به گزارش ایمنا سیمین دانشور نخستین زن ایرانی بود که به صورتی حرفهای در زبان فارسی داستان نوشت. از وی همواره به عنوان یک جریان پیشرو و خالق آثار کم نظیر در ادبیات داستانی ایران نام میبرند.
بیوگرافی سیمین دانشور
سیمین دانشور در ۸ اردیبهشت ۱۳۰۰ در شیراز به دنیا آمد، او فرزند دکتر محمد علی دانشور و قمرالسلطنه حکمت بود و سه برادر و دو خواهر داشت.
محمدعلی دانشور (احیاالسلطنه) مردی با فرهنگ و ادب بود و عضو گروه حافظیون که شبهای جمعه بر سر مزار حافظ جمع میشدند و یاد حافظ را زنده میداشتند، وی همان کسی است که سیمین دانشور در رمان «سووشون» از او به نام دکتر عبدالله خان یاد میکند؛ قمرالسلطنه حکمت بانویی شاعر، هنرمند (نقاش) و مدیر هنرستان دخترانه هنرهای شیراز بود.
سیمین از کودکی با ادبیات و هنر توسط مادر و پدرش آشنا شد و دوران ابتدایی و متوسط را در مدرسه انگلیسی مهرآیین به تحصیل پرداخت و در امتحانات نهایی شاگرد اول سراسر کشور شد. سپس برای ادامه تحصیل در رشته ادبیات فارسی به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رفت.
پدر سیمین دانشور در سال ۱۳۲۰ زمانی که سیمین موفق به اخذ مدرک لیسانس شده بود، درگذشت و با وجود درآمد مکفی پدر و ثروت مادرش برای مدتی مجبور به کار کردن شد. از جمله کارهایی که سیمین دانشور به آن اشتغال داشت، معاونت اداره تبلیغات خارجی و همچنین نوشتن مقاله برای روزنامه ایران آن زمان با نام مستعار شیرازی بینام بود و برای مدت کوتاهی نیز در رادیو تهران مشغول بود.
سیمین دانشور اولین زن نویسنده ایران
دکتر سیمین دانشور در سال ۱۳۲۷ توانست اولین مجموعه داستانهای کوتاهش را با عنوان آتش خاموش منتشر کند که برخی از داستانهای این مجموعه ۱۶ قسمتی، قبلاً در روزنامه کیهان، مجله بانو و امید چاپ شده بود.
سیمین دانشور در واقع اولین زنی است که داستاننویس بودن را به صورت حرفهای پیش گرفت. قبل از دانشور هم افرادی مانند امینه پاکروان که به فرانسه مینوشت و فارسی را خوب نمیدانست، هم بودند اما در هر حال سیمین دانشور را اولین زن نویسنده ایرانی میدانند. سیمین دانشور در دورهای داستاننویسی را آغاز میکند که حضور زن به عنوان نویسنده خرق عادت بود؛ کاری را که فروغ فرخزاد در شعر انجام میدهد، دانشور در داستان ترسیم میکند.
فروغ فرخزاد از عصیان تا تولدی دیگر + بیوگرافی
مشوق دانشور در داستاننویسی فاطمه سیاح، استاد راهنمای وی، و صادق هدایت بودند.
صادق هدایت از بوف کور تا سگ ولگرد + بیوگرافی و ماجرای خودکشی
فارغالتحصیلی سیمین دانشور
سیمین در ۱۳۲۸ با مدرک دکتری ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. عنوان رساله وی علمالجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم بود. (با راهنمایی سیاح و بدیعالزمان فروزانفر).
ازدواج سیمین دانشور
سیمین دانشور در آخر بهار سال ۱۳۲۷ پس از انتشار «آتش خاموش» در اتوبوس با جلال آلاحمد آشنا شد. این تاریخ نقطه عطفی در زندگی سیمین دانشور محسوب میشود؛ زیرا جلال آلاحمد نیز از نویسندگان بنام است
سیمین دانشور در سال ۱۳۲۹ با جلال آلاحمد ازدواج کرد. البته این ازدواج مخالفتهایی را از جانب خانواده جلال آل احمد به همراه داشت؛ پدر جلال در روز عقدکنان مراسم را ترک کرد و به قم بازگشت و تا ۱۰ سال بعد از آن، پای به خانه جلال نگذاشت. سیمین دانشور تا سال ۱۳۴۸ که جلال به طور ناگهانی در اسالم گیلان نقاب خاک بر چهره پوشید، با وی همراه بود.
آشنایی سیمین دانشور و جلال آل احمد از زبان خواهر سیمین دانشور (ویکتوریا دانشور):
ما عید رفته بودیم اصفهان و در اتوبوسی که میخواستیم به تهران برگردیم، آقایی صندلی کنارش را به خانم سیمین تعارف کرد. آن دو کنار هم نشستند. بعد آمدیم خانه. صبح دیدم خانم سیمین دارند آماده میشوند که بروند بیرون. من هم میخواستم بروم خرید. وقتی در را باز کردم، دیدم آقای آل احمد مقابل در ایستادهاست. نگو اینها روز قبل قرار مدارشان را گذاشتهاند. روز نهم آشناییشان هم قرار عقد گذاشتند. بعد همه را دعوت کردیم و در مراسمشان فامیل و همهٔ نویسندگان بودند. صادق هدایت هم بود. بعد آنها خانهای اجاره کردند و رفتند سر زندگیشان
سیمین دانشور در آمریکا
سیمین دانشور در ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در آنجا دو سال در رشته زیباییشناسی تحصیل کرد. وی در این دانشگاه نزد والاس استنگر داستاننویسی و نزد فیل پریک نمایشنامهنویسی آموخت. در این مدت دو داستان کوتاه که دانشور به زبان انگلیسی نوشته بود در ایالات متحده چاپ شد.
پس از برگشتن به ایران، دکتر دانشور در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت؛ تا این که در سال ۱۳۳۸ استاد دانشگاه تهران در رشته باستانشناسی و تاریخ هنر شد.
سیمین دانشور و سووشون
سیمین دانشور اندکی پیش از مرگ آلاحمد در ۱۳۴۸، رمان سووشون را منتشر کرد، که از جمله پرفروشترین رمانهای معاصر است و به ۱۷ زبان ترجمه شد.
این کتاب درباره رخدادهای زمان رضاشاه است.
بازنشتگی سیمین دانشور
سیمین دانشور در ۱۳۵۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد. این بانوی پیشکسوت داستاننویس پس از یک دوره بیماری، در سال ۸۶ کار نوشتن را دوباره از سر گرفت و داستانی با نام برو به شاه بگو نگاشت درباره حضرت علی (ع) و مظلومیتهای ایشان است.
بیماری سیمین دانشور
سیمین دانشور در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۸۶ خورشیدی دانشور به علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس بستری شد، حتی شایع شد که وی درگذشتهاست اما این خبر تکذیب شد، او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد.
درگذشت سیمین دانشور
سیمین دانشور پس از یک دوره بیماری آنفلوانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر با ۸ مارس ۲۰۱۲ در ۹۰ سالگی در خانهاش در شهر تهران درگذشت.
آرامگاه سیمین دانشور
پیکر سیمین دانشور در قطعه ۸۸ (هنرمندان)، ردیف ۱۵۰، شماره ۳۱ بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
آثار سیمین دانشور
کتابها
مجموعه داستان
- آتش خاموش، اردیبهشت ۱۳۲۷
- شهری چون بهشت، دی ۱۳۴۰
- به کی سلام کنم؟، خرداد ۱۳۵۹
- پرندههای مهاجر، ۱۳۷۶
رمانها
- سووشون، تیر ۱۳۴۸، انتشارات خوارزمی
- جزیره سرگردانی، ۱۳۷۲، انتشارات خوارزمی
- ساربان سرگردان، ۱۳۸۰، انتشارات خوارزمی
- کوه سرگردان، انتشارات خوارزمی
ترجمهها
- سرباز شکلاتی، نوشته برنارد شاو، ۱۳۲۸
- دشمنان، نوشته آنتون چخوف، ۱۳۲۸
- بنال وطن، نوشته آلن پیتون
- داغ ننگ، نوشته ناتانیل هاثورن
- ماه عسل آفتابی (مجموعه داستان)، نوشته ریونوسوکه آکوتاگاوا و…
آثار غیرداستانی
- غروب جلال، انتشارات رواق، ۱۳۶۰
- شاهکارهای فرش ایران
- راهنمای صنایع ایران
- ذن بودیسم
- مبانی استتیک
نظر شما