آشنایی با اختلال بیش‌فعالی و روش‌های درمان آن

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، افرادی که به اختلال کم توجهی_بیش‌فعالی مبتلا هستند، روی تمرکز کردن بر یک کار یا وظیفه خاص یا نشستن برای مدت طولانی مشکل دارند. از دیگر علائم این اختلال می‌توان به پرت شدن حواس، فراموش کردن کارها به طور دائمی، پریدن بین صحبت دیگران و خیال پردازی کردن بیش از حد معمول اشاره کرد.

دلایل بروز اختلال ADHD چیست؟

هنوز دلیل قطعی بروز اختلال ADHD مشخص نشده است، اما بسیاری از متخصصان معتقد هستند که ژنتیک در این زمینه نقش مهمی دارد علاوه بر این مادرانی که در دوران بارداری خود سیگار می‌کشند یا به مقدار زیادی ماهی مصرف می‌کنند به احتمال زیاد دارای فرزند مبتلا به این نوع اختلال خواهند بود. این شرایط در بین کودکانی که در زایمان زودرس به دنیا آمده‌اند نیز بیشتر است. قسمت‌هایی از مغز کودکان مبتلا به این اختلال که تمرکز را کنترل می‌کند، فعالیت کمتری دارد.

روش تشخیص اختلال ADHD

هیچ آزمایشی برای تشخیص اختلال ADHD وجود ندارد. پزشک ممکن است برای تشخیص این نوع اختلال از فرزند شما چند سوال بپرسد، به توضیحات شما در مورد مشکلات رفتاری او گوش کند و نظرات معلم را در مورد او ارزیابی کند. کودک مبتلا به اختلال ADHD باید به مدت ۶ ماه ترکیبی از علائم مربوط به این اختلال مانند نداشتن تمرکز، بیش فعالی و رفتار تکانشی را از خود نشان دهد.

انواع اختلال ADHD

اگر فرزند شما عمدتاً بی‌توجه، بیش فعال یا تندخو است به نوع ترکیبی این نوع اختلال مبتلا شده است. نوع دیگر این اختلال، عمدتاً تکانشی بیش فعال است که در این صورت فرد بی‌قرار است و نمی‌تواند رفتارهای خود را کنترل کند. در این نوع اختلال نیز فرد به سختی می‌تواند روی موضوع یا کاری تمرکز کند و به آسانی پریشان می‌شود. در این صورت کودک بیش از حد فعال نیست و معمولاً نظم کلاس درس را به هم نمی‌زند.

روش‌های درمانی اختلال ADHD چیست؟

داروهای محرک می‌تواند به افزایش توجه کودکان مبتلا کمک کند و رفتار بیش فعالی و تکانشی آن‌ها را کنترل کند. نتایج مطالعات نشان می‌دهد که این نوع داروها برای ۶۵ تا ۸۰ درصد کودکان مبتلا موثر واقع شده است. این داروها همانند دیگر داروها دارای عوارض جانبی است بنابراین بهتر است قبل از مصرف آن‌ها با پزشک مشورت کنید. مصرف داروهای غیر محرک نیز ممکن است در بعضی مواقع مفید باشد، اما آن‌ها نیز دارای عوارض جانبی هستند. متخصصان معتقدند که مصرف مواد غذایی سرشار از پروتئین مانند تخم مرغ، گوشت، لوبیا و آجیل ممکن است به تقویت تمرکز کودکان مبتلا به این نوع اختلال کمک کند.