به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، هنگ کنگ فضایی به مساحت حدود هزار و ۶۴ مایل مربع را به خود اختصاص داده است و جزیره هنگ کنگ، شبه‌جزیره Kowloon و بیش از ۲۰۰ جزیره ساحلی را در برگرفته است. این کشور دارای واحد پول، پاسپورت و تیم المپیک مستقل از کشور چین است و به همین دلیل از نظر بسیاری از مردم در سراسر جهان، یک کشور مستقل به شمار می‌رود. اما حقیقت این است که هنگ کنگ یک منطقه ویژه اداری از چین محسوب می‌شود که در سواحل جنوبی آسیای شرقی واقع شده است.
قلمرو یک منطقه اداری معمولا تمام فضای داخلی خود را در برمی‌گیرد و ممکن است بخش‌هایی از دریاها و جزایر اطراف را نیز شامل شود. بنابراین، اگرچه هنگ کنگ دارای تاریخچه، فرهنگ و نظام سیاسی متفاوتی از کشور چین است، بااین حال در قلمرو کشور چین قرار دارد و بخشی از آن به شمار می‌رود. کلانشهر هنگ کنگ و کشور چین به طور جدایی‌ناپذیر با هم مرتبط است و سران آن با همکاری یکدیگر برای اقتصاد کشور تلاش می‌کنند.
در زمان‌های قدیم هنگ کنگ تحت فرماندهی قبیله Baiyue، قومی چینی، قرار داشت که مردم این قبیله پس از فتح منطقه توسط چین شی هوانگ اولین پادشاه دودمان چین در سال‌های ۲۲۱ تا ۲۴۷، به ویتنام مهاجرت کردند. پس از فتح منطقه، هنگ کنگ بخشی از کشور چین محسوب شد که پس از نابودی دودمان چین شی هوانگ، تحت کنترل پادشاهی Nanyue، یک پادشاهی حاکم بر بخش‌هایی از کشور ویتنام و چین، قرار گرفت. با گذشت زمان، هنگ کنگ پیشرفت کرد و به مرکز تولید نمک، پایگاهی برای سپاه سواحل چین و پایتخت موقت دودمان سونگ، از دودمان‌های حاکم بر چین در سال‌های بین ۹۶۰ تا ۱۲۷۹، تبدیل شد.
در سال‌های بعد، سه واقعه مهم باعث شد امپراطوری بریتانیا هنگ کنگ را تحت کنترل خود درآورد؛ اول این‌که بریتانیا پیروز جنگ تریاک نخست، جنگی دو مرحله‌ای بین انگلستان و چین، شد و در سال ۱۸۴۱ هنگ کنگ را تحت کنترل خود درآورد؛ در سال ۱۸۶۰، یعنی درست پس از جنگ دوم تریاک، انگلستان موفق شد اداره شبه‌جزیره Kowloon در شمال هنگ کنگ را از آن خود کند و در نهایت و مهم‌تر از همه این‌که چینی‌ها قلمرو جدید را به امپراطور انگلستان اجاره دادند که همین امر منجر به آغاز حکومت بریتانیا در منطقه شد و به مدت ۹۹ سال ادامه یافت.
پس از گذشت ۹۹ سال، امپراطوری بریتانیا تصمیم گرفت حکومت هنگ‌کنگ را به چین بازگرداند و توافقنامه‌ای بین دو ملت امضا شد که طبق آن دولت بریتانیا متعهد شد در سال ۱۹۹۷ کنترل هنگ کنگ را به کشور چین واگذار کند. این توافقنامه که Handover نام گرفت، در واقع پایان حکومت بریتانیا و آغاز حکومت چین در هنگ کنگ به شمار می‌رود.
باوجود این‌که هنگ کنگ یک منطقه اداری ویژه از چین به حساب می‌آید، بااین حال، دارای واحد پول جدا، حکومت و پاسپورت جدا از کشور چین است. بسیاری از قوانین اجرایی این کلانشهر بازمانده از دوران امپراطوری بریتانیا است و همچون انگلستان، رئیس مملکت اداره کشور را به عهده دارد.
نظر شما