به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، جهان در هر سال با کاهش حدود ۲۶۰ میلیارد متر مربع جنگل مواجه است که این میزان با مساحت کل بریتانیای کبیر برابری می‌کند. بااین حال، بسیاری از دولت‌ها قول داده‌اند که ضمن کاهش این آمار، هر سال به میزان قابل توجهی کاشت درخت و فضای جنگلی در سراسر شهرهای کشور خود را افزایش دهند تا از انقراض بسیاری از درختان جلوگیری کنند. اما کاهش روز افزون جنگل‌های جهان حاکی از آن است که دولت‌ها در مبارزه با این پدیده ناتوان بوده‌اند که این امر می‌تواند بر اثر جنگل‌زدایی توسط عموم مردم اتفاق بیفتد.
در سال ۲۰۱۴ یک توافق تاریخی جهانی به نام "بیانیه نیویورک در خصوص جنگل‌ها" تصویب شد و ۳۷ کشور، بسیاری از کمپانی‌های چندملیتی، سازمان‌های غیر دولتی و گروه‌های اجتماعی آن را امضا کردند. بر اساس این بیانیه، جنگل‌زدایی تا سال ۲۰۲۰ باید تا ۵۰ درصد کاهش می‌یافت تا اینکه در سال ۲۰۳۰ به پایان برسد. بااین حال، متاسفانه نه تنها تغییری در کاهش این بحران جهانی اتفاق نیفتاد، بلکه روز به روز بشر شاهد کاهش فضای بیشتری از جنگل‌ها در اطراف خود بوده است؛ از زمان تصویب بیانیه نیویورک در خصوص جنگل‌ها، جهان با کاهش ۴۳ درصدی پوشش درختی مواجه شده است و این در حالی است که جنگل‌های گرمسیری به طور کامل در حال نابودی است.
در این میان، بعضی از کشورها در افزایش فضای جنگلی خود بسیار موفق عمل کرده‌اند؛ اندونزی سرعت جنگل‌زدایی را از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸، یعنی تنها حدود یک سال، به یک سوم رسانده است، بعضی از کشورها نظیر اتیوپی، مکزیک و السالوادور نیز به میزان چشمگیری به کاشت درختان جدید پرداخته‌اند. بااین‌حال، این موفقیت‌ها در مقایسه با جنگل‌زدایی‌های روزافزونی که در جنوب شرقی آسیا، آمریکای لاتین و آفریقا اتفاق می‌افتد، بسیار ناچیز است. آمریکای لاتین با بیشترین کاهش حجم پوشش درختی در سراسر جهان مواجه بوده است اما آفریقا بیشترین میزان جنگل‌زدایی جهان را به خود اختصاص داده است.
آتش‌سوزی‌های اخیر آمازون یکی از مهم‌ترین عواملی است که منجر به کاهش چشمگیر جنگل‌ها شده است. دانشمندان نسبت به این مسئله بسیار نگران هستند چرا که این پدیده به تغییرات آب‌وهوایی و در نتیجه خشک شدن درختان، افزایش اشتعال‌پذیری و انتشار بیشتر گاز دی‌اکسید کربن منجر خواهد شد. کاهش جنگل‌های جهان و انتشار گاز مضر دی‌اکسید کربن پدیده‌ای بسیار تکان‌دهنده و غم‌انگیز است که سلامتی بشر و دیگر جانداران زنده را با تهدید جدی روبری می‌کند. بنابراین هر فرد به نوبه خود می‌تواند با کاشت درخت و خودداری از قطع درختان نقش مهمی در کاهش این بحران جهانی ایفا کند و آینده‌ای سالم‌تر برای نسل‌های بعدی رقم بزند.
نظر شما