیافته یا محله‌های فقیرنشین زندگی می‌کنند دسترسی کافی به آب بهداشتی و سیستم‌های فاضلاب شهری کارآمد ندارند و در نتیجه باکتری‌های موجود در آب مورد استفاده آنها منجر به گسترش بیماری‌های عفونی مختلف در بین آنها می‌شود. بدترین شرایط ممکن زمانی اتفاق می‌افتد که خدمات ضعیف مراکز درمانی منجر به همه‌گیری یک بیماری می‌شود. به عنوان مثال، بهداشت و عملکرد ضعیف کارکنان بیمارستان McLaren Flint در ایالت میشیگان آمریکا منجر به اپیدمی نوعی بیماری باکتریایی شد به طوری که حدود ۹۴ درصد از افرادی که در این بیمارستان بستری بودند، به این باکتری آلوده شدند.
بسیاری از دانشمندان بر این باورند که متناسب بودن طراحی سیستم انتقال آب یک شهر می‌تواند به طور چشمگیری رشد یک باکتری را محدود کند. علاوه بر این، اگر آب در لوله‌کشی شهری درست جریان نداشته باشد و فشار آب در لوله‌های انتقال آب کافی نباشد، آن‌گاه شرایط برای رشد بعضی باکتری‌های کشنده فراهم می‌شود و بیماری‌ها به راحتی همه‌گیر می شود. بنابراین برنامه‌ریزان شهری در هنگام طراحی یک شهر باید در متناسب بودن سیستم آب شهری دقت کنند تا از گسترش یک باکتری در شهر خودداری کنند.
استفاده از سیستم تهویه هوای کارآمد نتیجه‌بخش خواهد بود
مردم هنگام سرفه یا عطسه قطرات بسیار ریزی از مایع آلوده را در هوا پخش می‌کنند. زمانی که یک فرد سرما خورده باشد ممکن است از طریق سرفه یا عطسه بیماری خود را به افرادی منتقل کند که در نزدیکی او هستند. گسترش بیماری و انتقال ویروس از دست‌ها به راحتی صورت می‌گیرد و به همین دلیل است که متخصصان سلامت توصیه می‌کنند هنگام عطسه یا سرفه به جای اینکه با دست‌هایمان دماغ و دهان خود را بپوشانیم از آرنج یا بازوهای خود استفاده کنیم. زمانی که یک شخص از دست خود برای پوشاندن دهان در زمان سرفه یا عطسه استفاده می‌کند، به راحتی قطرات آب روی دست خود را به سطوح مختلف منتقل می‌کند و در نتیجه زمینه را برای آلوده کردن افراد پیرامون خود فراهم می‌آورد. طراحان با استفاده از سیستم‌های تهویه هوای عرضی، که باعث جریان هوا در یک محدوده مشخص می‌شود، می‌توانند گسترش یک بیماری در میان مردمی که در یک فضای بسته زندگی می‌کنند را به حداقل برسانند.
بی‌خانمان بودن مردم می‌تواند شیوع بیماری‌ها را تشدید کند
بی‌خانمان بودن برخی مردم یکی از مهم‌ترین عواملی است که باعث شیوع بیماری در بین شهروندان می‌شود. افرادی که به یک مکان مشخص برای زندگی دسترسی ندارند معمولاً از امکانات بهداشتی و سلامت بی‌بهره و در نتیجه در مقابل ابتلای بیماری‌ها بسیار آسیب‌پذیر هستند. در واقع آنها در زمان ابتلا به یک بیماری از توانایی مالی کافی برای درمان خود برخوردار نیستند و در نتیجه به راحتی بیماری خود را به دیگران منتقل می‌کنند. برنامه‌ریزان شهری باید در طراحی‌های خود سعی کنند زیرساخت‌های کافی را برای ساماندهی افراد بی‌خانمان فراهم آورند تا شیوع بیماری در میان آنها را به حداقل برسانند.
طراحی شهر به منظور کاهش بیماری‌های مزمن
تجربه نشان داده است که افرادی که سبک زندگی کم‌تحرک را در پیش می‌گیرند بسیار بیشتر از سایر افراد در معرض بیماری‌هایی نظیر چاقی، بیماری‌های قلبی و دیابت قرار می‌گیرند. مقامات رسمی شهرها برای اینکه مردم را به سمت فعالیت‌های جسمی سوق دهند باید در طراحی‌های شهری زیرساخت‌های جذابی را به فعالیت‌هایی نظیر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری اختصاص دهند. به عنوان مثال، برنامه‌ریزان در بسیاری از شهرهای جهان بعضی خیابان‌ها را بر روی تردد خودروها بسته‌اند و این فضاها را به پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری اختصاص داده‌اند. احداث زیرساخت‌هایی جذاب برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری از دیگر اقداماتی است که مردم را به سمت تردد از طریق این فعالیت‌های جسمی جلب می‌کند.
نظر شما