به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، به فرآیند ایجاد یک زمین جدید از مناطق اشباع از آب، تالاب‌ها، دریاچه‌های خشک، بستر رودخانه‌ها و یا اقیانوس‌ها، احیای زمین گفته می‌شود. در این فرآیند معماران ابتدا آب موجود در تالاب یا دریاچه را تخلیه می‌کنند و یا سطح بستر اقیانوس را طی فرآیندهای خاصی بالا می‌برند. پس از آن بسته به کاربری جدید و با استفاده از ماسه، خاک یا سایر مصالح مناسب، زمین احیا شده را پر می‌کنند. در نتیجه زمینی هموار به وجود می‌آید که برای اهداف زیادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این زمین‌ها مزایای زیادی دارد و برای مصارف کشاورزی، سکونت، احداث جنگل، توسعه بندر، ایجاد سواحل جدید و ساخت بناهای تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
راهکارهای احیای زمین
احیای زمین به عواملی هم‌چون نوع تجهیزات موجود، نوع خاک یا ماسه ساحلی، توپوگرافی بستر اقیانوس و حتی موارد استفاده از آن بستگی دارد. این عمل می‌تواند به وسیله لایروبی آب یا بالا بردن سطح بستر دریا اتفاق بیافتد؛ با این حال پر کردن مناطق آبی با صخره‌های بزرگ بهترین روش برای احیای یک زمین از تالاب، رودخانه یا دریاچه به شمار می‌رود. پس از این مرحله، روی تخته سنگ‌ها به وسیله شن یا خاک پوشیده می‌شود و سطح زمین به اندازه دلخواه بالا می‌آید. در روش دوم برای احیای زمین از تالاب‌ها و دریاچه‌ها استفاده می‌شود. بدین منظور از ابزار مکانیکی برای خشک کردن آب این مناطق استفاده و با استفاده از ماشین‌های مخصوص آب از دریاچه‌ها و دیگر مناطق آبی تخلیه می‌شود. پس از تخلیه آب زمین احیا شده به وسیله خاکریزها شکل می‌گیرد. در برخی از موارد نیز که احتمال خطر یا رسوب مواد آلوده به سطح زمین وجود داشته باشد، از مخلوط سیمان برای پوشاندن سطح خاکریز استفاده می‌شود. لایروبی نیز می‌تواند به احیای زمین‌های جدید کمک کند. در این روش رسوبات باقیمانده از کف یک منبع آب زدوده می‌شود و زمین باقیمانده برای موارد مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ملزومات احیای زمین
فرآیند احیای زمین از منابع آبی نظیر تالاب‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها مستلزم برنامه‌ریزی دقیق و همچنین توسعه منابع است. سرمایه‌گذاری کافی برای منابع باید در مرحله پر کردن آن در منطقه مذکور انجام گیرد و بهترین ابزار ممکن برای این کار انتخاب شود. سپس مسئولان باید به بررسی تمام جوانب فرآیند احیا و جمع‌آوری اطلاعات وابسته به تشریح آب‌های روی زمین بپردازند. این افراد باید یک تجزیه و تحلیل مفصل از هزینه‌های مورد نیاز و ارزیابی تاثیرات زیست محیطی پروژه انجام دهند و مقرون‌به صرفه‌ترین روش را برای احیای زمین جدید انتخاب کنند.
فواید احیای زمین از منابع آبی
با توجه به افزایش جمعیت در سراسر جهان نیاز به احیای زمین‌های جدید از دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و تالاب‌ها برای احداث مناطق مسکونی، کشاورزی و غیره به یک ضرورت تبدیل می‌شود. در بسیاری از کشورها، به دلیل رشد جمعیت، زمین کافی برای احداث خانه‌های مسکونی وجود ندارد و به همین دلیل مدیران شهری از منابع آبی برای ایجاد زمین مسکونی بهره می‌گیرند. حوادث طبیعی نظیر سیل و طوفان و انگیزه برای برای کاهش این حوادث ضرورت بیشتری برای انجام فعالیت‌های احیا ایجاد می‌کند. احیای زمین از منابع طبیعی باعث شکل‌گیری جزایر زیادی نظیر مالدیو یا سایر جزایر مصنوعی شده است.
نمونه‌هایی از سرزمین‌های احیا شده
کشورهایی نظیر چین و هلند دارای بیشترین زمین احیا شده از دریاچه‌ها و رودخانه‌های اطراف خود هستند. مساحت بعضی از کشورها، نظیر بحرین نیز از طریق احیای زمین به طور قابل توجهی افزایش یافته است و از یک سرزمین کوچک، کشوری نسبتا بزرگ ساخته است. در کشور ژاپن نیز بسیاری از مناطق مسکونی و کشاورزی در نتیجه احیای زمین از آب‌های اطراف به وجود آمده است و این در حالی است که در کره جنوبی حدود ۳۸ درصد از تالاب‌های ساحلی به زمین‌های خشک تبدیل شده است. از دیگر مناطق جهان که به احیای زمین از منابع آبی خود اقدام کرده‌اند می‌توان از سنگاپور، هنگ‌کنگ، آمریکا، بنگلادش، فرانسه و موناکو نام برد.
خطرات احتمالی ناشی از احیای زمین
زمین‌هایی که در نتیجه فرآیند احیا شکل می‌گیرد اغلب در مقابل حوادثی نظیر زلزله از مقاومت کافی برخوردار نیست و در صورت وقوع زلزله خسارات زیادی به بار می‌آورد. هر گونه ساختمان یا زیرساختی در مواجهه با این حادثه طبیعی به راحتی تخریب می‌شود و جان ساکنان آن را با تهدید جدی روبرو می‌کند. علاوه بر این، در زمین‌هایی که در نتیجه خشک شدن باتلاق‌ها به‌وجود آمده‌اند همیشه خطر سیل گرفتگی وجود دارد؛ چرا که سطح این زمین‌ها پایین‌تر از محیط اطرافشان است. فشردگی خاک نیز می‌تواند منجر به فرونشست زمین شود و این در صورتی اتفاق می‌افتد که زمین‌های احیا شده از تالاب‌های محصور در خاکریزهایی گرفته شده باشد که از دریا احیا شده است.
نظر شما