به گزارش خبرنگار ایمنا، "آندریو نیکول" چند فیلم خوب و خاطره انگیز را نوشته و کارگردانی کرده است. البته در کل کارنامه هنری‌اش در مقام نویسندگی بسیار پربارتر از کارگردانی است چراکه در آن نویسندگی فیلم تحسین شده " نمایش ترومن" به چشم می‌خورد که حتی برای آن کاندید دریافت اسکار هم شده بود. "نیکول" در کارگردانی تا به امروز چهار فیلم ساخته که "گاتاکا" سرشناس‌ترین فیلمش بوده است.
"در زمان"آینده ایی نزدیک را به تصویر کشیده که عمر انسان‌ها تنها به ۲۵ سال خلاصه می‌شود و پس از این مدت اگر ملت پول داشته باشند می‌توانند عمر بخرند و اگر هم نداشته باشند باید جان به جان تسلیم کنند. در این بین پسری از طبقه ضعیف جامعه به نام ویل (جاستین تیمبرلک) بعد از اینکه یک شب در بار به نحوی صاحب عمری افزون می‌گردد، سعی می‌کند تا این عمر را خیرات کرده و همچنین به مبارزه مسئولان رده بالا برود که عمر مردم را در شیشه کرده اند و بعد هم به خود آنها می‌فروشند!
ایده اولیه فیلم جالب است و بی شباهت به اولین ساخته موفق "نیکول" به نام " گاتاکا" نیست.
فیلم با جملاتی کوتاه اما تأمل برانگیز آغاز می‌شود جملاتی نظیر "وقتی برایم نمانده که به فکر این باشم که چطور اتفاق افتاد؟ همینه که هست، با تغییرات ژنتیکی کاری کردند که در ۲۵ سالگی، عمر متوقف شود. مشکل اینجاست که ما فقط یک سال دیگه زنده می‌مونیم، مگر اینکه وقت بیشتری به دست آوریم. حال "زمان" واحد پول شده است.
به دست می‌آوریم و مصرف می‌کنیم. پولدارها می‌توانند تا ابد زندگی کنند. بقیه ما فقط می‌خواهیم وقتی بیدار شدیم، ساعت روی دستمان بیش از یک روز داشته باشد" این جملات در یک پس زمینه سبز رنگ نشان داده می‌شوند که گذر زمان را در قالب (ساعت، دقیقه و ثانیه)، با یک ریتم تند و دلهره‌آوری از گذر ثانیه‌ها که گویای کوچک‌ترین واحد زمانی است، مثل صدای ضربان قلب، نمایش می‌دهد.
در فیلم "در زمان"، زمان، واحد پول قرار گرفته است. در واقع زمان، محور اقتصاد است. زمان زندگی و کیفیت زندگی را نشان می‌دهد. هر کس زمان بیشتری داشته باشد پول بیشتری دارد و علاوه بر این قدرت بیشتری در اختیار دارد و حرف بیشتری برای گفتن دارد. در این فیلم، زمان مبنای تقسیم‌بندی مردم به دو طبقه قرار می‌گیرد.
در آخر، ویل یک میلیون سال زمان را با خود از نیو گرینویچ خارج می‌کند و بین مردم فقیر و کارگران تقسیم می‌کند و تمام محافظین زمان و ثروتمندان و دزدان زمان در مقابل آن شکست می‌خورند. او به مبارزه خود در سطوح بالاتر ادامه می‌دهد همانطور که در سکانس پایانی فیلم، به یکی از بزرگترین بانک‌ها می‌رود تا زمان تصاحب و دزدیده شده از اضافه‌کاری، استثمار و بهره‌برداری کارگران، فقیران، حاشیه‌نشینان و مناطق زمانی فقیرنشین را از آنها بگیرد و به صاحبان اصلی‌شان برگرداند.
نظر شما