علیرضا مروج الاحکامی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه وندالیسم شهری که نوعی تخریب گرایی کنترل نشده اجتماعی است را باید به عنوان جرم بشناسیم، اظهار کرد: وندالیسم تخریب غیرقابل پیش بینی و بدون کنترل اموال عمومی شهری است که به عنوان یک موضوع اجتماعی از سوی افراد جامعه صورت می گیرد و ضربه های اقتصادی مهلکی به نظام اقتصادی اداره یک شهر وارد می کند.
وی افزود: بیشتر افراد گمان می کنند که چون وندالیسم شهری آسیب جدی به شخص آنها وارد نمی کند، نباید با این پدیده شوم اقتصادی-اجتماعی مقابله کنند اما باید بدانیم که توسعه وندالیسم شهری نه تنها موجب بروز آسیب های اقتصادی و اجتماعی به چهره شهر می شود، بلکه آثار مخرب فراوانی برای مردم در پی دارد و می تواند یک سنگ بزرگ در مسیر توسعه پایدار شهر باشد.
این کارشناس اقتصاد شهری با بیان اینکه در سال های گذشته شاهد گسترش این پدیده در شهرهای بزرگ همچون تهران، مشهد، شیراز و اصفهان بوده ایم، تصریح کرد: گسترش وندالیسم شهری در شهرهای مذکور حجم زیادی از خرابی ها و مشکلات اقتصادی-اجتماعی را برای شهر به وجود آورده و سیستم مدیریت شهری مجبور است برای اصلاح تخریب های کنترل نشده اموال یک شهر از بودجه های توسعه ای و عمرانی کاسته و برای اصلاح تخریب ها هزینه کند.
مروج الاحکامی اضافه کرد: گسترش وندالیسم شهری در کشور، در حالی است که دستگاه های فرهنگی و آموزشی کشور های اروپایی هر ساله با تدوین نظام آموزش شهری جدیدی برای کاهش این پدیده در سطح شهرهای بزرگ اقدام می کنند و شهرداری ها می توانند هزینه بازسازی اماکن و اموال تخریب شده در این حوزه را از دستگاه های فرهنگی کشور به عنوان نوعی مجازات و جریمه، طلب کنند.
وی ادامه داد: نهادهای تاثیر گذار فرهنگی همچون آموزش و پرورش و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وظیفه دارند که در بازه زمانی تحریم های اقتصادی که به صورت جدی شهرداری ها را برای تامین دستگاه ها و وسایل مورد نیاز مدیریت شهری در تنگنا قرار داده است، به وظیفه و نقش خود در قبال کاهش آثار تخریب اموال عمومی و وندالیسم شهری، بیش از پیش توجه کنند و برای سیستم های مدیریت شهری توضیح دهند که چرا در پرورش و تربیت افراد به گونه ای عمل نکرده اند که آنها در آینده به یک وندال اموال و اماکن عمومی تبدیل نشوند.
این کارشناس اقتصاد شهری با بیان اینکه وندالیسم شهری از طریق آسیب رساندن به زیرساخت های عمرانی یک شهر، هزینه های اداره آن را افزایش می دهد، خاطر نشان کرد: دولت وظیفه دارد بر اساس آثار مخرب این پدیده شوم اقتصادی-اجتماعی و تبعات آن در سطح شهر، تامین مالی پروژه های فرهنگی و آموزشی شهری را بر عهده بگیرد و به نوعی با سرمایه گذاری فرهنگی-اجتماعی در این حوزه از هدر رفتن درآمد سیستم های مدیریت شهری که با سختی به دست می آید، جلوگیری کند.
مروج الاحکامی افزود: یکی دیگر از دلایلی که دولت را موظف می کند تا تامین مالی پروژه های فرهنگی شهر را برعهده بگیرد، نیت وندال های شهری از آسیب رساندن به اماکن و اموال عمومی است؛ بر اساس تحقیقات بیشتر افرادی که گرفتار وندالیسم شهری هستند برای انتقام گیری از تصمیمات و فشار های اقتصادی که دولت به آنها وارد کرده دست به تخریب اموال عمومی می زنند و از این رو دولت باید هزینه شهرداری ها در قبال اصلاح این تخریب ها را متقبل شود.
وی یادآور شد: بسیاری از کارشناسان علوم شهری معتقدند تبعات اقتصادی وندالیسم شهری به عنوان یک آسیب، بیش از تبعات اجتماعی آن است و از این رو حمایت مالی از شهرداری ها و تقویت دستگاه های آموزشی برای تبلیغات منفی علیه وندالیسم شهری باید به ترتیب از سوی دولت صورت بگیرد.
نظر شما