به گزارش خبرنگار ایمنا، از آداب برگزاری جشن نوسره بر پایی آتش و خواندن نیایش و دعا در درگاه حق میباشد، در روایت ها آمده که با برگزاری این مراسم بزرگان دینی و مذهبی و مسئولان با برنامه ریزی و ایجاد آمادگی برای جشن سده به هر چه باشکوه برگزار شدن آن می پرداختند.
روز پنجم از هر ماه به سپندارمذ در آیین باستان پارسی نسبت داده شده است که (به مناسبت سبزکنندگان زمین و سبز شدن زمین) به منظور ستایش و گرامیداشت زنان این روز را در ماه به گرامیداشت زنان اختصاص داده اند.
مسعود کثیری در گفت و گو با خبرنگار ایمنا در خصوص برگزاری این جشن گفت: ایرانی های باستان به خدای احد و واحد معتقد بوده و اعتقاد داشتند که در دل خدا دو عنصر متضاد چون شک و تردید، تاریکی و روشنایی و سیاهی و سفیدی وجود دارد و به همین دلیل خود را موظف می دانستند که عناصر طبیعی را برای دفع اهریمن ستایش کنند.
این استاد تاریخ ادامه داد: آریایی ها جشن های متعددی برگزار می کردند و اکثر این جشن ها ریشه در اعتقاد آن ها داشت چرا که سعی می کردند در جشن ها به نوعی مقام و موقعیت عناصر طبیعی را پاس بدارند.
وی ادامه داد: چون خواستگاه آریایی ها از مناطق سردسیر بوده از سرما و تاریکی هراس داشتند و آن را نشان اهریمن می دانستند و سعی می کردند با برگزاری جشن ها و آتش افروزی الهه ها و خدایانی که گرما و نور را جایگزین سرما و تاریکی می کردند به نوعی آن ها را عبادت کنند و جشن نوسره یکی از این جشن ها بوده است.
کثیری اضافه کرد: نوسره که در سی و پنجمین روز زمستان برگزار می شد یک پیش درامدی برای برگزاری جشن سده است.
نظر شما